Het kleine, tropische eiland van Kos!

Dag 9, Kos:

Vandaag was dan de een na laatste dag van onze cruise! En we zouden de cruise afronden op het tropische eiland van Kos! Kos was het eiland waar Hippocrates een groot deel van zijn leven had gewoon, en het eiland heeft ook een geweldige sfeer! Nou ja, laten we een voor een beginnen: lees met me mee!

En natuurlijk begonnen we de ochtend met: het heerlijke buffet! We gingen (nadat ik moeizaam was opgestaan (vroeg ook, omdat we rond 8.30 het schip af gingen)) snel naar het buffet. Hier aten we zoals gewoonlijk een heerlijk ontbijtje, terwijl we naar het blauwe zeewater dat glinsterde door de zon, en op de achtergrond en enorme berg van een ander eiland.

Nou ja, na het buffet gingen we meteen naar onze cabine om nog wat in te pakken, voordat we verzamelden bij de trap naar deck 0, we gingen vandaag niet zomaar van boord, namelijk… we gingen vandaag van boord met de tenderboats! Omdat de Costa Fortuna te groot was om te docken in de reguliere haven moesten kleine bootjes heen en weer om de passagiers van en aanboord te brengen. Dat deden ze met kleine oranje bootjes, die ook gebruikt konden worden als reddingsboten.

Nou ja, langzaam ging de rij voort, totdat we op deck 0 waren, in het voornamelijk witte gedeelte van het schip. We gingen naar een uitgang, maar inplaats van een overstapje stond daar nu een tenderboat geparkeerd. We stapten in en voelden meteen de warmte in het kleine oranje bootje (met vieze ramen). De deuren bleven open, en voordat we het wisten vaarden we weg van de Costa Fortuna, richting Kos!

Na een kort en wiebelig ritje stapten we dan uit op Kos! Wat een geweldig eiland! Ik zag een soort stadsmuur in de verte, een hele drukke maar kleine haven en in de verte de Costa Fortuna. Waren we zo ver?! Nou ja, het was nu dan tijd om dit geweldig klein eilandje te verkennen! Dus deden we dat! We liepen hierna langs de stadswal, genietend van de heerlijke sfeer in dit kleine stadje. Het water klotste tegen de kade, de oude stenen van de stadswal weerkaatste het zonlicht, de boten langs de kade dobberden vreedzaam in het water… wat wil je nog meer?

Toen we dit hele stuk stadswal hadden afgelopen kwamen we nu terecht bij een paleis-achtig gebouw. Dit gebouw was wit, maar had een gele tint. De randen van de gevel waren puntig, en de ramen waren groot, met bruine frames. Ook had dit gebouw aan de linkervleugel "bogen", waar de doorheen kon lopen. Dit gebouw diende eigenlijk als een soort poort tot de oostelijke Agora, van de Romeinen. Nou ja, we liepen dit gebouw voorbij, gingen een zijstraatje in en kwamen toen bij een belangrijke plek: de boom van Hippocrates!

Op een plein stond ie dan, naast een cafeetje, zijn bladeren en takken uitreiken naar alle gebouwen op het plein: de boom waar Hippocrates zijn studenten de kunst van geneeskunde leerde, wat een belangrijk punt in de geschiedenis zeg! De boom zelf was niet dood, maar had wel een holle schors. De takken zagen er oeroud uit, terwijl de uiteinden van de boom er veel nieuwe uitzagen. Links van de boom bevond zich een chic sjiek gebouw; de Loggia Moskee. Het was een oudere moskee, waar nu winkeltjes in waren.

Nou ja, we staken het plein over, liepen door een klein straatje totdat we aankwamen bij een ander klein straatje. In dit straatje groeiden de klimopplanten met bloemen langs de vele restaurants. De sfeer was geweldig! De gebouwen waren wit, de langs de tafel waren planten, aan de linkerkant van de straat waren bomen, geweldig dit! Toen we nog wat langer langs het straatje liepen was er een ingang naar een ruineveld! Deze ruines waren ooit een tempel van Aphrodite, godin van de liefde.

