Met de TREIN op reis!

Dag 1, Den Haag - Gouda - Hengelo - Osnabrück - Hamburg:

 Op vakantie! Daar had ik zin in! Maar beslissen is niet altijd makkelijk, vooral als je vader een of andere iMBA opleiding doet, en je opa en oma komen! Maar gelukkig hebben wij deze vakantie een nieuw vervoersmiddel al heel vaak gebruikt, de TREIN! En zo was het besloten, we gingen met de trein op een Costa-cruise!

Toen ik vanochtend wakker werd door mijn alarm, had ik een raar en dromerig gevoel. Ik lag lekker in mijn bed, de zachte dekens omringden me, en ik lag er middenin, helemaal in Dromenland. Maar ik moest wel opstaan, want we konden de trein niet missen vanochtend! We zouden deze keer met de trein naar het buitenland gaan, om daar op het cruiseschip te stappen. Dus stond ik met tegenzin op, en begon ik mijn ochtendroutine. 

Beneden was iedereen al wakker, en waren ze het eten aan het voorbereiden. Ik kwam ook beneden en begon aan mijn ontbijt. We hoefden eigenlijk niet veel meer in te pakken. We hadden een dag of twee van tevoren al alles ingepakt, dus veel gedoe was er niet! Ik en Jerry waren heel druk tijdens het ontbijt, ik kon alleen denken over de cruise! Als het maar net zo leuk als het de vorige keer op de MSC Grandiosa was! Maar we werden snel wakker geschud door mijn vader, die zei dat we wat moesten opschieten, en zo verliep de ochtend een beetje, we waren wel voorbereid, maar het was wel wat gedoe (dat kun je niet voorkomen bij ons!)! Uiteindelijk waren we een beetje klaar en gingen Jerry en ik alvast in mijn moeders auto zitten, de andere auto, mijn vaders, zou de bagage dragen. 

Uiteindelijk waren we een beetje klaar met inpakken en reden we op weg naar station Den Haag Ypenburg. We reden langs de plekken die we al zo lang kenden, en ik dacht terug aan de cruise van vorige keer, hoe leuk het was, met May enz... En zo, voor dat ik het wist, waren we al bij het station! Het was er helemaal vol geparkeerd, met allemaal auto's, en we konden, met geluk een parkeerplaats vinden. We stapten uit, en wachten tot mijn vader aankwam met de bagage. Toen pakten we de bagage uit de achterbak, en gingen, met onze koffers, naar het perron. Toen we de lift pogingen en uitstapten op perron 2, waren er al best wat mensen, er reed net een trein richting Tiel weg, en wij moesten nog een paar minuten wachten. We liepen een beetje naar achteren, waar de trein zou stoppen, en toen hadden we een gesprek met z'n allen, over wat er zou gebeuren op de cruise, wie op het idee kwam, het werd een interessant gesprek...!

Een paar minuten later reed er een iconische Nederlandse Sprinter het station binnen. Er waren best veel mensen, en met koffers is dat natuurlijk niet handig! We heesden een voor een de koffers aan boord, en toen gingen ik, mijn vader, opa en mijn moeder bij de ingang van de trein zitten, lettend op de koffers, Jerry en oma gingen verderop zitten. En toen vertrok de Sprinter. Ik kon alleen een beetje naar buiten kijken via de ramen bij de deuren, maar ik herkende de route die we al zo veel meer hadden afgeleg toen we eerder dit jaar op stedentrips gingen. We reden langs gebouwen, steden en weilanden, typisch Nederlands. Ik hield de hele tijd mijn koffers vast, en keek soms naar Jerry, maar voor de rest was het vooral een stilte en het razende geluid van de Sprinter. Er was niet echt iets te doen.

Na 20 minuten kwamen we aan bij Station Gouda. We stapten uit met onze koffers, en gingen daarna wachten bij een Kiosk. Onze volgende trein, die ons zou brengen naar Hengelo, zou op het andere perron aankomen, dus we hoefden niet veel te doen! Bij de Kiosk keek ik naar buiten, en zag heel veel treinen komen en gaan, vooral NS treinen, maar ook R-Net treinen. Het spoor in Nederland is populair hoor!

