Ons laatste avontuur in Griekenland!

Dag 12, Athene-Isthmia-Mycene-Nauplion-Epidaurus:

Nou, de laatste dag waarop we op avontuur gaan in Griekenland! Niet te geloven dat dit avontuur zo snel voorbij ging; we zitten nu al op de een na laatste dag van deze vakantie! Laten we er dus het beste van maken, door zoveel mogelijk te bekijken op het Griekse vasteland. Gister zijn we naar Delphi gegaan, en ook vandaag gaan we weer naar bekende plekken in de Griekse geschiedenis!

Nou ja, zoals altijd moeten we eerst opstarten! Dus stonden we weer op, poetste ik mijn tanden, at ik weer ontbijt en ja... dat was het ongeveer. Vanochtend ging opstaan niet echt moeizaam, dus voordat we het wisten stonden we al ongeveer klaar om te gaan! We bereidden nog 1 keer alles wat we nodig hadden voor, en toen konden we gaan! We liepen de trap naar beneden, stapten de auto in, reden de oprit uit en waren toen opweg naar onze eerste bestemming: het Kanaal van Korinthe!

Nadat we al een tijdje (1 uur) hadden gereden parkeerden we dan voor een paar winkels. Toen we ook hier uitstapten werden we meteen overspoeld door de hitte, maar na 2 weken begin je daar langzaam aan te wennen! Nou ja, we liepen een klein stukje, totdat we dan een brug opstapten, en een keer raden wat onder die brug zat? Het Kanaal van Korinthe!

Dit gegraven kanaal is gegraven zodat kleine bootjes niet hoeven om te varen. Het stuk land dat het kanaal afsnijdt is dan ook nu officieel een eiland. Het kanaal is 8 meter diep, maar er passen alleen kleine bootjes door. Het gaf wel een cool gevoel, om zo hoog boven een kanaal te staan, dat door de mens is gegraven ook nog! Nou ja, de rotsen aan de zijkanten waren beige, met af en toe een uitstekend droog, groen bosje. Het water dat zich onder ons bevond was turquoise-blauw, met die stromingen kenmerkend voor tropisch water.

In de verte zagen we ook de silhouetten van bergen en kleine bootjes die het kanaal al uit waren gevaard. We liepen over de brug heen, naar de andere kant van het kanaal, en liepen toen weer terug, precies wanneer een kleine jacht onder ons vaarde. Toen pas merkte ik hoe smal het kanaal in verhouding eigenlijk is. Nou ja, het zag er toch wel mooi uit, dat wittje bootje; varend onder ons. Dat zie je niet elke dag!

Nou ja, we gingen nu naar een plek die veel bekender is onder de Griekse Geschiedenis; namelijk: de Archeologische Vindplaats van Mycene! Hier werd de akropolis van Mycene gevonden, verborgen onder het zand en de rotsen, nu uitgegraven. De acropolis van Mycene is zo belangrijk, omdat de Myceners een van de eerste beschavingen in Griekenland waren. Ze hadden bijvoorbeeld veel uitvindingen bedacht: bruggen, wegen en waterirrigatie. Een bijzonder volk, dus.Nou ja, om daar te komen moesten we wel 3 kwartier rijden, dus... ging ik slapen! Ik was nog steeds erg moe, dus ja... Nou ja, alleen het laatste deel van de reis was ik wakker, en toen ik naar buiten keek zag ik het typische Griekse berguitzicht: gele, doge bergen in de verte een hoop verbrande bomen, maar ook veel normale bomen, en dit allemaal in een heuvelachtig gebied. Nou ja, uiteindelijk, na deze rit, reden we rustig een parkeerplaats op, parkeerden we (nogal onhandig), kochten tickets en liepen uiteindelijk de akropolis van Mycene op.

Vandaag was het niet zo warm als gister, maar het blijft warm! Lopen was nog steeds moeizaam, maar ja: we willen deze plek wel bekijken! Daarom gingen we dan toch maar lopen, het is het waard! We liepen onder een paar olijfbomen een pad op, dat ons langs een eeuwenoude muur leidde. We liepen heuvelopwaarts het pad op, door een poort heen (waar een rotsbeiteling zat) en vooral: langs vele ruines en stenen. Wat ik nogal jammer vond aan deze akropolis is dat ze het niet (deels) hebben opgebouwd, zoals bij het paleis van Knossos. Dan hebben mensen een sort beeld in hun hoofd hoe het er ooit uit heeft gezien. Als niemand de belangrijkheid van deze plek had gewist, was hier niemand gekomen! Maar voor de rest was deze plek eigenlijk ook best mooi.

Rechts van ons waren weer die grote, ronde cirkels/gaten, waarschijnlijk als putten gebruikt (dit zagen we ook bij het paleis van Knossos). Nou ja, rechts van ons was een muur, en we liepen langzaam het pad af. We gingen laagje bij laagje steeds hoger de heuvel op. Om on sheen waren nog steeds allerlei ruines, overgebleven muren, opgestapelde stenen (allemaal grijs), noem het maar op!

Nou ja, toen we uiteindelijk, na een hele poos klimmen, uiteindelijk de heuvel op kwamen waren we aangekomen bij het "Paleis van Mycene". Op deze heuvel was namelijk ooit een paleis gebouwd, maar daar waren nu ook alleen maar ruines van over. Er waren nog stenen op de plekken waar ooit muren hebben gestaan, maar er ware nook heel veen ruige stenen.

