Opweg naar het Midden-Oosten; wereld van cultuur!

24-12-2024

Dag 1, Den Haag - Amsterdam - Istanboel - Sharjah (- Dubai):

Nou, vandaag was dan weer het begin van een vakantie, waarvan ik zeker zou zijn dat die geweldig zou zijn! We beginnen ons avontuur met de trein naar het vliegveld, en daarna gaan we via Istanboel naar Dubai. Simpel; laten we op weg gaan!

In de ochtend ging het minder traag dan normaal; inpakken enzo hadden we al gedaan, alleen het opstaan en ontbijten ging moeizaam. We moesten daarnaast ook nog naar de supermarkt voor wat inkopen, en dit vertraagde ons oorspronkelijke vertrek van 11.50 naar 11.59. Pas toen we bij het treinstation aankwamen rijden beseften we dat we te laat waren, en terwijl we net het perron opliepen vertrok de trein. 1 minuut te laat, waardoor we nu weer een half uur moesten wachten!

Nou ja, nu, rond 12.39, kwam trein nummer 2 aan die ons deze keer wel naar station Den Haag Centraal bracht. Daarna stapten we over op de IC naar Nijmegen, waar we bij Schiphol uitstapten. In het minder drukker dan normale Schiphol, wat ook was versierd in vrolijke kerstdecoratie, liepen we door naar Departures 3, en checkten in bij balie 31 voor vlucht PC1254, met Pegasus Airlines. Na een niet zo moeizame veiligsheidcontrole en paspoortcontrole waren we dan in de Main Terminal van Schiphol. We liepen naar de G-pier, richting onze gate.

En vanaf toen gebeurde er niet echt iets onnormaals voor een vlucht; bij Gate G8 hingen we nog wat rond, keken wat naar andere vliegtuigen, voordat het tijd was om aan boord te stappen. Eenmaal aanboord van deze splinternieuwe A321neo duurde het niet lang voordat het tijd was om te vertrekken. We reden over de taxibanen naar de Aalsmeerbaan (34C), voordat we opstegen, nu steeds meer opweg naar het tropische Dubai!

Tijdens het opstijgen en de vlucht miste er ook niet veel. Tijdens het opstijgen in Nederland was het mistig, dus ik zag alleen enkele huisjes voordat we verder naar boven gingen, door de mist. Tijdens de vlucht gebeurde er niet veel, ik sliep, keek af en toe uit het raam naar de oneindige wolkenmassa en klooide soms met mijn broertje. Uiteindelijk, na een vlucht van 3 en een half uur, landden we op het Sabiha Gökçen-vliegveld van Istanboel. Tijdens de landing was het donker, dus zagen we de vele, felle lichten van Istanboel en de bootjes eromheen, wat er wondelijk uitzag.

Nou ja, toen we aan waren gekomen bij Turkije gingen we met shuttle-bussen naar het vliegveld zelf. Er was niet veel te zien tijdens die rit, door alle advertenties die de ramen blokkeerden. Toen we uiteindelijk aankwamen moesten we eerst nog een keer door de veiligsheidcontrole, wat vervelend was, vooral voor zo'n klein maar druk viegveld. Nou ja, na de controle aten we wat Doner Kebab in een drukker deel van het vliegveld. Na deze vullende maaltijd wandelden we nog even wat rond, totdat we naar onze gate (501B) gingen.

Eenmaal daar aangekomen bleven we nog drie kwartier rusten, totdat het al tijd was om te boarden! Ook deze keer ging dat via shuttlebussen, en nadat we uiteindelijk waren ingestapt duurde ook deze vlucht niet lang om het vliegtuig in de lucht te krijgen. Bij deze vlucht sloeg de slapeloosheid (die ik nog van de vorige vlucht had) nog meer in! Ook al was ik moe, slapen lukte niet. Daarom ging ik maar spelletjes spelen met mijn broertje. Nou ja, na een lange vlucht viel ik uiteindelijk toch in slaap, en toen ik wakkerd werd vlogen we over een paar steden met lichtjes. Het was al tijd voor de landing!

We cirkelden nog een beetje rond de kust van Dubai, totdat we klaar waren om te landen. Niet bij DXB (Internationaal Vliegveld) maar bij het vliegveld van Sharjah, een goedkoper alternatief wat niet ver ligt van Dubai. Die tweede keuze namen wij dus. Het vliegtuig vloog over enkele grote snelwegen, wat woongebieden en dorpen/kleine steden, totdat het uiteindelijk landde bij Sharjah International Airport. Welkom in de Verenigde Arabische Emiraten!

Nadat we het vliegtuig (nogmaals; via shuttlebussen) uitstapten kwamen we meteen weer terecht in de terminal. Deze terminal leek veel op de terminals in China; met witmarmeren vloeren, Duty-Free shops overal verspreid over het hele vliegveld, maar toch scheen er luxe doorheen. Je zag bijvoorbeeld gouden kroonluchters, of merkte dat het vliegveld goed verkoeld was. Echt typisch iets voor de Emiraten! Nou ja, we moesten een tijdje door blijven lopen en de bordjes met "baggage claim" volgen, totdat we aankwamen bij een grote rij voor paspoort-controles.

We begonnen zo maar in de rij te staan, en uiteindelijk duurde de rij iets meer dan een half uur. De ruimte van de rij was een soort uitgeholde ronde dome, net iets in een moskee. Alleen was deze dome niet mooi versierd, maar juist leeg en wit gelaten. Nou ja, na een tijdje kwamen we aan bij de controle zelf, en die verliep net iets minder dan soepel (door mijn vaders ogen, maar daar praten we verder niet over).
Uiteindelijk kwamen we dan, via roltrappen, aan in een grote ruimte: de baggage claim! Dit ging ook erg soepel, doordat personeel van het vliegveld alle koffers al van de band afhaalt, en je alleen nog hoeft te zoeken. Geen lange wachtrijen, dus, handig!

Hierna kwamen we aan in een grote ruimte voor bijvoorbeeld: geldverwisseling, vervoersregelaars en autoverhuurders. Wij moesten hier onze gehuurde auto ophalen, of tenminste, dat deed mijn vader. En na een tijdje konden we dan officieel vertrekken en konden we op weg gaan naar Dubai!