Opweg naar Linyi!
Dag 1, Den Haag-Amsterdam, Amsterdam-Hong Kong:
Oooh ik had er zin in! De eerste dag van de Meivakantie (nou, technisch gezien niet, ik ging vandaag niet naar school terwijl het eigenlijk wel moest)! Ik had er vooral zin in omdat we eindelijk weer gingen vliegen met een vliegtuig! Deze keer hadden we alles die avond ervoor al opgeruimd (we hadden dan ook wel veel minder kleren nodig), en vanochtend ging het vertrek ook veel soepeler dan bij andere vakanties. Na de ochtendroutine (tandenpoetsen, gezicht wassen...) ging ik gewoon naar beneden, at een broodje en zonder dat ik het opmerkte: voila! We zaten allemaal al in de auto, klaar om naar Schiphol te rijden!
Rijdend naar Schiphol kon ik alleen aan vliegtuigen denken, aan de negative punten, maar ook de positieve punten van een vliegtuig. Hoe leuk het weer leek, maar ook wat er zou gebeuren als er een ongeluk gebeurde. En terwijl ik dat deed keek ik gewoon naar buiten door het raam, opweg naar Amsterdam. Vroeger dacht ik altijd dat naar Schiphol rijden 1 uurtje duurde, maar het was veel korter! Ik keek naar de muren langs de snelweg, waar klimop tegen groeide, andere auto's, afvragend waar die naartoe gingen en naar wat er zou gebeuren op de vlucht(en)! Onderweg gingen we zelfs facetimen met oma en opa (niet die opa en oma waar wij naartoe gaan), maar ook hun waren blij voor ons! Alles ging vandaag eindelijk een keer goed!
Na een tijdje rijden kwamen we eindelijk bij de afslag naar Schiphol. We reden langs een paar zijweggetjes tot we bij de terminals aankwamen. Er was terminal 1, 2 en 3, en ik vond het altijd leuk om alle luchtvaartmaarschappijen hardop te lezen, en zo begon ik: "KLM, Air France, United Emirates, America Airlines, Eva Air...", en zo ging ik door totdat ik onze maatschappij had gevonden, Cathay Pacific, een Hong Kongse luchtvaartmaatschappij. En toen ik dat gevonden had, hadden we precies een parkeerplaats gevonden! Dus we parkeerden en 1 minuut ging in. We smeetten alle koffers uit de achterbak en maakten nog een foto, en weg waren we. Ik, mijn vader en Jerry. Mijn moeder? Die ging niet mee, want ten eerste; er waren geen vliegtickets meer, ten tweede; ze vond haar werk meer belangrijker dan familie, tjonge jonge jonge...
Toen mijn moeder wegreed gingen we naar de check-in. We treedden het hoge mooie gebouw van Schiphol binnen, en je kon meteen het frame van Schiphol zien, driehoekige stalen palen die aan een golvend dak vastzaten. Daaronder zag je een allemaal mensen van de hele wereld, die stonden in megalange rijen bij de check-in, of een enkeling achter een balie van "Last Minute Airline Tickets", alles was daar mogelijk! Wij gingen bij de grote rijen check-in balies staan, en onze balie zoeken. Na tientallen meters lopen kwamen we bij een rij balie's mat Cathay Pacific en Singapore Airlines. Er waren echt veel mensen! De rij was echt lang! Maar... die rij was voor Singapore Airlines, en bij Cathay Pacific stonden er niet zoveel mensen in de rij! Dus na nauwelijks in de rij te hebben gestaan hadden we onze koffers al ingecheckt en konden we zo door naar de douane.
We waren langs de check-in balies de douane"-plek" ingelopen. We zochten de letter van onze gate: E, en gingen daar de douane check doen. We liepen een trap op, kwamen een verdiepinkje hoger en kwamen uiteindelijk aan bij de moderne douane check van Schiphol. Er was nog wel een rij, maar die bewoog continu, dus eigenlijk was het geen rij. Het duurde niet lang of wij waren aan de beurt. Toen wij aan de beurt waren hoefden we alleen onze jas uit te doen en onze tassen op de lopende band te leggen. Wij hadden niets gesmokkeld😉, dus wij kwamen met gemak langs de douane, en gingen toen naar het tweede deel, de paspoort check. Daar was ook niet echt een rij, en nadat we een paar foto's hadden gemaakt konden we doorlopen, de vrije terminal in! Er waren allemaal winkeltjes en een groot raam waar je mooi uitzicht had, wat een fijne sfeer!
Half-open cafeetjes, hier en daar een winkel, gates waar mensen aan het wachten waren, zonneschijn die via de grote wijde ramen kwam en heel mooi uitzicht op vliegtuigen, wat mooi! Daarom is het altijd leuk om naar een vliegveld te gaan! Het was ook nog echt in Schiphol-stijl, mooie zwarte/witte balken, grote ramen, gele borden met de Engelse vertnaling eronder, typisch Schiphol! We wouden eerst meteen naar onze gate; gate E22, maar we konden oderweg net zo goed eerst wat winkeltjes bezoeken! En we gingen een voor een alle winkeltjes doorlopen, en waren parfumwinkels, sierraadwinkels, speelgoedwinkels en ook gewoon winkels met typische Nederlandse specialiteiten/souvenirs, past erbij, toch?
