Tweemaal paleizenjacht!

Dag 4, Brno-Lednice-Valtice-Mikulov:

Heel slecht slapen betekent niet dat je niet meer leuk op reis kunt gaan! En ik heb daar een argument voor hoor! Want wat hadden we vandaag veel gedaan!

Ja! Opstaan ging moeilijk vandaag! Ik kon niet slapen, maar toch ging ik alle ochtend-dingen doen. Alles ging snel, alleen was het eten behoorlijk langzaam. We stonden ook laat op, en dus, nadat we alles hadden voorbereid, waren we pas om 10 uur de deur uit! Heel erg laat! Maar gelukkig zijn de plekken waar we vandaag naartoe gaan dichtbij, alleen maar 42 minuten rijden!

En zo sprongen we de auto in, en waren we opweg. We reden eerst, zoals gewoonlijk, door Brno, waar we de stadsgebouwen zagen voorbijrazen door de autoraampjes. Daarna gingen we de snelweg op, waar het interessante stadsleven langzaam plaats maakte voor het saaie snelweg-uitzicht: grasvelden, bomen, bergen en heuvels. Maar ik en Jerry amuseerden onszelf door een paar potjes te kaarten, wat kwartet en ook gewoon kletsen en slapen. Als je dat doet, ben je er voordat je het weet! En dat was het ook! Want opeens reden we een dorpje in: Lednice. De weg was hobbelig en de gebouwen waren klein maar knus. En wat deze gemeente echt bijzonder maakte: het had een mega-paleisgebied!

We reden door de kleine stad, en mijn vader parkeerde de auto uiteindelijk bij een parkeerplaats. Nadat we de tickets hadden geregeld, konden we zo opweg naar het paleis! Of nou, kasteel... hoe je het wilt noemen. Maar voor mijn gevoel lijkt het meer op een paleis. Na niet lang te hebben gelopen, kwamen we bij de ingang van een paleispark. Dit hele park (Státní Zámek Lednice) is beschermd door UNESCO! Dus daarom gingen we ernaartoe, he? 😉 Toen wij het parkje binnenkwamen, zag ik in de verte een groot, kasteelachtig gebouw. Tussen ons en het gebouw zat een klein stukje bloementuin, en links van ons was een echt paleisachtig gebouw. Dat was het atelier voor de tuin, en zijn hier de stallen voor de huidige ritten die gemaakt worden. Het gebouw zelf is in bijn volledig oranje-geel geverfd. Het heeft zo'n typische paleisstijl, met een iets uitwendige voorgevel en hier en daar wat standbeelden. Dus wel een mooi gebouw!

Als je door de poorten van het gebouw loopt, kom je op een binnenplaats. Daar is een grasveldje, en ook zijn er nog twee andere poorten, gedecoreerd met standbeelden en een tempelachtige zuil. Wij namen de rechterpoort, en kwamen uiteindelijk in een park terecht. Rechts van ons is het echte paleis. Vanaf mijn perspectief zag ik een kasteelachtige toren, in een beige kleur. Als je dan wat verderloopt, zie je nog steeds de kasteelachtige sfeer aan de bovenkant van het gebouw, maar als je naar de ingang kijkt van het gebouw, zie je een kathedraal-achtig gebouw. Erg afwisselend! Je ziet vormen die uitgebeiteld zijn, hier en daar een standbeeld... het ziet er erg vredig uit! Wij liepen verder langs het gebouw, en daar houdt het dezelfde sfeer aan. Kasteelachtig, met wat standbeelden en figuren uitgebeiteld, verspreid over de muur.

Wij liepen verder, en kwamen uiteindelijk op een punt dat we een toren in de verte zagen. Alle bomen en rivieren wijkte voor het uit, en het zag er mooi uit. Daarna liepen we langs de kas van het paleis, en kwamen daarna de Tuinen van het paleis tegen. Dit waren Engelse Tuinen, die veel nette bosjes hadden, met daartussen bloemen. Nu was het herfst, dus de bloemen waren al uitgegraven, nu waren er droge plekjes aarde. Vanaf hier zag je de voorgevel van het paleis ook goed: Nog steeds een beige kasteelachtig gebouw, maar hier zag je een kapel-achtig gebouw. De torens en de grote ramen geven het aan. Hier kochten wij een souvenir en gingen naar de WC. Daarna gingen we lekker wandelen door de bossen en Tuinen.

