Vaar wel, Grandiosa!

Dag 9, Marseille-Beaune:

Toen ik vandaag opstond, had ik maar een gedachte: wij zouden van boord gaan! Deze cruise ging al veel te snel voorbij! Toch al hebben we zoveel gedaan! Het leek makkelijk, maar afscheid nemen van een cruiseschip is moeilijker dan je denkt! Lees nog hoe het vandaag ging!:

Toen ik opstond in m'n bed wist ik het al, we zouden vertrekken. In onze hut stonden dan ook geen persoonlijke spullen los meer. Mijn vader en moeder waren al op, die keken hoe we de haven van Marseille weerd in vaarden. Tijd gaat snel... Ik stond snel op, ging omkleden, ging mijn laatste tandenpoetsbeurt doen op de Grandiosa en toen ruimde ik alles op. Jerry volgde mijn voorbeeld, en uiteindelijk, toen mijn moeder en mijn vader ook al hun laatste spullen hadden opgeruimd, was het tijd om onze kamer te verlaten. Ik keek er nog een keer naar, toen we voor het eerst binnenkwamen, dachten we: "Wat een mooie kamer!" En nu nog steeds! Maar alles heeft een laatste keer (nou, misschien niet ALLES...)! Dus zeiden we vaarwel tegen onze hut, kamer 9182, en toen gingen we opweg naar het restaurant, met onze tassen (onze koffers waren de vorige nacht al weggevoerd...).

We gingen via onze 'persoonlijke' lift, en gingen naar dek 15, om voor de laatste keer naar de Marketplace te gaan. Ik schepte deze keer veel op (eten he!), en ik at terwijl ik naar buiten staarde. Hoe snel de cruise voorbijging, hoeveel ontbijtjes en wat hadden we allemaal gedaan in de laatste tijd? Die gedachtes vlogen door mijn hoofd, terwijl ik hap voor hap al mijn eten opat. We bleven deze keer lekker lang onbtijten, want we hadden immers tot 9.55, en het was nog vroeg toen! Dus toen we klaar waren met het ontbijten voor de allerlaatste keer in de Marketplace (vaarwel...), gingen we nog naar dek 18, om nog een paar stukken van het schip te verkennen. We liepen een trap op, en op dek 17/18 waren ze nu aan het schoonmaken, maar wij liepen er even rond. Eerst eventjes aan de rand van het schip een selfie maken, de laatste... en ja! Mijn vader had de selfie, dus gingen we lekker wandelen over het bovendek van het schip.

Dek 18 bestond vooral uit een lang stuk bovendek, met een atletiekbaan? Nou, het schip is zo lang, dat als je elke avond een rondje loopt, je heel erg fit wordt! Wij liepen een stukje mee, en langs de rand tuurden we naar de zee. De Grandiosa is ook zo hoog! Je kon een beetje rotsmarkeringen zien, om aan te geven waar de schepen kunnen parkeren. Er vaarde net ook nog een schip, of meer een veerbot (Algerie Ferries) langs, en de hoorn toeterde van dat schip (die van ons niet, helaas). Die veerboot herinnerde me aan die keer toen we met een veerboot naar Hvar gingen! Met eentje van JADROLINIJA, op een Car-Ferry. Even wat herinneringen ophalen! Toen kwamen we bij het achterdek, en er lagen veel mensen te zonnen op die ligbankjes, er was ook nog een zwembad, maar daar zwom niemand in. Je had wel goed uitzicht. Je kon verderop de andere haventerminals van Marseille zien, inclusief heel veel andere boten. Mooi! We bleven even daar kijken, rondhangend in onze eigen gedachtes, voordat we ons weer naar de andere kant van het schip waandden. Daar kon je de parkeerplaats zien waar onze auto geparkeerd zat! Je zag verderop ook het centrum van Marseille en een heel (groot?) berggebied.

