Van thuis naar een museum!
Dag 2, Weismes-Baugnez:
Gisteravond ging ik heel laat pas slapen! Ik weet niet waarom, maar ik kon gewoon niet in slaap vallen! De hele nacht (tot 4 uur in de nacht) bleef ik gewoon rollen in bed, totsat ik dan eindelijk in slaap viel. Ik weet niet of ik tussendoor toch een beetje had geslapen, maar vanochtend zat ik (nadat ik een beetje wakker werd) weer vol energie! Ik kleedde me om, ging naar boven (ja! De keuken zit net hoger dan ons!) en ging aan de eettafel zitten. Ik at snel een klein ontbijtje op en ging daarna eventjes rondwandelen enzo, voor vandaag hadden we geen plannen, maar we zouden wel gaan naar een museum over de tweede Wereldoorlog! Leuk! Lees hieronder hoe het vandaag ging!
Ik vond het een beetje saai thuis, alleen rondhangen en kijken naar de gamende Jamie, dus vroeg ik ook of ik mocht games, en het mocht! Dat was leuk! We hadden heel veel lol, ik kon wel de hele dag zo leven! We gameden wel iets van 30 minuten Roblox ofzo! Daarna vroeg mijn vader of we naar het museum wouden gaan, ik sprong opgewonden op! Ja! Natuurlijk! We moesten nog wel Jamie en Jerry eerste overhalen voordat ze eerst wouden. Jamie wou eerst verder gamen, maar toen ik zei dat het over oorlog ging, sprong hij meteen op (hij is gefascineerd door oorlog/wapens), Jerry aan de andere kant ging alleen mee omdat mijn vader zei dat als hij terug was hij mocht gamen... Daarna was het tijd om te gaan! We gingen in een auto van een andere familie, en onderweg naar het museum gingen we grotendeels via de heenweg, met hetzelfde mooie groene bergachtige uitzicht en de lichte mist die uitstrekte ver in het landschap. Uiteindleijk kwamen we aan bij een schuur-achtig gebouw met ''Baugnez 44' erop in de vorm van een ster. Het zag er niet groot uit, maar ik had maar moeten weten.
Toen we uitstapten regende het licht, we renden naar de ingang, en daar was het al mooi! Met kleine versieringen uit de Tweede Wereldoorlog en kleine dingetjes die je kon kopen uit de winkel, het was typisch museum! Toen we verder de lange gang instapten, zag ik aan de linkerwand een heel lange foto hangen. Het was midden in een wintersoorlog, er waren mensen met pistolen, en allemaal liggende mensen op de grond. Brr! We liepen weer verder en kwamen bij een kassa terecht, ik had een Nederlandse audiotour. Toen we de audiotoestellen hadden gingen we het museum binnen. Er waren zoveel vitrines gevuld! Ze vertelden langzaam allemaal over het plan van de Duitsers om de Ardennen te veroveren. Alle vitrines waren zo gedetailleerd! Alle wassen beelden van soldaten, alle voorwerpen zo perfect neergelegd voor de sfeer, alle oude voertuigen terug gebracht, en dan ook nog: Hoe ze het water hadden nagemaakt! Ze vertelden ook alles! Hoe ze Amerikanen overwinninen vierden, hoe Kampfgruppe Peiper faalde, hoe operatie Skorzeny voor verwarring zorgde, alles paste zich echt aan!
En dan hebben we het nog niet gehad over de filmpjes! Als je de zaal inloopt zie je meteen het mooie realistische decor van de zaal! En de projectie past helemaal bij het filmpje! Er waren twee van die filmpjes. En dan vertelde de audiogids nog de rest. Ik had altijd het gevoel dat ik achterliep met de audogids! De anderen waren dan bij een andere vitrine terwijl ik nog bij de vorige vitrine was! En het bleef maar zo! Maar eventjes verder over de tentoonstelling: je zag ook een maquette van de hoek van Malmedy, dat was de plek waar 48 (of 42? Ik ben in de war) onschuldige ongewapende Amerikanen werden vermoord (van de 100). Dat was ook de reden dat Kampfgruppe Peiper (eigenlijk meer Peiper alleen) een gevangenisstraf kreeg. Er was ook een stuk waar je kon zien hoe gewonde soldaten werden versierd, en er was ook nog dit dat de audiogids zei: "Ledematen van gesneuvelde soldaten werden uit elkaar gehaald net voor de begravenis, en zwerfhonden speelden er soms mee, er lag dan soms een been voor je deur." Brrh! Jukes! Dat is vies! Het zou dan maar gebeuren!
Nadat we de tentoonstelling zelf hadden gezien, was er nog een kleine film, die ging over alles wat het museum liet zien, de route van de Duitsers, hoe de verdediging van de Amerikanen in elkaar zat, en ook over het leven in de oorlog. Het was heel triest, zelfs kinderen en vrouwen werden vermoord! Dat is dan geen oorlog meer! Dat is moord plegen voor geen reden! Na de film beselfde ik dan ook dat oorlog heel sneuvelend en triest is, en dat het niet meer mocht gebeuren! En nu is er ook nog Oekraïne en Rusland... Nou ja, na het museum te hebben afgerond liepen we de trap af, om in de museumwinkel te belanden, ik wou heel veel dingen! Een sleutelhanger, een koelkastmagneet (dat was traditie) en een Amerikaanse Badge, maar uiteindelijk kochten we niets en legden we de audio-apparaten terug. En daarna liepen we weer langs de lange gang terug naar de ingang/uitgang. En het regende weer! Dus renden we weer naar de auto, en ik keek nog een keer om naar het gebouw, een veelbelovende schuur, zo zou ik het beschrijven!
Eenmaal weer terug in onze 'mini-villa' ging ik nog effe lekker gamen! Daar is niets mee, toch? Daarna ging ik de jacuzzi in met Jamie, en dat was de chillste keer! Na de massage ging ik helpen met dumplings (ja! Lekkere dumplings!) maken, en het was zó overwelmend heerlijk! Daarna gingen we nog een film (Interstellar) kijken, en dat was ook geweldig! In de avond ging ik nog aan mijn blog en random dingen doen, hoort bij vakantie! Tot de volgende blog!









