Het eenzijdige, maar noodzakelijke begin!

18-04-2025

Dag 1, Den Haag – Łęknica:

Zo! Vandaag zouden we dan een nieuwe vakantie starten: deze keer richting het oosterse Polen! Dag 1 is vaak bij ons een reisdag, en deze keer was geen uitzondering! Vandaag zou vooral in de auto zitten zijn! En zo begon de vakantiedag om 07.45, toen ik opstond. We wilden zo snel mogelijk opweg zijn, dus pakten we de laatste dingen in, aten nog snel ontbijt, kregen wat vertraging doordat we iets moesten zoeken, maar uiteindelijk konden we rond 09.15 de deur uit, opweg naar Polen!

Omdat dit nogal vroeg was voor een vakantiedag, was het eerste wat ik deed: slapen! Dat deed ik voor rond een anderhalf uur, want toen ik wakker werd waren we de Duitse grens al over! Vanaf nu kon ik lekker kijken naar het uitzicht: ik zag hoe het landschap van het (zeldzame) heerlijke, Nederlandse weer naar het nogal bewolkte Duitse weer. Het landschap werd steeds heuvelachtiger, en ik zag voornamelijk heides met veel gele bloemen, of grote, dikke bomen (als in de Veluwe). Het was een simpele dag, met een simpel doel!

Uiteindelijk, na rond 2-3 uur rijden, stopten we voor onze eerste rust. We waren al vaker bij deze rustplaats geweest, enkele kilometers van de grens af geplaatst. Hier aten we wat lunch, gingen we naar het toilet, en voordat ik het wist waren we weer opweg!
Deze keer bleven we nogmaals 3 uur op de weg: we reden nu vooral op de Duitse snelwegen, met als uitzicht naaldbomen en heides, met af en toe wat bergen in de verte. We kwamen een paar keer file tegen, en tijdens die files vermaakten Jerry en ik ons met spelletjes als kaarten en schaken, maar natuurlijk hadden we ook veel geslapen!

Uiteindelijk rustten we nogmaals: hier gingen we naar het toilet, voordat we weer opweg gingen. Rond 1 uur later deden we dat nog een keer, alleen rustte mijn vader hier een beetje uit. Daarna gingen we dan echt opweg, naar Polen!
Na nog een halfuur rijden reden we over de grens Polen (of Polska) in. Eerst veranderde het landschap, op de talen op de bordjes na niet, totdat we dan uiteindelijk van de snelweg af gingen. We tanken eerst, voordat we meteen reden naar onze bestemming, Łęknica. Opweg zagen we veel rurale dorpjes met kleine, maar tóch moderne huisjes. Ze hadden allemaal een net geverfde kleur, en vaak een grote tuin. Dit allemaal in een klein, ontspannen dorpje! Wat een leven!

Na nog een half uur rijden kwamen kwamen we in een klein stadje aan, dit was dan Łęknica! We zagen nu gebouwen als winkels en garages, voordat we uiteindelijk aankwamen bij een klein, knus hoteltje: het Zajazd Park Hotel! We parkeerden de auto, pakten de bagage en gingen naar onze kamer, voordat we naar het restaurant van het hotel gingen.
Hier bestelden we eten als pizza, maar ook lokaal eten, voordat we ons uiteindelijk terugtrokken in onze kamer.

Vandaag was weer een vooral simpele dag, zonder veel activiteiten. Maar ja, we moeten toch wel op de een of andere manier aankomen!
Tot de volgende blog!

Het kleine maar knusse hotel Zajazd Park!
Het kleine maar knusse hotel Zajazd Park!
Een kaasachtige pizza!
Een kaasachtige pizza!
Zelfs de borden verwijzen naar Łęknica!
Zelfs de borden verwijzen naar Łęknica!
Wij die genieten van typische Poolse gerechten!
Wij die genieten van typische Poolse gerechten!

Dankjewel voor het lezen!