Nou ja, wij gingen eventjes naar een boom om te rusten, en om te genieten van eht geweldige uitzicht! We waren namelijk omringd door bergen! Bruingele bergen, bedekt met groene stippen (bomen/planten). De bomen waren niet volledig bedekt, maar hadden meer kleine spotjes van groen op zich. Ook waren er, aan de voeten van de bergen, ook velden voor de landbouw. Wel een geweldige sfeer, hier bovenaan de heuvel! Na nog wat rusten gingen we dan uiteindelijk weer langzaam naar beneden.

Bij de afdaling gingen we via een ander pad, waardoor we nog wat van de bergen konden bekijken. Het was nog steeds warm, dus we liepen rustig. Toen we uiteindelijk weer onderaan de heuvel waren, onder de olijfbomen, gingen we nog even naar het Archeologisch Museum. Daarvoor moesten we langs een tuintje lopen (gevuld met bloemen en heggen), totdat we een deur in liepen. Daar werden we meteen begroet met een grote zaal, waar een paar informatieborden waren opgezet EN er was een megagroot raam met uitzicht op de bergen!

Nou ja, dit museum was niet iets super speciaals. Hier waren vondsten tentoongesteld, zoals vazen, beelden, kleinere beelden enz. Het was waarschijnlijk wel super bijzonder voor de archeologen, en die hebben er waarschijnlijk veel van geleerd, maar voor mijwas het niet super interessant. We bleven nog (bij dat grote raam) even zitten, genietend van de airco, totdat we dan weer verder gingen. We liepen weer het terrein af naar onze auto, stapten weer in en gingen opweg naar de volgende bestemming!

Nou ja, tijdens de reis naar onze volgende bestemming was ik volledig in slap gevallen, en ik werd pas wakker toen we al parkeerden. Nou, dat was een snelle reis! Maar nu: onze volgende bestemming: de voormalige hoofdstad van Griekenland: Nauplion! We liepen de auto uit en gingen onder een boom wat lunch eten. Toen we waren uitgegeten gingen we dan op ontdekking!

De sfeer in Nauplion was geweldig! Het leek niet op een voormalige hoofdstad! Het was gezellig, er waren veel restaurants, net een normal havenstadje! We liepen wat rond langs een straat vol met restaurants, waar de gebouwen allerlei pastelkleuren en witte uitlijnen hadden, ECHT een havenstadje dus! Wat de sfeer nog verbeterde was dat het warm was, maar wel bewolkt. Een ideale ervaring dus!

Nou ja, nadat we die straat hadden afgelopen gingen we op een bankje langs de waterkant zitten, onder de tropische bomen langs de kade. In de verte zagen we de controuren van allerlei bergen en water, maar ook zagen we een fort op het water. Dat is fort Boutzi. We dachten er eerst over om daarnaartoe te gaan, maar besloten toch verder de binnenstad van Nauplion te bekijken. Dus liepen we verder. We liepen weer langs allerlei pastelkleurige gebouwen met witte uitlijnene, totdat we uiteindelijk op een plein aankwamen.

Hier kochten we wat water, en ik merkte ook op dat de pastelkleurige gebouwen langzaam werden vervangen door beigegele gebouwen, die meer klassiek leken. Nou ja, een paar straten verderop aten we lunch, en natuurlijk aten we weer de heerlijke Pyta Gyros. Nou ja, Hierna, toen we langzaam terug liepen naar de auto, begon het te regenen! In Griekenland! Nou, dat was een fijne ervaring! Nooit gedacht dat DAT zou gebeuren!

Hierna bleven we nog even chillen bij de kade. We keken naar het water, dat kletste tegen de rotsen en zagen ook een kasteel op een heuvel, boven de stad (we wilden daar eerst naartoe maar besloten toch dat dat te ver was). Nou ja, Hierna liepen we langs de kade terug naar de parkeerplaats, stapten de auto in en gingen naar onze laatste destinatie van de dag (niet van Griekenland!).

En die laatste plek?! Dat was het oeroude theater van Epidaurus! Een van de meest bekende amphitheathers van Griekenland en superleuk om te bekijken! Nou ja, tijdens de rit daarnaartoe... viel ik ook weer in slaap, en voordat ik het wist waren we er al! We parkeerden, kochten de tickets bij een locket en waren toen op weg! We moesten eerst een stuk lopen in een soort park, en zagen toen een enorm gestalte opdoemen langs de bomen: het amphitheater!

Het ziet er niet zo bijzonder uit: gewoon stenen randen die zich steeds oprampen, maar dan besef je hoe groot het nou is! Het duurde 5 minuten om helemaal naar boven te klimmen! En van boven was het nog geweldiger! Dan kon je neerkijken op de mensen beneden! Ook testten Jerry en ik de Populaire theorie dat als je een munt laat vallen, dat je het van de bovenste rij ook nog kan horen (en het was waar!). Nou ja, klieren, klimmen, rennen en bleven, dus! Geweldig!

Nou ja, toen we uitgekeken waren bij het stadion gingen we ook nog een kijkje nemen bij het museum, dat vooral over beelden ging, we keken nog even bij een wagenrenstadium en een andere archeologische graafplaats voor een grote tempel (waar alleen nog maar pilaren en brokstukken van over waren), totdat we dan uiteindelijk terug gingen naar de auto, en dus terug naar huis!

En zo reden we dan weer terug naar huis! Ook hier viel ik in slaap, en toen we thuis aankwamen gingen we weer naar het Pyta Restaurant van gister (ook even lekker!).

Nou ja, toen we terug kwamen beindigden we de dag zo.
Wat een dag weer! En ook de laatste dag weer! We hebben zoveel beleefde en meegemaakt, we hebben onszelf in de Griekse geschiedenis, topografie en literatuur gedoken! Geweldig!
Tot de volgende blog!

Foto's (nog) niet beschikbaar.