Kreta, stad van Minos...

Dag 8, Kreta (Heraklion):

Nou, weer een heerlijke dag aanboord van de Costa Fortuna! Vandaag gingen we naar de een na laatste bestemming op deze cruise…: het eiland van Kreta, voornamelijk de belangrijkste stad op het eiland: Heraklion! Kom met me mee op deze heerlijke dag op dit fijne eiland!

Maar eerst moeten we opstaan… wat vandaag heel erg slecht ging. Ik ben laat (1.00) gaan slapen, dus stond heel moeizaam op. Het schip kwam vandaag 8.00 aan, en ik stond… 8.45 op… Nou ja, het punt was: ik was heel erg moe! Dus we vertrokken vandaag ook veel later. Nou ja, uiteindelijk stond ik op, kleedde ik me om en gingen we naar het buffet voor ontbijt!

En zo kwamen we aan, en wij kozen de kant waar we uitzicht hadden op zee. We zagen een andere pier en de blauwe oceaan. Nou ja, we aten ons ontbijt op en gingen daarna spoedig naar onze cabine. Hier namen we alles mee wat we nog mee moesten nemen en gingen daarna eropuit, het eiland van Kreta op!

Omdat ons schip diep in de haven lag, moesten we met een shuttle bus. Dus toen we het schip af gingen (en ik de hitte weer voelde) wilde ik snel verkoeling zoeken. Het feit dat ik moe was hielp ook niet echt. We volgden de andere mensen, die door de cruiseterminal heen liepen en uiteindelijk bij de shuttle busses aankwamen, normale, witte bussen. We stapten de bus in en na een ritje langs vrachtcontainers van MSC, allerlei apparatuur en andere havenvoertuigen kwamen we aan bij de uitgang van de haven.

Hier was een klein taxi-perron en een andere groot wit gebouw, voor als je een auto of andere tours had gehuurd. Eerst wilden we met de taxi gaan, en daar had ik echt geen zin in! Terwijl we wachtten zag ik door de bomen heen wat witte appartement complexen en pastelkleurige gebouwen, waarschijnlijk weer de gezellige winkeltjes. Nou ja, uiteindelijk besloten we om met de Hopp-On Hopp-Off bus te gaan (het geniale idee van mijn moeder), dat soort waarmee we in Malta en Barcelona (toen we met de Grandiosa (lees hiervoor Voorjaarsvakantie 2023) gingen).

De reden hiervoor was omdat je niet hoefde te lopen en van plek naar plek kon, terwijl je dan ook nog rondkijkt en kan stoppen bij de belangrijke plekken. Perfect voor zo'n warme dag als dit! Dus deden we het, we kochten de tickets en gingen daarna meteen de bus in, de 2e verdieping van de bus op. Het was heerlijk om met je gezicht in de wind te waaien, en toen de bus vertrok werd dat effect groter. Heraklion, hier komen we!

Terwijl we met de bus reden had ik natuurlijk ook uitzicht! Ik zag allerlei auto's door de straten, in de verte de Costa Fortuna met als achtergrond de mooie blauwe zee. Allerlei jachten en kleine vissersboten waren gedokt in de kleine haven, en gebouwen die eruit zagen als eerdere scheepswerven (naast de haven) en ook zag ik een fort-achtig gebouw in de verte. De bomen en het centrum van de stad, vol met gebouwen en winkeltjes… Na 2 haltes gingen we de bus uit, om onze eerste bezienswaardigheid te bekijken.

En de halte heette: "Venetian Fortress", dus dat gebouw in de verte WAS een fort! Cool! Nou ja, als eerste moesten we op een soort dam/muur op zee lopen. Dat vormde een beetje de oude haven. De muren waren gebouwd met beigegeel steen, en aan de kant van de zee vormden een hoop rotsen zich op tegen de wand aan. In de verte zag ik dan de zee, kletsend tegen de rotsen. De zee verdeelde zich in verschillende kleuren. Lichtgrijsachtig, Lichtblauw, Turqouiseblauw, Blauw en Donkerblauw, hoe donkerder de kleur, hoe dieper en verder het water van ons verwijderd was.

Nou ja, het was best gaaf om op zo'n plek te lopen. Rechts van ons was de oude vissershaven, met jachten en vissersboten dobberend op en neer, met het water mee. We liepen het lange stuk af, en naarmate we verder liepen werd de hoogte van de muur hoger. Nadat we langs het fortachtige gebouw (Het Venetiaanse Fort) waren gelopen had de muur zijn maximale hoogte bereikt. Bij de hogere muur had je een trapje, waarmee je op een hogere laag steen kon staan (en dus over de muur kon kijken). Langs deze muur waren kruisvormige stenen geplaatst tegen de wand, en rechts van ons zag je nog steeds de oude vissershaven.

