Het Juzizhou (橘子洲) eiland!

Dag 15, Changsha:

Vandaag was een zeer chille dag! We hebben bijna niks gedaan – bijna! Want we hebben zeker wel wat gedaan, namelijk naar de kop van het 橘子洲 eiland lopen, een bekend eiland in Changsha, en ook daar het beroemde standbeeld van Mao Zedong bezoeken! Dus reis met me mee, op deze korte, maar ook geweldige dag!

En die dag startten we laat, rond lunch, en we bleven de hele dag thuis tot rond 15.30, waar we dan eindelijk de dag startten! En dat deden we door op typische wijze de bus te nemen, deze keer bus 356. We reden nogmaals door het drukke stadsleven van Changsha, en bekeken het uitzicht (en sliepen) uiteraard. Zo stapten we uiteindelijk uit op een rustig straatje, vol met kleine winkels, en het was volledig bedekt in bomen! Zo was het lekker koel, en konden we rustig verder lopen.

Uiteindelijk kwamen we aan bij een grote weg, waar we langsliepen. Over een dijk aan de andere kant van de weg zagen we al de bekende skyline van Changsha in de verte, bestaand uit gebouwen als het IFS (alletwee de torens), de Hunan Bank en veel meer andere bekende, maar vooral HOGE gebouwen! We liepen verder langs deze weg, tot we opeens een spiraaltrap tegenkwamen, en zodra we die beklommen bevonden we ons opeens op de 橘子-brug! En vanaf de wit-marmeren railings had je geweldig uitzicht!
De gebouwen aan de verre rechterkant, machtig en uitstekend, dan een stukje vreedzaam, natuurlijk paradijs in het midden (橘子洲), het blauwe, klotsende water van de Xiangjiang en de oever aan de linkerkant, met de Yueluberg die uitkijkt over alles... geweldig, maar dan ook geweldig uitzicht!

We liepend de brug af, en liepen over nog een spiraaltrap naar beneden, een soort plaza op. Hier had je allerlei ticketbureau's, een soort locker-kamer, een EHBO en natuurlijk: een winkel voor snacks! Wij hadden al gereserveerd, dus we konden met onze ID-kaart meteen door de poort, en kwamen zo aan de overkant terecht. Hier bevond zich een parkachtig plein, met bomen en gras, maar vooral: VEEL MENSEN! We moesten ons banen door de mensenmassa om bij de ticketbalie te komen voor de treintjes (ja, treintjes! We zouden namelijk niet lopend naar de kop van dit massieve eiland gaan).
Uiteindelijk hadden we de tickets, en we gingen snel in de rij staan. Het was ook nog eens snikheet, dus snel gaan! We liepen de superlange rij af, en stapten uiteindelijk bij het soort 'station', een stukje bedekte rij waar water werd gespoten (verfrissend!), het treintje op! Dit treintje was net zoals de treintjes die je in Europa vaak ziet: heel klein, maar er kunnen wel veel mensen in! Wij hadden een rood exemplaar.

En zo konden we het uitzicht van het 橘子-eiland bewonderen, zonder bezweet en moe te raken! Ik zat aan de linkerkant, en zag vooral de oever van de Xiangjiang, met wat bomen en gras, super vreedzaam! Ook waren er gezellig mensen aan het wandelen, en het was al in al super mooi.
Na 2 haltes stapten we uit (net zoals iedereen), en werden we begroet met een grote weg, vol met mensen! De weg was bedekt aan beide kanten door bomen, en er waren stallen voor water en ijsjes.
We liepen de weg af, want het einddoel was natuurlijk wel het Mao-standbeeld! Het was nog steeds snikheet, maar we liepen nog steeds door, het eerste deel bij de verkoelde weg, maar later ook langs de oever, waar we mooi zicht hadden op de gebouwen, ook van eerder! Het was geweldig, en de sfeer natuurlijk ook!

Uiteindelijk rustten we eventjes bij een steenhoopje, waar mijn opa en oma achterbleven, en waar Jerry, mijn moeder en ik verderliepen. We liepen verder, en kwamen ook allerlei winkeltjes tegen. Na nog wat lopen kwamen we dan uiteindelijk aan bij de letterlijke 'kop' van het 橘子-eiland. En het was hier super vreedzaam! Je zag al het water van de brede rivier, de gebouwen aan land en de brug verderop, het was vooral een supercool uitzicht!

Achter ons was natuurlijk wel het hoogtepunt, het Mao-Zedong standbeeld van rots, dat supergroot is! We liepen eerst door een parkje vanaf de kop, waar ook een tempeltje was geplaatst, en liepen uiteindelijk het plein op: en wat was dit standbeeld groot!
Het was massief vanaf ons perspectief! Toen we wat dichterbij liepen zag ik steeds meer detail in dit standbeeld: het standbeeld van de jonge Mao-Zedong bevat als basis een grote, ruwe en grijze rots. Daarboven zie je zijn hoofd, waarvan zijn haar niet super gedetailleerd is gemaakt, maar wel net genoeg om de vorm ervan weer te geven. Dan heb je zijn gezicht, dat super mooi en rond is afgewerkt, vooral rond zijn wenkbrauwen, neus en mond, maar zijn ogen zijn het bijzonderst: die waren hol! Maar het was zo gemaakt, dat het normaal leek. Ook een super geniaal standbeeld, dus!

Nadat we het standbeeld heel erg goed hadden bekeken, gingen we nu terug naar mijn opa en oma, en daarna terug naar het 'trein'station. Onderweg kwamen we wel mooi uitzicht van de zonsondergang tegen: de mooie, oranje lucht weerkaatsend in het water, super prachtig!
Uiteindelijk reden we dan met de trein terug naar het startpunt, waar we ook weer het mooie parkje op het eiland zagen.

We namen hier afscheid van mijn moeder (die ging lekker uit eten), en met mijn opa, oma, Jerry en ik gingen we met de bus terug naar huis (ook met de kleine bus, 325, wat een super chille ervaring was!). Op de overstap, bus 356, kwamen we toevallig mijn groottante tegen, en waren we te laat uitgestapt! Met bus 206 kwamen we uiteindelijk thuis, en in de buurt aten we lekker noodles!

Wat een namiddag! Deze was zeker vol met avontuur, en het was ook een supergeweldige ervaring om het beroemde standbeeld van de jonge Mao van zo dichtbij te zien! Maar het 桔子-eiland zelf is natuurlijk ook prachtig! Jammer dat we het niet helemaal af hebben kunnen wandelen!
Tot de volgende blog!