Toen de Intercity richting Enschede eindelijk eraan kwam, stonden we op en gingen naar de trein. We stapten in met onze koffers, en zochten een plek om te zitten. Maar er waren wel vele mensen! We moesten onze koffers proppen bij onze zitplekken, en konden niet bij elkaar zitten. Maar ons scheelde het niet veel, we zochten allen een fijn plekje in de eerste-klas-lijkende coupé, en toen reed de trein weg, 2 uur in deze trein, dat wordt vermoeiend!

In de trein las ik vooral One Piece Manga boeken. Ik las een hele aflevering af, en ik merkte niet hoe snel tijd ging, want toen ik klaar was, waren we al bij Utrecht Centraal! Daar stapten heel veel mensen uit, dus ik kon een fijn plekje vinden tegenover Jerry. Ik nam mijn koffer mee, en ging toen daar zitten. Toen kon en had ik niets te doen, dus keek ik naar buiten door het enorme raam. We raasde langs het landschap; weilanden waar koeien graasden, bomen en bossen, het was een wirwar van mooiheid. Bij sommige stations, zoals Almelo en Deventer, zag je een paar kilometer van tevoren de stad al, een mooie kerktoren, een wijde rivier en een dagelijks leven in de stad. En de zon scheen ook nog! Het voelde alsof ik buiten was en genoot van het uitzicht op een bewegend terras, daarom is reizen met de trein leuk; het uitzicht, en je kan rusten!

De mensen kwamen en gingen, en wij zouden ook bijna uitstappen, bij Hengelo. De trein stopte, en we stapten uit met onze koffers. Ik was helemaal moe van de rit, en strekte mijn benen en armen uit, heerlijk! We zouden met de volgende trein, een stoptrein, de grens van Duitsland overgaan. Maar het duurde nog wel eventjes, dus we liepen alvast tussen de treinen en mensen (het waren er niet veel) door, totdat we bij perron 11 aankwamen. We hadden nog 20 minuten, en ik en mijn vader wouden nog even buiten kijken, maar de rest niet. Dus gingen mijn vader en ik maar naar de voorkant van het station. Ik merkte nu ook dat het station iets had van een klassiek treinstation, gebouwd in 1890 ofzo. Met zo'n grote hal, waar alle perrons staan. Toen we buiten kwamen, zag het NS logo met 'Hengelo' staan. We maakten een foto, en gingen toen weer terug. Ik kon heel even kijken in de straten van Hengelo, en er waren niet veel mensen, lekker rustig!

Toen mijn vader en ik terug kwamen, arriveerde de stoptrein al. De trein was vergelijkbaar met een Sprinter, en was van het bedrijf 'Eurobahn'. We stapten aan boord, en zochten toen een plekje. Er was een stuk voor bagage waar onze koffers precies in pasten! Maar zo vertrok de trein, met best veel mensen aanboord. We waren nu opweg naar Duitsland, nog alleen een station in Nederland! Ik was erg opgewonden, en toen waren we in Duitsland opeens! Het uitzicht veranderde niet veel eerst, maar later zag je kleine dorpjes en veel meer weilanden. En bergen op de achtergrond natuurlijk! Ik was een beetje verveeld, dus ik ging muziek op Spotify luisteren, en een beetje mijn blog schrijven. We kwamen langs heel veel stations, waarvan heel veel stations op een busstation leken! Maar zo verliep de rit een beetje, kijken, chillen en rusten. Na heel lang op de trein arriveerden we eindelijk bij onze bestemming, Osnabrück Aftstadt. Maar zo dachten we...