Nadat we het stuk hadden afgelopen gingen we terug naar het Fort. Dit gebouw bestond voornamelijk ook uit beigegele stenen, net zoals de muur dus. Het bestond uit 3 verschillende lagen. Om het gebouw in te komen betaalden we rond de 4 euro, en daarmee kregen we toegang tot heel het gebouw. Er waren verschillende zalen, waar tentoonstellingen waren over hoe het fort werd gebouwd (door de Venetianen, omdat die Heraklion wilden gebruiken als een handelscentrum) en hoe de haven werd versterkt (daar hoorde die lange dam/muur ook bij).

Nou ja, er was ook een andere zaal vol met stoelen, en een uitzichtsterras. Hier had je uitzicht op de haven rondom het fort. Nadat we alle zalen hadden bekeken, gingen we het terras op. Door de schietgleuven in de muur kon je naar buiten kijken. Je zag de wijde verre zee, de kleine haven vol met dobberende bootjes, de Costa Fortuna en ook een beetje de modernere gebouwen van het centrum, of gewoon woonplaatsen! Cool uitzicht, hoor!

Nou ja, na het bezoek aan dit Fort gingen we nu verder. We liepen de hele dam weer af, terug naar het busstation en wachtten op de volgende Hop-On Hop-Off bus (ik noem het nu HOHO-bus 😊). En nu was het tijd om uiteindelijk dan om een van de belangrijkste plekken op het eiland van Kreta te bekijken: het Knossos-paleis!

En de HOHO-bus ging er in een keer naartoe, en stopte voor de ingang van het paleis. Tijdens de rit zaten we een stukje op de bovenkant van de bus (een stukje richting de achterkant van de bus) en niet lang daarna claimden we een paar stoelen aan de voorkant van de bus, waar we geweldig uitzicht hadden op de straten van Kreta! De beigegele gebouwen, die grotendeels allemaal gebouwd waren door de Venetianen, en de tropische palmbomen, natuurlijk. Ook waren er natuurlijk allerlei mensen, maar ik had niet veel van de rit opgevangen, ik was namelijk moe… dus… ja, ik viel in slaap.

Ik werd waker geschud door mijn moeder, die zei dat we er waren. Ik stapte uit, en we volgden mijn vader een stukje door de drukke straten, totdat we uiteindelijk aankwamen bij: het Knossos paleis! Het was niet echt de ingang van het paleis, maar meer de start van een wachtrij. Nou ja, wachten was niet erg, want dat deden we tenminste in de schaduw, boven zo'n tuindakje, waar planten langs groeiden (dus een goede sfeer was er ook!).

Nou ja, nadat we aan de beurt waren en onze tickets hadden gekocht gingen we nu door een poortje heen, en door nog een stukje pad met bedekking (en de klimopplanten). Nou ja, toen we door de "tunnel" heen waren kwam het dan tevoorschijn: de ruïnes van het paleis van Knossos! Deze ruïnes staan vooral bekend voor de herbouwingen, oftewel: stukken van de ruïnes zijn herbouwd door de archeoloog die ze grotendeels opgroef. Dus er zijn kleine stukken van het paleis weer overeind gezet, en die kon je dus ook bekijken!

Nou ja, alten we langzaamaan beginnen. Er waren eerst 3 grote gaten (putten, neem ik aan) links van ons. Voor ons was de rechtervleugel van het paleis. Je zag de stenen van de fundering onderaan, en zag ook enkele andere stenen verspreid om de vleugel heen, die waarschijnlijk waren afgebrokkeld. Nou ja, het was superheet in de zon, dus deden we wel langzaam aan, elk stuk bekijkend.

Toen we een stukje verderliepen kwamen we bij het eerste herbouwde stuk aan, een klein tempelgebouwtje. De gladde pilaren van dit gebouw waren rood, met de uiteinden die zwart waren. Ook waren er patronen op de muren getekend, met een blauwe achtergrond. Hier waren bijvoorbeeld goden, helden en avonturen in mythes, die allemaal een betekenis hadden voor de functie van het gebouw. Nou ja, als je dit stukje van het gebouw zag kon je zelf waarschijnlijk ook bedenken hoe de rest van het gebouw eruit zou hebben gezien. Grote rood-zwarte pilaren, het beige-gele steen met allerlei patronen en tekens van goden erop getekend…. Indrukwekkend.

