Thuis na een cruise!
Dag 10, Beaune-Den Haag:
Ik werd wakker in het Vinihotel (niet meer op de Grandiosa), en opeens verheugde ik me om naar huis te gaan! En ik miste de Grandiosa ook wel een beetje. Ik had goed herinneringen gemaakt! En die zijn permanent! Maar vandaag hadden we geen stop gepland, behalve eentje, maar voor de rest is het gewoon rijden naar huis, lees hieronder hoe het ging!:
Toen ik een beetje opgewekt was, ging ik het ochtendritueel doen, tandenpoetsen enz. Daarna ruimde ik alles op en toen was het eigenlijk al tijd om te vertrekken. Onbijt aten we later, maar onze prioriteit toen was om naar de wijnwinkel van Beaune te gaan. De oudere heren wouden namelijk nog wat wijn kopen, dus ik haastte me, en de rest was ook snel klaar. Een spoedig vertrek! We checkten in een recordtijd uit en laadden onze koffers in. En zo, weg waren we (ok, dat is misschien wat overdreven wel)! We gingen eigenlijk naar het centrum van Beaune, waar een wijngoed was. Mijn vader parkeerde de auto verderop en we gingen lopen naar het wijngoed. Toen we er waren leek het echt serieus op een paleis! Een heel breed gebouw met hoge ramen, een witgele kleur en het had een grote tuin (en erachter waarschijnlijk een nog grotere voor de wijn). De deur stond open, dus ik denk dat de winkel open was? Ja, hij was open, maar ik had geen zin in wijngedoe, eerlijk.
Dus toen we de deur openmaakten was er een meneer achter de balie, die ons begon te verwelkomen en begon mijn vaders vragen te beantwoorden. Mijn vader wou ook nog een rondleiding volgen door de wijnkelders, leren hoe de wijn werd gemaakt en bla bla bla... Maar uiteindelijk bleek het te duur te zijn en gingen ze uiteindelijk toch alleen de wijn kopen. Ik begreep er niets van dus ik bemoeide me er niet mee en ging met Kelly, Jerry en May op een bankje zitten en ging chillen op m'n telefoon. Na een tijdje ging ik even kijken hoe het ging, en ze waren nog aan het kiezen! Hoezo zo lang (wijnkenners weten het antwoord wel)?! Maar ja, ik ging toen niet de hele tijd om mijn telefoon en ging ook buiten rondwandelen, en op de een of andere manier was onze auto toen in de parkeerplaats van het wijngoed! Teleportatie? Na een kwartiertje of twee maakten de volwassenen eindelijk hun keuze en vertrokken we met 4, of nee... 6 (?) dozen, en een pakje Les Anis de Flavingy, weet je nog? En nog steeds heerlijk!
Nadat ze eindelijk de wijn hadden gekocht gingen ze ontbijt kopen bij een bakker, een Franse he? Dus heerlijk! Ik ging niet met ze mee, ook al verkenden ze de stad een beetje (sorry), maar ik ging niet mee. Toen ze na een paar rondes een spelletje op mijn telefoon terug kwamen hadden ze heerlijk brood! En zo begon mijn vader te rijden terwijl ik smulde van het brood. We reden het kleine Beaune uit en gingen de snelweg op, doei doei! We zouden een route volgen die bestond uit Frankrijk, Luxemburg, Belgie en Nederland, veel landen dus! En zo begon de lange reis. Ik zag weer vooral snelweg-uitzicht, bossen en bomen dichtbij of op de achtergrond, hier en daar een weiland op een bloemenveld vol bloemen, een meertje of een rivier die langsstroomt, wat een uitzicht! Je kan zelfs zoveel zien op de snelweg!
We moesten 7 uur in de auto zitten, dus veel te doen was er niet, ik en Jerry gingen wel wat spelletjes doen, en we gingen dingen spotten, zoals vrachtwagens of bomen, af en to ging het zo. Slapen ging ook af en toe, als ik gewoon in mijn eigen gedachtes verzonk viel ik ook in slaap. We stopten ook wel een paar keer op de snelweg, langs een tankstation zodat mijn vader en moeder konden afwisselen met rijden, of gewoon omdat we naar het toilet moesten. Heel normaal, en zo was de rest van de reis ook. Ik kreeg bossen, bergen in de achtergrond en hier en daar een veld vol gewassen, of daat misschien een kleine of grote stad, zo wisselde het de hele tijd af. Blijvend en blijvend, ik begon ook te realiseren hoeveel het uitzicht ook verandert, misschien wordt daar wel een boom gekapt! Of daar misschien een riviertje omgeleid, zo zie je maar!
Toen we Luxemburg ingingen, begon het uitzicht wel drastisch te veranderen. We gingen steeds hoger van zeeniveau vandaan, en het uitzicht begon ook steeds meer bergachtiger eruit te zien. Dit leek op het uitzicht in Oostenrijk! Hoge bergen, overal rondom je heen, hier en daar een kasteel op de punt van een berg, wegen die op en neer gingen, zo was het maar net! En zo wisselde het uitzicht de hele tijd af in Luxemburg, maar lang duurde dat ook niet! Na een tijdje kwamen we op de allerhobbeligste wegen van heel Europa: De Belgische wegen. De wegen waren echt hobbelig, en het begon ook weer langzaam donker te worden, en ik kon alleen nog verlichting zien.
En toen gebeurde het, na een uurtje gingen we Nederland in! Jippie! Vanaf dat moment konden Jerry en ik ons niet meer inhouden! We keken de hele tijd door het raam naar de borden van waar we waren, we keken de hele tijd uit naar gebouwen die we kenden, en zo bleef het maar doorgaan. Jippie! We zijn bijna thuis! En toen we Zuid-Holland binnenkwamen werd het helemaal erg! Wij hebben een herkenningspunt: het appartementencomplex Van Leeuwen, en elke keer als we dat zien weten we: We zijn in de buurt van huis! En zo was het, toen we Van Leeuwen weer zagen wisten we dat het niet lang meer ging duren, en toen gingen we de A13 op, en toen... We waren er! We kwamen bij ons bekende buurtje terecht, reden richting huis, en toen we thuis waren, was de vakantie officieel afgelopen! We waren thuis!
Deze vakantie heb ik heell veel meegemaakt! Van het meemaken van een echte cruise tot naar heel beroemde steden gaan, eigenlijk zijn al mijn dromen waar gekomen! Wat een lol, wat een spektakel! ZO VEEL MEEGEMAAKT! Ik ga alle blogs nog herlezen hoor! Zo leuk was het! Ik hoop dat we het dit jaar de hele tijd zo leuk kunnen houden!
Tot de volgende reis!