Nou ja, je kon het zo voor je zien. Deze stenen die hier zo lagen, die ooit grote stevige muren waren… de pilaren, ooit als steun voor de enorme tempel die hier ooit stond… er groeide nu overal onkruid, tussen de stenen, langs de stenen. Er was, helemaal achterin, wel nog een poort die overeind stond, en daarmee kon je je een beetje bedenken hoe groot en hoog de gebouwen hier waren. Wat ook cool was was dat er hele grote palmbomen groeiden. Ze waren super hoog, en hadden ook lange bladeren die naar beneden hingen. Dat zorgde echt voor en tropische sfeer!

Nou ja, nadat we de ruines hadden bekeken gingen we nu deze geweldige straat aflopen. We liepen nog langs een paar restaurants, in een knusse sfeer, totdat we door een poort liepen. Vroeger werd deze poort gebruikt als tol, en nu stond alleen nog een muur van stenen overeind, die verschilden van donkergrijs naar wit. Na de poort waren de gebouwen pastelgeel en blank, net als blokken. Ze hadden gleufachtige ramen, maar leidden wel naar… het Eleftherias Plein!

Langs dit plein bevonden zich verschillende gebouwen, zoals het Archeolisch Museum, een grote markt, een bioscoop in een chic gebouw en een gebouw met rode daken dat zich bevond achter steigers! Nou ja, mijn moeder wilde eerst gaan winkelen in de markt, dus terwijl ik en mijn vader een plekje vonden om te gaan zitten, gingen Jerry en mijn moeder winkelen.

Toen ze terugkwamen (met lege handen, dus niets gekocht) gingen we verder. Het Archeologisch Museum was ook een blank gebouw, alleen had het een uitstekende ingang, gemaakt van beige stenen. De bioscoop met de klokkentoren was hier dan wel toch het mooist! Het andere deel van het gebouw was pastelgeel, met kleine raampjes, en de klokkentoren zelf bestond uit beige bakstenen. Er was een klokje op de dikke toren, die een plat dak had. Cool!

Nou ja, als volgende gingen we verder lopen. Nu liepen we door de wijdere straten met souvenirwinkeltjes, straten die er speciaal waren voor de toeristen. De gebouwen hier waren vrij simpel, gewoon witte gebouwen met kleine raampjes, die een knusse sfeer afgaven. Nou ja, toen we deze straten door waren gelopen, kwamen we uit bij… het haventje van Kos! Dit haventje was super tropisch! Het leek wel Split (Kroatie, lees Zomervakantie 2022)!

Langs het haventje waren palmbomen geplaatst. Links van ons was een weg, en daarachter waren moderne gebouwen, enkele waren winkeltjes. En aan de rechterkant bevonden zich de doberende bootjes. Allerlei soorten: speedboats, megajachten, kleine veerbootjes… noem het maar op, het was geweldig! De bootjes dobberden in het water, wat een kletsend geluid maakte. Door het heldere water kon ik de bodem van de haven zien; hoe mooi wil je het hebben?! We liepen een heel eind langs deze haven, genietend van de tropische sfeer (dat kwam vooral door de felle zon) en ook genieten van de bootjes. Ook gingen alleen mijn vader en ik even een glimp opvangen van het strand van Kos, waar superveel toeristen waren.

Nou ja, toen we de haven afliepen en aankwamen bij Dolphin Square (rotonde met een fontein waar standbeelden van dolfijnen zijn), kochten we wat water en kwamen langs een super knus en mooi straatje. Dit straatje leek wel Mykonos of Santorini! De gebouwen waren felwit, met blauwe ramen en stoelen (op de straten). De trap waarmee je het straatje op kon komen was wit, alles was wit! Supermooi! De sfeer was superknus, en de gebouwen zagen er gewoon mooi uit, ookal waren ze simpel. Ik kan het gewoon niet beschrijven; het is gewoon een mooie combinatie.

Nou ja, als volgende gingen we naar het Romeinse Theater van Kos, een klein amphitheater, dat er nog best voor stond. Terwijl we door de modernere straten van Kos liepen, vingen we ook een glimp op van de ruines van het oude gymnasium van Kos, tussen de dikke bomen. Nou ja, uiteindelijk waren we er dan: het Theater van Kos.