Nou ja, als volgende gingen we nu verder. Nadat we langs nog een stukje stenen waren gelopen, liepen we een trapje op waardoor je terecht kwam op een grote open kiezelstenen plek, waar enkele gebouwen langs waren gebouwd. Je zag zo aan de linkerkant een klein uitzichtsperron op de bergen die het paleis omringden, met groene bomen en kleine uitstekende grijze stukjes rots. Aan de linkerkant had je een gebouw waar veel mensen voor in de rij stonden: dat was de kamer van koning Minos, de kamer waar hij leefde dus. Ook dit gebouw was herbouwd, en was half-verborgen onder een stukje rots en stenen van de ruïne. Maar je zag de beigegele stenen van het gebouw duidelijk onder al die massa. We gingen in de rij staan om de kamer te bekijken, en eigenlijk was het zo bijzonder nog niet. Het was net zo'n kamer in een museum. Er waren stoelen en banken geplaatst (de bank hoorde bij de muur, van steen dus), en de stoelen en tafel waren van hout. Ook was er een uitgegraven zwembad! Ja, een zwembad! Dus als je zelf bedenkt hoe belangrijk deze plek is, wordt het vanzelf bijzonder.

Nou ja, nadat we kamer van Koning Midas hadden bekeken gingen we nu verder, naar de belangrijkste plek van Kreta (volgens mij), dat was namelijk: de Noordwestelijke Propylea! Dit kleine gebouwtje bestond uit 3 overeind staande pilaren, een muur (met een tekening/schildering op een blauwe achtergrond), overeind staand op een stuk recht steen. Dit is zo beroemd omdat dit stuk zo uitstaat tussen de andere ruïnes; het lijkt net een overlevende. Het geeft ons een inzicht van hoe het paleis er vroeger uit had gezien.

Nou ja, er was nog een heel terrein te verkennen! En hier stonden ook gewoon af en toe pilaren, die ons laten zien waar de gebouwen ongeveer hadden gestaan. Nadat we nog een keer tussen de oeroude stenen hadden gelopen gingen we onder een boom zitten om te genieten van de achtergrond. Ik moet zeggen, de Noordwestelijke Propylea valt echt op, en staat ook supermooi op de foto! Daarom is het zo beroemd!

Nou ja, hierna gingen we ongeveer het paleis-terrein uit. We liepen langs een pad omhoog, kwamen weer terecht naast de tunnel met een overdakje, en waren toen weer bij de plek waar je tickets kon kopen. We gingen nog even snel naar het toilet, voordat we weer terugliepen naar de parkeerplaats. We wachtten toen op de HOHO-bus, en toe die aankwam stapten we in en gingen we op weg naar… het centrum van Kreta!

Nou ja, tijdens deze busrit… viel ik weer in slaap. Ik werd wakker toen we aankwamen bij een busstation. Hier stopten ook de lijnbussen, dus stapten we snel uit. Onder ons (we stonden op een brug) zagen we een weg met erg veel bochten. Naast ons zat zo'n kiosk, en het was HEEL ERG WARM! Nou ja, als volgende gingen we nu lekker chillen in het centrum dus! We staken de straat over (liepen langs een modern gebouw, dat het Archeologisch Museum was) en belandden toen in de gezellige straatjes van Kreta!

Overal waar je keek zag je de gezellige gebouwtjes! De gebouwen hadden felle pastelkleuren, zoals groen, oranje, rood en geel. In bijna elk gebouw zag je een winkeltje, of ze nou souvenirs of eten verkochten, ze waren allemaal even gezellig. Ook hadden ze allemaal overkappingen, waardoor we niet werden beschenen door de zon. Heerlijk! We kregen een deluxe ijsje bij een ijscowinkeltje en winkelden toen gezellig verder.

Nou ja, toen we het gezellige winkelstraatje afliepen kwamen we terecht in een grotere winkelstraat. Hier waren nu ook grote merken en modernere gebouwen. De gebouwen waren groot en in blanke kleuren, maar af en toe dook nog een klassiek beige-geel gebouw op, met hun half-uitstekende gevels en mooi, grote ramen.

Terwijl we winkelden kwamen we de ZARA tegen, en daar kochten we… 2 grote zakken kleding! Nou, dat is echt winkelen! Ook kochten we, een stukje verder in deze drukke straat, een powerbank bij Mr.Phone (een winkel). Nou ja, toen we de straat afliepen kwamen we aan bij een fonteintje, wat deels droog stond. Het had een buitenste ring water en een binnenste ring, waar 6 grote cirkels een rondje vormden om de waterspuiter, die bestond uit een paar leeuwen die een kom droegen. Wel een fontein met een interessant design, hoor!