We kochten niet echt veel, alleen een Nijntje-knuffel die we aan mijn nichtje zouden geven. Maar het leukste was wel gewoon een beetje wandelen en rondhangen, dat is leuker dan zittend te wachten bij een gate! Maar we wouden wel eerst kijken of ons vliegtuig er al was, dus gingen we naar onze gate, die helemaal aan het einde van een dode weg zat! Dat wordt veel heen en weer lopen! Gelukkig waren er platte roltrappen, die je heel snel konden vervoeren, dus liepen we langs alle E-gates totdat we bij E22 aankwamen, en er was een Delta-vliegtuig! Nog die vlucht voor onze vlucht! Dat zou lang wachten worden! Dus gingen wij maar even terug naar onze shopping spree en gingen we nog even rondwandelen. Er waren niet echt veel winkels meer, we hadden alles al ongeveer bezocht! Het werd een beetje saai... Mijn vader ging alleen nog even in een winkeltje kijken voordat we weer terug naar onze gate gingen. Onderweg gaf een mevrouw ons wel een gratis stroopwafel, dankuwel!
Toen we terug bij gate E22 aankwamen waren er al heel veel mensen aan het wachten, het Delta-vliegtuig was weg, dus ze gingen wel allemaal voor Cathay Pacific! Deze vlucht moest wel volgeboekt zijn! Nog een half uur totdat we gingen boarden, dus we konden alleen maar zitten en staren naar het vliegtuig waarin wij 12 uur in gingen zitten, een A350-1000. Na een tijdje kondigde een grondstewardes aan dat we gingen boarden, en dat de mensen met kinderen eerst mochten, dus wij gingen (ik weet niet of Jerry nog een klein kind is maar ach...)! Toen de mevrouw onze kaartjes scanden liepen we de gate in, opweg naar het vliegtuig! Toen we bij het vliegtuig aankwamen, groette een stewardes ons en wees ons de weg, we liepen eerst langs de business-class, met een heel BED! Daarna langs de Premium Comfort class, die alleen wat meer beenruimte had en uiteindelijk kwamen we aan bij ons economic-class zitje. Het zag er chill uit! Met een beetje de kleuren van het Cathay Pacific logo (zwart en donkertorqouise) met een kussentje en een deken. We hadden ook een scherm, en die leek me ook heel chill! Dit zou een topvlucht worden!
We gingen zitten op onze plek, en toen iedereen aan boord was begonnen we met een veiligheidsfilmpje die je liet zien wat je moet doen bij een waterlanding, een grondlanding (neestorten) en als de cabinedruk wegvalt enzo (ik wist het ongeveer al). En terwijl dat filmpje bezig was, reed het vliegtuig al naar de opstijgbaan, klaar om op te stijgen! Ik keek uit het raampje en zag een hele rij vliegtuigen die wouden opstijgen, en de verkeerstoren zendt hun natuurlijk signalen om op te stijgen. En nadat een KLM Cityhopper was opgestegen waren wij. 3... 2... 1... Het vliegtuig ging als een F1-auto rijden, en halverwege de opstijgbaan begon het de lucht in te kantelen, ik voelde de druk, en mijn oren werden verstopt (dat krijg ik altijd). Het duurde nog eventjes voordat we op het hoogste punt waren, maar de wolken zagen er al mooi uit! Op het schermpje kon je namelijk ook verschillende punten van het vliegtuig zien, ze hadden er camera's geplaatst! Cool!
Tijdens de vlucht gebeurde er niet echt veel, de wolken waren wel mooi, ja, maar als je te hoog gaat zie je alleen maar een wit dekentje, en ik zag toch niet bij het raam. Ik kon alleen alle films die ik leuk vond bekijken. Ja, er gebeurde niet echt veel, alleen een beetje dingen kijken op het schermpje... Ze hadden aan boord van deze vlucht ook maaltijden. Wij hadden de lunch en het dinner. De lunch kwam al vrij snel, wij (ik & Jerry) hadden het kindermenu, die werd eerder opgeserveerd dan de andere menu's! Tijdens de lunch at ik en keek ik gewoon lekker naar een film op mijn scherm, chill! De rest van de tijd vulde ik echt alleen met op dat schermpje kijken, er was niets anders om te doen.
Toen het dinner kwam at ik het ook gewoon terwijl ik een film keek, en buiten werd het al donker. Nu probeerde ik om wat slaap te vatten, maar met dat geluid van het vliegtuig en de oncomfortabele positie waar ik in lag lukte het niet echt. Voor de komende 5 uur probeerde ik te slapen, en ik sliep maar 30 minuten ofzo, ik moet echt slaap gaan inhalen! En we hadden ook nog de HELE TIJD turbelentie! Het hele vliegtuig schudde alsof het een achtbaan was! Nou ja zeg! Voor ik het wist was het al weer tijd om te landen. Ik keek nog een laatste film af voordat ik het schermpje op de camera zette. We begonnen te dalen! Ik zag langzaam de zee onder de wolken tevoorschijn komen (ik kon even gluren tussen mijn vader door), en we daalden steeds sneller, totdat het vliegveld van Hong Kong tevoorschijn kwam, een soort drijvend halfeiland? Het vliegtuig had de landingsbaan in vizier, en toen we de landing maakte, voelde je een harde tril toen de wielen de grond aanraakten, en nog een toen de andere wielen de grond aanraakten, maar... welkom in Hong Kong International Airport!
Verder over de reis schrijf ik in de blog van 22 april 2023, de vlucht ging namelijk dwars door een tijdgrens heen.
Het vliegen was heel leuk geweest! Ik kon het weer een keer ervaren, ook al was ik eel zenuwachtig, ik weet nu weer hoe leuk vliegen is! (Ik voel me moe)
Tot de volgende blog!