Na een tijdje werd het 9.30, en het tijdstip dat we de Grandiosa zouden verlaten kwam steeds dicherbij. We gingen nog via de Doremiclub een keer langs de WC, en toen was het tijd. Helaas. We gingen via de grote zaal in dek 5 naar dek 7, waar we bij een luxe restaurant gingen zitten en gingen wachten tot het 9.55 werd. En rond 9.50 riep de dame ons, en een voor een liepen we via dek 4 het schip af. We kwamen langs de plek waar we altijd normaal uitstapten, maar deze keer permanent. Toen iemand van MSC voor de laatste keer onze cruise cards had gescand, was het tijd. Ik zette mijn laatste voetstap op de Grandiosa, en na een paar stappen stond ik op de kade. Het was officieel. Ik stond niet meer op de Grandiosa. We liepen langs de kade, helemaal tot het gebouw waar we incheckten een week geleden. Ik zag nog de elegante letter MSC GRANDIOSA staan, en toen verdwenen ze uit het zicht. In het terminalgebouw haalden we onze koffers op, en liepen toen weer langs de oorspronkelijke route naar onze auto, wat hebben we die al lang niet meer gezien!

Toen we weer bij onze zwarte Mercedes aankwamen, zag ik 'm weer! Helemaal onder het stof! Mijn vader opende een deur, en alle muffe lucht vloog eruit. Eindelijk weer chillen in onze auto! We wachtten tot het gezin van May ook uitstapten (hun gingen pas uitstappen om 10.25), dus wij konden langer lekker blijven zitten. Ik staarde terug  naar de Grandiosa, het enorme schip ga ik nog wel even zien, als we in Marseille even blijven hoor! Na een tijdje, toen de familie van May er eindelijk was, was het tijd om naar onze volgende bestemming te gaan! Het was toen pas 10.30, en vandaag zouden we 4 uurtjes rijden, dus genoeg tijd om wat leuks te doen! 

We spraken af dat we als volgende naar een kathedraal/kerk op een hoge heuvel gingen, daarvanuit had je waarschijnlijk heel goed uitzicht op Marseille (en de Grandiosa)! Dus vertrokken we, we reden eigenlijk vooral via de wegen waarmee we gekomen waren, langs het mega-Hollywood-letterding met MARSEILLE erop, en via een paar tunnels, maar ergens namen we een afslag, waardoor we toch de andere kant op gingen. En toen gingen we van de snelweg af, en begonnen we te rijden door de hobbelige straatjes van Marseille (deze keer). De straatjes waren heel erg hobbelig, maar, de huisjes waren wel leuk, in rood/oranje, geel en grijs, en allemaal met hun rode daken. Op de een of andere manier gingen we van hobbelige heuvelopwaartse straatjes naar een heuvel oprijden. Een transactie? Toen we de heuvel opreden (ik had geen uitzicht, dus straten naar de horizon was onmogelijk) voelde ik me een beetje misselijk, niet weer...

GELUKKIG kotste ik niet! Ik had de hele weg niet naar buiten gekeken, dus veel opgevangen? Mij niet gezien! Toen de auto eindelijk stopte kon ik gerust uitstappen, en oh... wat een uitzicht! Ik stap uit en word begroet door een geweldig uitzicht! Kijk dan! Je kon heel Marseille zien! Ook de Grandiosa (ja, zo groot is het schip!) en een berggebied verderop! Rode daken, hier en daar een flat of een moderne toren, helemaal verderop een berggebied, typisch uitzicht van Marseille! Helemaal bovenop was een kerk, dus we gingen die maar bekijken! Er waren ook wel andere mensen, een populaire plek dus! Toen ik de trap op was, zag ik de kerk beter. Deze leek me een beetje nieuw, ook omdat het een gestreepte stijl had (een aparte stijl), maar het materiaal lijkt me ook gewoon nieuw. Er was aan de overkant ook een klein uitkijkbalkonnetje, waar je nog beter uitzicht had. Daar gingen we eerst naartoe, en je had daar nog beter uitzicht op Marseille! Je kon het gebied dichtbij ook nog beter zien. Beautiful!

Nadat we het uitzicht genoeg hadden bewonderd, was het tijd om de kerk te bewonderen. De kerk leek we nog niet zo oud, iets uit de 19e eeuw ofzo (en ja, voor kerken is dat nieuw). We moesten in de rij! Want we moesten wel 1 voor 1 naar binnen. En toen ik het onderdakje onderstapte en de kerk enterde, zag ik goud! Er waren holle spiralen als plafond, gevuld met goud. De kerk is mooi versierd, maar aan de stijl kon ik nog steeds wel zien dat het een moderne kerk is. De zijaltaren zijn mooi versierd, met kleine schilderijen en standbeelden, het altaar helemaal voorin de kerk bestond uit een mooi standbeeld, en daarachter een holle boog met gouden patronen. Deze kerk is goud! Is goud de Middellandse stijl??? Maar, deze kerk is wel mooi en het ziet er interessant uit! Met een voldaan gezicht liep ik de kerk uit, staarde nog even naar het ultieme uitzicht van Marseille, en toen was het tijd om te gaan. We liepen de trap weer af, stapten de auto in (nadat we hadden gekeken door een verrekijker) en reden de heuvel weer af, naar onze volgende bestemming, ugh...