Mijn vader zei al eerst dat dit station best groot was, maar het was niet echt groot. Het had iets meer iets van een klein stationnetje. Toen we met de lift naar beneden gingen, kwamen, kwamen we bij een klein gangetje, dat leidde naar een drukke straat. Dit was het verkeerde station! We moesten naar Osnabrück Hbf! Gelukkig was er nog een trein die vertrok om 12.53, dus gingen we aanboord die. En na een oncomfortabele rit kwamen we aan bij Osnabrück Hbf. Toen we uitstapten zag ik maar twee perrons, maar o had ik dat fout! We gingen daar tijdelijk zitten om te lunchen, en zagen treinen komen en gaan. Onze volgende treinrit, ICE 202, had ERGE vertraging, dus we konden alleen wachten. Nadat we de lunch hadden voltooid, gingen we wandelen naar het juiste perron, perron 3, maar wat was dat een chaos. We konden de lift niet vinden en hadden de verkeerde genomen, er waren veel te veel mensen en we moesten de hele tijd door de mensenmassa heen lopen: chaos.

Nadat we nog een lift hadden genomen, kwamen we uiteindelijk aan bij perron 3. Onze vertraging werd weer erger, en omdat er zoveel mensen waren gingen we maar niet buiten wandelen (wat we wel wouden doen)... We konden alleen Duitse dubbeldekker-treinen zien komen en gaan, en wachten. Na een lange wacht vol gepraat en gestaan kwam de sneltrein eindelijk. Een ICE Bullet trein, die een beetje leek op een Chinese sneltrein! We stapten aan boord, en de gelijkenis versterkte nog meer! Na wat gedoe met koffers en zitplaatsen, reed de trein eindelijk en konden we weer rusten.

Tijdens deze treinrit sliep ik heel veel, ik was moe, en toen de trein vertrok viel ik eigenlijk in slaap. Ik herinnerde niets, behalve soms wakker worden, maar voor de rest sliep ik. Toen we al bij station Hamburg-Harburg waren werd ik wakker. We waren al in Hamburg!? Dat gaat snel! Het laatste stuk van de reis zag ik alles voorbij razen, zo'n trein gaat snel! En voordat ik het wist stapten we uit bij Hamburg Hbf, een megstation! Ik zag de megahal in de stijl van de 19e eeuw, maar dan 10 x groter ofzo! En er was een Mega PHILIPS-bord, en overal waren mensen! We wringden ons tussen de massa mensen, en gingen de roltrap op. Daarna hadden we een heel mooi zicht van het station, vele treinen geparkeerd bij perrons, sensationeel! 

Toen we ons uiteindelijk uit het gebouw bevonden, kon ik het goed bekijken. Vele geboogde hallen in een station, het was inderdaad mega! Maar wij moesten naar ons hotel! Dus liepen we door, de straat oversteken (het leek wel of we in Parijs waren!), en langzaam verminderde de mensenmassa. We liepen langs vele verschillende gebouwen, maar wij kwamen aan bij het Marco Polo hotel. Toen we binnebkwamen had het een luxe stijl, we moesten helaas wel onze koffers een stukje trappen ophijsen, maar dat was geen probleem. De vloer was bedekt in rood tapijt, en ik zag toen ook meteen de receptie-balie. We checkten in, en gingen toen naar hotelkamer 406 en 404. Maar de lift kon maar 2 personen dragen. Dus we moesten drie keer wachten, maar uiteindelijk kwamen we bij onze kamers, ik met opa en oma, Jerry met mijn vader & moeder. We hadden nu wat tijd om te rusten, en dat had ik wel nodig!

Na 25 minuten (ofzo) was het tijd om nu lekker Hamburg te gaan verkennen! We gingen ons hotel uit, en liepen de weg af naar het centraal station. De straten leken nu wel minder druk! Maar mij hoor je niet klagen... Toen we langs het station liepen, besefte ik pas hoe groot het was, het was MEGA, zoals ik al zei. We liepen er omheen, en kwamen toen bij de hoofdingang, dat onder renovatie was. Er was een Disney+ advertentie, en dat vind ik nou dom... Maar het station bleef mooi en groot voor mij! 