Nou, we gingen nu verder, op weg naar onze volgende ontdekkingen. Terwijl we opweg waren kwamen we het stadshuis van Heraklion tegen, en o… wat was dit een wonder! Het gebouw was beige-geel (zoals de meeste gebouwen in deze stad), maar viel in deze straat wel op, omdat deze straat een modernere winkelstraat was. Nou ja, het gebouw zelf was ook een wonder! Het gebouw bestond uit 2 verdiepingen. De ramen waren halfrond en supergroot, en op de randen van de gevels waren patronen die leken op schietgleuven uitgebeiteld. Op het dak van de 2e verdieping was er een balkonnetje, en langs de ramen was er een dieper laagje, om het meer reliëf te geven. Wel mooi, zo'n gebouw!

Wat ook cool was is dat het gebouw een binnenplaatsje heeft, nou ja… binnenplaatsje? Het was meer een gat in het gebouw, waar de wanden precies hetzelfde zijn als aan de buitenkant. Het was wel cool, om vanaf dit perspectief naar boven te kijken, dus mij hoor je niet zeuren!

Maar uiteindelijk kwamen we dan aan bij onze destinatie: de Heilige Kathedraal-Tempel van Sint Titus. Deze kathedraal ziet er echt niet uit als een kathedraal! De gevel bestond uit 5 diepere lagen, 1 van de deur en een rond raam (onder elkaar), en 4 van 2 ramen onder elkaar. Bovenaan kon je zien dat de gevel was verdeeld in 2 stukken, boven elke gevel zag je een mooi patroontje, net als een gewijdende kroon.

Nou ja, het was wel een kathedraal! Je kon naar binnen, en het was geweldig! Er was een tussenruimtje, met een marmeren vloer, waar je kaarsen kon aansteken en de evenementen met deze kerk kon bekijken. Ook was er aan de linkerkant een kamer waar de schedel van de Heligie Sint Titus werd bewaard, in een rijkelijk versierd goud en zilverachtige "kroon". Nou ja, er was een schilderij van Sint Titus, met de gouden cirkel om zijn hoofd (zodat je kan weten dat hij een heilige is). Er was ook een gebedsplaats, bestaand uit een paar banken.

Maar nu tijd voor het echte: de kerk zelf, en wat was hij mooi! Net een half barok en gotische kerk! De bovenkant was simpel: het dak was pastelblauw met witte randen. Maar de lagere kant van de kerk? Dat was supermooi! Er was een soort muur, bestaand uit houten patronen, uitgekerfd. De patronen waren bijvoorbeeld bloemen, symbolen, het christelijke kruis en ook de typische kleine torens. Ook waren er schilderijen van heiligen (met de gouden cirkel) aan de muur gehangen.

Boven deze muur hingen schilderijen van heiligen die goede dingen doen voor mensen, ook hier zie je dat aan de cirkels. Langs de steunpilaren van de kerk waren er zilveren versies van schilderijen voor heiligen, die er episch uitzagen! Allerlei glanzende details die in je ogen twinkelen; hoe mooi kan het zijn?!

Nou ja, aan de achterkant van de kerk-ruimte waren er ook schilderijen van heiligen, met een paar bankjes om te zitten. Voor de rest waren er op de marmeren vloer ook banken geplaatst, typisch voor een kerk!

Nu kwam een saai deel: wachten op mijn moeder. Die was namelijk gaan winkelen in een of ander "Hondos Center", en daar moesten wij op wachten, een half uur! We verveelden ons al snel. Achter ons was een door duivenpoep ondergespoeld bankgebouw, voor ons het Hondos Center… links van ons was een drukke winkelstraat waar ook auto's doorheen reden. De straat had allerlei gebouwen met witte randen, dus dat was ook mooi. Rechts van ons was de kathedraal, en linksachter ons was een restaurant/terrassje. En dat zicht, allemaal van een bankje!

Nou ja, toen mijn moeder eindelijk klaar was met winkelen was het tijd om terug te gaan! We liepen terug, door de drukke straten, langs alle winkels en mensen, naar het busstation. Na een half uur vertraging vertrokken we dan uiteindelijk met de HOHO-bus, richting de haven. Toen we bij de haven aankwamen gingen we eerst nog met een (veel kleinere) shuttle bus, voordat we aanboord gingen van de Costa Fortuna.

Ik en Jerry zwommen nog voor heel kort, totdat we even uitrustten in onze kamer en gingen dinneren bij Michelangelo 1965. En daarna gingen we al naar de show van die avond: The Voice of the Sea finale! Deze keer was het de finale, met 7 mensen, en Claudia (een zangeres) won.

Nou, wat een dag! We hadden veel lol gehad met dit eiland verkennen, en de HOHO-bus nemen was een geniaal idee (credits naar mijn moeder(!)). Dat was het dan vandaag; geschiedenis ontdekken, hand in hand met winkelen!
Tot de volgende blog!