En je vraagt je zeker af waarom ik zucht? Nou, nadat we weer een stukje hadden gereden door de straatjes in Marseille (ik voel de hobbel) en een stukje over de snelweg (met snelweg-uitzicht zee-editie: mooie zee, nog steeds de Grandiosa (dat werd de laatste keer dat ik de Grandiosa had gezien) en een stukje van de haven van Marseille en Marseille zelf), totdat we aankwamen bij een:... WINKELCENTRUM... Mijn moeder wou weer eens winkelen. Maar he, we konden daar wel lunchen. De andere waren er nog niet, dus we gingen eht winkelcentrum dan maar eens voor onzelf exploreren. Het zag er modern uit, net als Westfield, in Nederland. Het had een moderne sfeer, en er waren veel merkwinkels. Veel keuze uit restaurants was er ook, en dan wel heel veel. Er waren fastfood restaurants, maar als we verder lopen zijn er ook Chinese restaurants. Wij gingen maar lekker voor de burgers, terwijl mijn moeder ging winkelen. Toen het gezin van May aankwam, gingen hun taco's eten, en het was heerlijk! Echt burgers hoor! Met een frietje!

Toen we klaar waren met eten nam mijn moeder ons mee om te gaan winkelen. Alsjeblieft! Gelukkig viel het wel mee, we gingen even bij ZARA kijken, kochten wat kleren voor mijn moeder en ons en toen gingen we nog even naar andere winkels die ik helemaal niet ken. En zo bleven we een beetje ronddwarrelen in het winkelcentrum om elke hoekje te verkennen, en dat deden we tot 15.00! Toen gingen we terug naar de auto, en wat bleek?!: mijn vader had ook nog wat geckocht, en hij had nog een burger gekocht (voor mijn moeder wel). En toen, nadat we Marseille al een beetje hadden verkend, was het tijd om eindelijk 4 uurtjes te gaan rijden.

Nadat we het winkelcentrum verlieten, begonnen we aan onze trip. We reden eerst nog door een stukje van Marseille, met zee-uitzicht op de haven (de Grandiosa kon ik al niet meer zien), en toen we achter een paar bergen begonnen te rijden, zag ik het niet meer. Voor de rest was het eigenlijk wel een beetje snelweg-uitzicht. We reden 2 uurtjes, toen kon ik nog van alles zien: steden raasden voorbij, hier en daar een file en vooral bergen en bossen raasden voorbij. Niets specifiek. Maar na een tijdje werd het langzaam donker en begon ik niet meer te zien dan andere auto's en misschien een stukje snelweg. Ik en Jerry gaan dan altijd vrachtwagen tellen (en altijd wint hij). Nadat we weer voor 2 uurtjes hadden gereden, gingen we de snelweg af en kwamen we in een klein stad: Beaune. Daar was ons hotel. We stopten niet bij Valence, want anders moesten we morgen weer zo lang rijden. We reden de parkeerplaats van ons hotel Vinihotel binnen, en checkten in.

Het hotel had een kale sfeer. Het leek alsof het geen een beetje decoratie had, maar ja; goedkoop = goedkoop! Nadat we hadden ingecheckt en onze kamer hadden ontdekt (het rook naar verf) gingen we maar lekker dinneren. Er was ook veel keus, want rondom elk hotel zit een restaurantbuurt, en in deze buurt zaten vijf hotels! We konden kiezen uit veel, maar veel restaurants zaten al vol. Dus we kozen lekker Chinees. En het smaakte HEERLIJK (omdat ik het al een week niet had gegeten)! En zo, nadat we hadden betaald, gingen we naar onze eigen kamers, rustten we wat uit, en vielen toen vreedzaam in slaap.

We hadden vandaag afscheid genomen van de Grandiosa! Het was een ongelooflijke cruise, maar helaas: aan alle goede dingen komt een einde. Maar, leuk was het wel! En ik verheug me ook weer erop om thuis te komen!
Tot de volgende blog!