Als volgende gingen we een shop-straat in. Er waren veel winkels, en nu ook vooral kleinere merken. De gebouwen waren groot en hoog, ze leken oud, met een iets oudere stijl en wat gevel met standbeelden soms, maar ze waren wel gerenoveerd, dus ze zagen er wat nieuwer uit. Mijn moeder wou meteen shoppen, maar NEE, we gingen eerst Hamburg bekijken! Veel bekende merken waren er, en Hamburg voelde veel rustiger. De zon begon te schijnen, en ik kreeg echt een vakantiestemming: reizen met plezier! En zo huppelden we tot het einde van de straat, en daar sloegen we rechtaf, waar een speelplaats met hobbelige heuvels ons tegenmoet kwam. Tussen de straten door zag ik ook een kerktoren, maar deze had irts bijzonders. Deze had een grote zwarte punt! Maar we bleven daar niet lang, want verderop zag ik een groot meer. Dit is het inner-meer van Hamburg, er is ook een buiten-meer dat groter is, maar dit meer was al heel groot! Een mega-fontein spoot een enorme hoeveelheid water de lucht in, en er waren ook rondvaartbootjes. Het meer was grotendeels omringd door gebouwen, maar er was ook een brug met spoorweg, die leidde naar het buiten-meer.

Het water zag er fijn uit, en het was fijn om in de zonneschijn langs het water te wandelen! Veel mensen hadden ook hetzelfde idee, en sommige zaten daar ook heel lang, genietend van het zonnetje. Heerlijk. Wij kwamen ook langs de waterkant, en begonnen foto's te maken. We maakten er wel heel veel, van opa, oma, en ons hele gezin, en ons allen. Nou, dit moment vergeet je niet meer! Jerry en ik begonnen in de fontein ook een regenboog te zien, door de weerkaatsing.

Het meer was fijn, maar we moesten nog naar het stadshuis! Dus vertrokken we, we wandelden langs een paar winkels en een brug over, totdat we bij het stadshuis aankwamen, en o wat was het mooi! Het leek wel op het paleis op de Dam in Amsterdam! Een grote toren in het midden, wat als de ingang diende, en aan de zijkanten twee symmetrische gebouwstukken. De gevel was gedecoreerd met heel veel kleine details: standbeelden, koperen beelden en kleine bloemen gebeiteld op de gevel. Gewelven en ramen elegant geplaats om te passen bij de stijl in het gebouw... Dit noem je mooi! Als dit het stadshuis is, wat is dan een paleis in Hamburg! Nadat we het gebouw van de buitenkant hadden bewonderd gingen we naar binnen, en daar leek het op een kerk! Bloemachtige stukken die waren verbonden met het gewelf, mooie standbeelden en soms wat gekleurde ramen, en de deuren hadden ook nog wat figuren. Dit hele gebouw is een meesterwerk! We konden ook nog naar buiten, de binnenplaats op, en daar was een fontein gemaakt van koperen beelden! Wat mooi! En de achtergevel was net zo mooi als die en vooraan! Vol kleine details en gebeitelde beeldjes, hoeveek moeite zou dit hebben gekost?! Stel je voor dat je een stukje steen eraf slaat!

Nadat we het stadshuis hadden bewonderd, gingen we maar eten. Mijn moeder wou Chinees eten, maar we zijn helemaal naar Hamburg gekomen om Chinees te eten? Nee... maar mijn moeder was niet over te halen. Dus liepen we vrijwek dezelfde route terug naar het station, waar het restaurant ook was. Het was eigenlijk best groot, en veel mensen waren er ook. We aten er best wel lekker, en we kletsten ook over onderwerpen zoals de cruise, of over de terugweg. Een heerlijk etentje. Na het eten was het 20.00, maar we hadden nog tijd om Hamburg te verkennen, maar alleen mijn vader en ik wouden, dus we waren weer met z'n tweetjes. De rest ging winkelen. Ik en mijn vader haalden eerst nog wel wat ijsjes. Heerlijk.