We rustten ook nog even uit, onder een afdak van het paleis. Daarna liepen we door een paar Engelse Tuinen, waar je ook patronen en bomen verspreid zag. We zagen ook een gewonde kat die rondliep. Wat zat die nou te doen? Nou ja, we liepen nog even verder door de Engelse Tuinen, waar we zagen dat de heggen geknipt zijn als een doolhof, en er ook een fontein was. De fontein (Benátská Kašna) bestond uit schelpachtige figuren en vissen, die elkaar ondersteunen en zo water uitspuiten. Fascinerend. Nadat we ongeveer uitgekeken waren van het gebied rond de Engelse Tuinen, gingen we nu verder het paleispark in, naar de eerdere toren die ik zag.

We verlieten de Engelse Tuinen, en gingen nu opweg naar een ander gebied. Dit gebied lijkt niet echt op een tuin, maar meer een bos/natuurgebied. Het is heel fijn om te wandelen, en eenmaal bij die toren (Minaret) kan je ook nog eens genieten van het uitzicht! Dus gingen we opweg. We liepen eerst door gewoon bos, je zag een meertje (waar we even bleven zitten om ervan te genieten) en ook liepen we door gewoon bos. Maar daarna zag je alleen nog maar water. Je zag ook eilanden en alles had een ambiante, natuurlijke sfeer. Onze voetstappen maakte krakende stenen geluiden op de bosgrond, en we liepen lekker wandelend door het bos. De eenden in het park kwaakten, andere mensen liepen vrolijk langs ons, alles was fijn hier.

En zo liepen we lekker naar de Minaret-toren, gewoon wandelend, geen haast. Uiteindelijk naderden we de toren en zag je het. Ik zag het ook beter dan tevoren. Beneden was het meer een gebouw, je zag wat gewelven die sierlijke bogen maakten, en dat leek het te lijken op een kerk. Maar de toren zelf, en de torentjes die het omringden, hadden het gevoel van een moskee. Nou ja, wij gingen recht voor het gebouw onze lunch opeten, en nadat we tickets hadden gekocht was het weer tijd voor het goede oude toren-beklimmen! Ik heb, zoals je al weet, hoogtevrees, dus de klim was niet fijn voor mij! Maar uiteindelijk kwamen we boven, en het uitzicht was magnifiek! Je zag boomtoppen, van alle kleuren, verschijnen en je zag het paleis, als je goed keek, in de verte. De bergen in de verte en de steden in de verte leken je de hogegrond te geven, dus ook al heb je hoogtevrees, je kan er wel van genieten. Toch?...

Nou ja, het was wel een mooi uitzicht, dus het was het waard. En nu was het tijd voor de terugweg! Maar toen gingen Jerry en ik een non-stop streep maken met een tak, die doorliep tot het einde van ONZE route! Maar ik zag het landschap nog wel. De vreedzame wateren en de ruizende bomen in de verte. De ondiepe bosgrond die onze streep onzienbaar maakte. Echte natuur. We liepen weer door de ambiante sfeer, tot we de snelweg zagen. Daar was een kortere route, dus we maakten onze streep onverwachts af. Nou ja, de stok hebben we nog! We liepen langs een weg en kwamen uiteindelijk aan bij onze auto. En nu anar de volgende bestemming: Valtice!

Dezelfde mensen hebben deze gebouwen gebouwd, een keer raden? De Liechtensteinen. Ze denken nog steeds dat deze gebouwen van hun zijn, en dat begrijp ik. Daarom was de stijl in het eerdere paleis niet zo duidelijk. Maar deze is anders! Welkom bij het Státní Zámek Valtice! Oftewel: Paleis Valtice! Dit paleis behoort ook tot de UNESCO Werelderfgoeden, en hoort tot de Lednice-Valtice paleizengroep. Dit paleis ziet er heel anders uit dan de vorige. Het is geverfd in wit en pastelgele kleur, en is meer in een Franse stijl. Het is groter dan de vorige, maar de stijl is minder gedetaileerd. Dit lijkt op de Franse stijl. Het heeft veel standbeelden, een fontein en een paar heggen aan de voorkant. Wel een mooie introductie! We liepen door, tot we weer een binnenplaats inliepen. Het gebouw aan de binnenplaats-kant is minder gedetaileerd, het heeft alleen wat uitstrekkende vormen bij de ramen, en alles is wit geverfd aan die kant.