Het was precies wat je verwachtte van een Grieks Theater, rond lagen (zitplekken) buigen zich half rond om het "podium", die een cirkel was. De podiumbanken waren al donkergrijs geworden, van de vele jaren die ze hier hadden gestaan. Nou ja, het zag er wel cool uit, en overmorgen zouden we naar eentje gaan die veel groter was! Nou ja, voor nu: blijven genieten van dit stadion!

Ook was er aan de linkerkant een klein poortje, waar je door stenen kamers kon lopen. Hier waren vroeger de acteurs (vroeger waren er alleen mannen op het toneel), en bereidden ze de tentoonstelling voor. Er was niet echt veel in die blanke kamers, vooral alleen wat informatieborden over de indeling van dit theater en hoe het gebouwd was.

Nou ja, toen we eenmaal dit theater hadden afgekeken gingen we terug naar het oude centrum van Kos! We liepen langs een stuk dennenbomen, totdat we een straatje met grijze gebouwen insloegen. Er was niets bijzonders (behalve een oud stenen torentje, die zich bevond bij het einde van de straat), en we liepen een andere straat in, die veel kleurrijker was.

De gebouwen in die straat waren wit, alles zag er vrolijk en knus uit… heerlijk! Dit straatje was grotendeels gevuld met restaurants, waar de knusse sfeer vandaan kwam. Het zonlicht scheen fel op de grond, en we kwamen ook langs een gebouw met gekleurde stoelen en veel decoratie: het leek wel op zo'n huisje van die andere witte straat! Mooi!

Nou ja, hierna liepen we verder en kwamen we weer terecht in een wijd winkelstraatje (dezelfde waar we eerder doorheen liepen) en hier gingen we bij een restaurant de traditionele Griekse pitabroodjes (of Pita Gyros) gingen eten. Het was heerlijk en het leek wel op een doner kebab! Nou ja, hierna liepen we weer het Eleftherias Plein over, om olijfolie en zeep te kopen in een winkeltje (nou ja, het was vooral mijn moeder).

Hierna gingen we weer naar het haventje waar we langs de witte straat liepen (en betere foto's maakten in zonlicht). Daarna liepen we terug naar de tenderboats, langs de haven en genietend van de sfeer. Nou ja, toen we eenmaal aan waren gekomen (we hebben de hele wge langs de haven gelopen) moesten we lang wachten in de rij totdat we op een tenderboat konden komen! Dus bleven we wachten in de rij.

Nou ja, er was tenminste drinken (uitgedeeld door Costa) terwijl we wachtten, en uiteindelijk stapten we aanboord van de tenderboat, die na een kort rit aankwam bij de Costa Fortuna. We stapten uit, en gingen naar de cabine. Daar rustten mijn vader en moeder uit, terwijl ik en Jerry meteen gingen zwemmen. We zwommen vandaag, maar gingen ook door de glijbaan van het schip, die we tot dat moment nog nooit hadden bereden! Nou ja, we hadden toen wel ongeveer alles gedaan wat op het schip gedaan kon worden!

En toen gingen we terug naar de cabine en gingen we naar Michelangelo 1965 voor ons laatste sjieke dinner! En dat aten we heerlijk op. De crew had toen in het restaurant ook nog een soort show opgevoerd, wat grappig en cool was! Nou ja, hierna gingen we naar de laatste show: Kings and Queens, waarbij ze de meest bekende popmuziek opvoerde, wat ook geweldig was.

Terug in onze cabine pakten we alles in, klaar om van boord te gaan. De crew had om middernacht onze koffers al weggehaald, die we morgen konden ophalen in de cruiseterminal.

Maar aan alles komt een einde, morgen gaan we van boord van de Costa Fortuna! Wat een avontuur was dit!
Vandaag hadden we nog een heerlijke dag in Kos, en hadden we de cruise mooi afgerond, maar morgen gaan we pas echt van boord, dus we hebben nog tijd om te genieten van dit prachtschip!
Tot de volgende blog!