Via de winkelstraat van eerder liepen we langs een kerk, die onder renovatie was, Hamburg heeft wel kerken! Onze volgende destinatie was het Chile-Haus. We liepen door de straten van Hamburg, en eerlijk, het was best rustig voor Duitslands 2e grote stad! We konden gewoon op de straat lopen! Maar verderop zag ik onze destinatie al, een mega-pakhuis, vol met... ramen?! Ja, ramen! Dit was een pakhuis, vol met ramen! Het ziet er best grappig uit, maar dit is een pakhuis vol met ramen! Gebouwd in 1924, en het ziet er best mooi uit! Het heeft een speciale vorm, maar bijna overal zijn ramen! Je kan zelfs de binnenplaats in, en die is gevuld met ramen. Ramen, ramen en nog eens ramen. Het beroemdste punt van dit gebouw is de voorkant, een punt gevuld met ramen, en toen we dat zagen, was het mooier dan we dachten. Ramen.

Onze volgende destinatie was een brug, maar niet zomaar een brug! We moesten via een metrostation aan de andere kant komen, en kwamen toen bij een brug, die die waar we wouden komen, maar dit was mooi! Je kon een foto maken van mooie huizen langs de rivier, de bakstenen huizen met koperen daken waren vooral pakhuizen, en hadden dezelfde functies als die in Amsterdam, cool, toch?

Toen we weer wat verder liepen kwamen we eindelijk bij onze destinatie, een brug. Het had een beetje die ouden ijzeren brug stijl, en er hingen veel liefdessloten aan. En wat je kon zien vanaf die brug? VELE pakhuizen! Langs een rivier die splitste jn twee bij een huisje! Het leek wel op Bamberg! Met de zon in zijn positie konden we het een zondondergang stijl geven, wat het extra mooi maakte! Ik en mijn vader bleven daar best lang, omdat het zo mooi was onder het oranje licht.

We liepen daarna verder, langs een grote autoweg en langs wat renoverende pakhuizen. Maar toen we terug gingen, wisten we niet hoe mooi het zou worden. Want toen we weer een ijzeren brug overstaken wat verderop, waren we opeens waar we daarnet nog naartoe wezen, en daar zag je de pakhuizen pas goed. Rijen en rijen, met koperen daken en bakstenen gevels. Onder een oranje gloed. Perfect voor op foto's! Dit moet een park worden! Of een museum! En oh ja, dit is een UNESCO-World Heritage! Werelderfgoed! Maar dat zie je ook wel meteen!

We wandelden door de straten heen, rijen en rijen. Allemaal rond 1800 gebouwd ofzo, mooi. Vroeger reden hier allemaal boten! Maar het begon donker te worden, dus we schoten wel een beetje op. We zagen nog een pakhuis-museum, en het was echt cool! Maar we moesten wel een beetje terug beginnen te wandelen, dus we naken afscheid van de pakhuis-straten, en gingen de moderne wereld in, alsof we in de tijd zijn gereisd! We kwamen bij een straat aan, en daar zag ik verderop een kerk. We staken de straat over, en stonden toen voor de kerk. Het was niet groot of klein, maar wel mooi. We konden er echter niet lang blijven, en gingen dus verder naar onze laatste bestemming, de St. Nicolas-kerk, een van de beroemdste in Hamburg! Het was wel in brand tijdens de tweede wereldoorlog, en ze hebben het niet gerenoveerd. Wel een beetje historisch! We namen eigenlijk alleen van de verte een kijkje, en begonnen toen aan onze terugweg.

We begonnen terug te lopen, en eigenlijk kende ik de straten wel! Het was best rustig, en ik dacht over alles wat we hadden gezien. Het was zo mooi! Onderweg terug zagen we wel een groot veldje vol met mensen, waarom? Geen idee! Maar wij arriveerden moe bij ons hotel! Wat een dag!

Wat een dag! Een lange treinrit en ook nog zo'n avontuur! Ik ben benieud wat de cruise ons gaat brengen! Tot de volgende blog!