We liepen daarna weer door, totdat we in de Tuinen kwamen. Ook hier was het grotendeels bos, en wij werden begroet door een groot grasveld. Maar nee, wij gingen naar links, om door een tuin begroet te worden. Deze had een bloemenperkje in het midden, en omliggende heggen daarbuiten. Dit was ook zo'n Engelse Tuin, met al die heggen enzo. Dit paleis is ook heel mooi, maar is wel wat Kleiner als je de Tuinen vergelijkt. Nou ja, wij gingen nog even in de andere poorten kijken van de binnenplaats, waar een groot zandveld was en er ook nog WC's waren.

Nadat we uitgekeken waren bij het paleis, gingen we nu door naar de kathedraal/kerk die erbij hoort. We liepen door een traditionele poort, en kwamen in een parkje terecht, waar een fontein (Kasna) was, die niet meer spoot. Daarna kwamen we de kerk tegen. De Kostel Nanebevzetí Panny Marie was in dezelfde stijl als het paleis. Veel standbeelden en uitgebeitelde figuren aan de buitenkant. Ik heb de binnenkant van het paleis niet gezien, maar als dat evenmooi is als de binnenkant van deze kerk, staat mijn mond wagenwijd open, wat in deze kerk... HET IS ONGELOOFLIJK MOOI! Zoveel standbeelden, zoveel figuren en patronen, die doorlopen van zuil tot gewelf! Er zijn zelfs standbeelden tegen elkaar gedrukt op het ronde dak! Er zijn zoveel altaren met mooie schilderijen, er zijn zoveel figuren, standbeelden, allemaal intact! Helaas mocht je de kerk niet betreden en bleven we alleen via een hek kijken naar de binnenkant van de kerk.

Nadat we de kerk hadden bezichtigd, gingen we weer terug naar de auto. Deze twee paleizen waren echt supermooi! Maar nu gaan we naar een kasteel, Kasteel Mikulov. We stapten de auto in, en gingen meteen opweg. We gingen de grote weg nog niet op, maar bleven grotendeels rijden op provinciale wegen of kleine stadsweggetjes, totdat we een groot gebouw zagen opdoemen op een heuvel, het kasteel!

Dit kasteel is heel erg bijzonder, omdat het niet zo'n middeleeuws kasteel is, nee! Het lijk echt op een paleis! De kleur en stijl lijkt hier echt op! Maar misschien heeft het meer logica als ik zeg dat dit gebouwd is door de Liechtensteinen. We parkeerden de auto, en gingen nu het kasteel bekijken. Jerry bleef achter in de auto, terwijl ik en mijn vader opweg gingen. We gingen alleen even rondkijken, en bleven niet te lang weg. Via een scheve trap kwamen we de heuvel op, en toen waren we bij het kasteel.

Er waren niet veel standbeelden of figuren, maar je zag weld at het kasteel nog deels berg bevatte. Er waren overall rotsen, en zelfs in de wanden van het kasteel zag je rotsen! We keken alleen even rond, en liepen enkele binnenplaatsen door. Het kasteel was best groot, en vanaf de heuvel had je zicht op alle rode daken en bergen in de verte. Je zag verderop ook nog een oude toren, waarvan de verf is uitgevallen. Nadat we ongeveer waren uitgekeken gingen we weer terug naar de auto, en gingen daarna opweg naar Brno! In de auto was het vooral geslaap, vanwege hoe MOE we waren!

Toen we weer thuis waren, rustten we enkele tientallen minuten uit, totdat we weer opweg gingen naar een restaurant; Potrefená Husa. We kwamen aan in het luxe restaurant, werden begroet door de aardige werknemers, en... het eten was lekker! Na het eten gingen we nog even wandelen, naar de kathedraal van Brno, Katedrála svatých Petra a Pavla. De kerk was deels niet goed zichtbaar omdat het donker was, maar de kerk was lang en hoog, had slanke torens die mooie gedecoreerd waren en had vele standbeelden die het omringde. Een mooie kathedraal en een snelle wandeling.

Wat een dag! Weer wat paleizen bezocht, torens beklommen en een lekker maaltje gehad, wat wil een mens nog meer?
Tot de volgende blog!