Tweemaal op stedentrip!

Dag 6, Mimberg-Würzburg, Würzburg-Rothenburg:

Wat was ik vandaag vroeg opgestaan! Dat deed ik omdat we vandaag naar twee plekken gingen, en ook nog eens twee verre plekken! Dan is het toch handig als je vroeg opstaat, want je kan nog altijd in de auto verderslapen! En zo zaten we even later in de auto, we vertrokken om ongeveer 10.05, en ik zat zoals gewoonlijk te slapen, naar buiten te kijken en vervelende dingen te doen, maar toen we er waren, verastte mijn vader mij door ons naar het 'Würzburg Residenz' te laten gaan (een paleis) in, zoals je misschien al leest, Würzburg, het paleis is het grootste paleis van Duitsland (niet zo groot als die in Versailles, met wel even belangrijk), ik vond het niet zo groot, maar misschien moest ik me bedenken, want van binnen leek het heel groot! Lees hier hoe het ging!:

Toen ik uit de auto stapte, voelde ik die koele bries (het was heel warm in de auto!), heel fijn! Het was toen iets van 11.50, en voordat we het paleis in zouden gaan zouden we eerst gaan uitrusten in de auto. Het was wel heel warm, iets van 20℃! Na de warme pauze liepen we naar de ingang van het paleis, er was ook een hele grote tuin, maar daar zouden we later in gaan. Toen ik langs he gebouw liep, had het niet zo'n uitstralend uiterlijk, maar was het een beetje dof, misschien komt het omdat ze de fontein die voor het paleis lag, de 'Frankoniabrunnen', aan het repareren waren, maar ik vond het paleis nog altijd een beetje dof uitstralen. Toen ik naar binnen liep, zag ik boven me een hoog dak, dat verbond met het dak van de hal naast me, die van ons werd afgesloten door een hek. We moesten alweer (?) monkapjes dragen, en niet normale, maar FFP2-kapjes, die steviger zijn... Uiteindelijk kostte het €19,50 om in het paleis te komen. Eerst gingen we naar de wc, je mocht geen foto's maken (jammer van m'n selfiestick), de tas in de locker doen en dat voor soort dingen. Toen kon ons bezoek echt beginnen!

De hal voor me zag er wit uit, het was ook gewoon wit. Er was geen enkeltje beetje versiering, behalve een paar standbeelden, de pilaren en de hoeken van het dak. Naast de hal was ook nog een openbare kamer. Die was veel mooier! Op het dak was een schilderij, de kamer was mooi versierd, dit was écht mooi! Na het bewonderen van de zijkamer was het tijd om de trappen op de gaan! De trappen zagen er royaal uit, alsof de keizer hier nog steeds woonde en elke dag de trap op en af liep. De trap had natuurlijk ook een rode loper. Helemaal bovenaan de trap was het tijd om nog een hal in te gaan. Deze was beter dan die beneden. Het had een mooie kroonluchter, een schilderij op het dak met standbeelden die uit het schilderij staken en een mooi versierde muur. Daarna was het tijd om de lange rij kamer te bezoeken. Als je het met je eerste blik ziet, is het waanzinnig mooi, met allemaal mooie spiegel, goudkleurige versiering, de allermooiste kroonluchters en mooi uitzicht via het raam van de kamers, maar het wordt steeds herhaald. Elke kamer heeft (bijna) hetzelfde. Daardoor wordt zo'n bezoek soms saaier. Maar na de versierde kamers wordt het nog erger! De kamers daarna zijn gewoon wit, zonder een enkel beetje versiering! Het enige wat in die kale kamers hangt zijn wat schilderijen. Wat is hier te fotograferen als het zo lelijk is?! Toen we klaar waren met de eerste rij, was er nog een rij te gaan. Die was hetzelfde als de eerste rij, eerst versierde kamers, dan kale kamers. Ik vond dit bezoek aan het paleis nog oké, maar het kon beter, we keken nog eerst even in de kerk van het paleis, en liepen daarna terug naar de auto. Na de lunch liepen we de tuin in, de 'Residenzgarten', die was mooi! Allemaal bloemen, net gras, mooi gesnoeide bomen en ook nog een fontein! En achter het paleis wordt het nog beter! Daar is een heel paradijs aan bloemen, mooie bomen! Dit is gewoon een droomtuin (en de tuin is eerlijk mooier dan die van Chateau De Versailles)! We bleven daar lang rondhangen, maar toen was het tijd om te gaan naar de volgende bestemming in Würzburg: de Old Main Bridge!

En daar gingen we, door onhandig verkeer, een ijsje, een shoppende moeder en de kathedraal van Würzburg, de 'Würzburger Cathedral' kwamen we aan bij deze historische brug. Het was beste een lange brug, je had heel ver uitzicht, op de rivier de Main en op het 'Marienberg-Fortress', een kasteel op de Zellearu-heuvel. Op de brug zaten allemaal standbeelden van bekende mensen uit de geschiedenis van Würzburg, wat deze brug zo bijzonder maakt? Het is een heel oude brug, en het bijzondere, het heeft WOII overleefd terwijl het halve dak van 'Würzburg Residenz' eraf werd gebombardeerd. We konden daar lekker genieten van het uitzicht, maar na een tijdje moesten we wel gaan, eerst mijn moeder ophalen (die was aan het shoppen) en daarna door naar de volgende stad: Rothenburg!

Eenmaal aangekomen bij dit kleine dorpje zag ik een toren/poort en een gigantische muur, dit was blijkbaar de stadswal. Mijn vader vertelde dat Duitsland alleen maar drie steden heeft met een complete stadswal, en Rothenburg wa een van de drie. Mijn vader wou rechtstreeks door de stad lopen, maar Jerry wou per se op de stadswal lopen (ja, dat kan!), dus liepen e even later voorzichtig op de stadswal, om er later weer af te gaan. Het uitzicht vanaf daarboven was goed, maar ik werd er wel een beetje zenuwachtig van. Maar gelukkig, na heel lang op de stadswal te hebben gelopen, was het tijd om eraf te gaan en in het dorpje te lopen. Het had een gezellige sfeer, en ik zag heel veel 'Half-Hout Huizen' in verschillende kleuren, dit dorpje zag er goed uit! Eerst liepen we langs de grote kathedraal van het stadje, de 'St. Jakobskirche'. Erin gaan kostte geld, dus we bleven het dan maar van buiten bewonderen. Even later, door de gezellige straatjes zag ik een winkel genaamd 'Teddyland', daar verkochten ze teddyberen, en je begrijpt wel dat we daarin wouden kijken, na wat gedoe kochten we wat en liepen we verder. Verderop zag ik de tourist-information! Helaas was die dicht, dus geen foto deze keer! Later naderde we et hoogtepunt van de wandeling door deze stad: Plönlein! Het is eigenlijk een kruising tussen twee wegen, met een huis in het midden en twee poorten op iedere weg na de kruising. Ze noemen het een 'histrische mijlpaal', maar ik begrijp nog steeds niet echt wat die plek is. Na het bezoekje aan deze stad liepen we terug, eerst door de stad, daarna weer op de stadswal. Zo kwamen we aan bij de auto. Een dag vol met bestemmingen!

Tot de volgende blog!

(In het paleis van Würzburg mag je geen foto's maken zoals je al weet, maar mijn vader heeft er een paar stiekem genomen, of dat mag?...)