Het bijzondere Li Zijian (李自健) Museum!

Dag 16, Changsha:

Vandaag was alweer een chille dag! Tot de (na)middag hadden we nauwelijks wat gedaan! Maar net zoals gister zouden we lekker wat gaan doen, namelijk naar het Li Zijian (李自健) Museum gaan! Een museum dat niet alleen cool is qua schilderijen en hun stijl, maar ook het achtergrondverhaal! Dus laten we op reis gaan, naar dit unieke museum!

En zo, na een rustige en kalme ochtend en voormiddag, gingen we rond 15.00 de deur uit. Buiten bestelden we een taxi (滴滴, natuurlijk) en reden zo snel naar het museum. Onderweg zagen we allerlei gebouwen, nogmaals in dezelfde sfeer als gister, toen we naar het 橘子-eiland reden.
Na een niet lange rit kwamen we bij het museum aan, en het voelde net een heel park rondom het gebouw! Overal waren grasvelden aangelegd, met in het midden een groot meer. Een mooie en moderne brug spande over het meer heen, en rondom dit parkje waren allerlei kunstvoorwerpen en standbeelden verspreid.

In de achtergrond zag je de gewone flatgebouwen, terwijl je in de voorgrond de tentoonstellingsgebouwen zag (gebouwen in moderne vormen), maar vooral het grote gebouw, "The Main Gallery", stak uit. Dit gebouw bestond uit emerdere kubussen en balken, in zwart en marmer, maar er was ook een soort stalen cirkel van staal/glas die over de zalen spanden. Dat was super uniek, en een echt kenmerk van dit gebouw!

We traden het park binnen, en er was een korte introductie op een stenen tablet. Dit park/museum is volledig gebouwd rond 2016/2017 door de kunstenaar 李自健 en zijn vrouw zelf. Het werd later geschonken aan de gemeente van Changsha en de provincie Hunan. Super uniek dus, dat hun twee dit allemaal zelf hebben kunnen bouwen!

We liepen nu verder, richting de ingang van het gebouw, maar net voor de ingang, onder de stalen cirkel, zagen we coole bankjes: bruine bankjes die door een mechanisme heen en weer, op en neer konden! Dit had ik nog nooit gezien! Super uniek dus!
Uiteindelijk liepen we het gebouw binnen: je kon dit museum gratis bezoeken, als je maar van tevoren (in ons geval: 5 minuten van tevoren 😊) had geserveerd met je ID-kaart. En zo liepen we de eerste grote zaal binnen. Nog niets super uniek dus, behalve het coole, koperen standbeeld dat de vorm had van een maanvis en een vrouw ineen (mijn moeders favoriet)!

We kochten ook een audiogids, die de stem van 李自健 zelf bevatte, en ons meer context gaf over zijn schilderijen. We liepen de permanentje tentoonstelling "The Life of Li Zijian in more than 300 oil paintings" binnen, die schilderijen bevatten van zijn huidige en oude tentoonstellingen.
De schilderijen waren in een stijl geverfd die ik graag 'nieuwe olieschilderingen' noem. Ze zijn niet zoals de olieschilderijen van Rembrant, in hypderdetail, maar meer los. Niet met alle detail, maar door het unieke gebruik van de vormen en kleur leek het super realistisch!

De verhalen achter zijn schilderijen zijn ook super uniek! Met kleur en vorm geeft hij emotie en verhaal over, zoals zijn serie 'The Grandmother', over de emoties die je hebt als je oud wordt, met 6 schilderijen, 1 per emotie.
Ook over een vrouw met een kind, die een man heeft waarmee ze allen kan communiceren via brieven; alleen brengt ze haar kind ter wereld en ziet hem opgroeien, terwijl haar man er nog steeds niet is. Super diepe verhalen!

Zijn beroemd(st)e schilderij: "The Massacre of Nanjing" is ook een heel bekende. Hier zie je een toren van mensenlijken die zijn vermoord bij de slag van Nanjing door de Japanners. Het is super diep, en elk detail heeft betekenis. Bijvoorbeeld het kind dat over zijn moeders lijk kijkt, of een oude man die een jonge vrouw probeert te redden.

Zulke verhalen, dus! In een van de zalen werd ik ook nog geinterviewd voor een soort activiteit voor kinderen! We liepen verder, en gingen uiteindelijk nog een verdieping hoger om te kijken, en ook hier waren schilderijen met verhalen, maar ook portretten, van bijzondere en bekende mensen. Uiteindelijk kwaemn we ook in een zaal terecht waar je over het leven van 李自健 leert. Zo is hij gelukkig opgegroeit met 8 broers en zussen, tot zijn vader onjuist in de gevangenis wordt gezet.
Hij stopt met school, en leert tekenen, en zo is hi jook heel erg bekend geworden aan het begin van de 21ste eeuw met zijn tentoonstelling "Humanity and Love", die ook naar Nederland is geweest! Die tentoonstelling bevatte meer dan 100 olie-schilderijen! En dit museum is ook de eerste keer dat ik mijn moeder serieus heb zien bekijken, ooit!

En zo zie je maar, dit museum is ook qua oprichter uniek! 李自健 is tot de dag van vandaag directeur van dit museum, dat hij heeft opgericht met zijn vrouw, alleen is zij helaas in 2022 overleden ☹.

We liepen zo het museum uit, keken nog wat rond bij de paarden (ja, de paarden! Die zijn door kinderen gemaakt voor een tentoonstelling, en zijn qua kleur en vorm allemaal uniek!), de standbeelden van de personen die 李自健hebben geholpen, en we hebben de coole stoelen uitgetest!

En zo gingen we met veel nieuwe kennis met een taxi naar huis, waar we aten, en 's avonds nog wandelden langs de rivier in de buurt van onze flat (nadat we piano hadden geoefend bij een muziekschool), en ook de drukte 's avonds in China ervaarden!

Wat een korte en krachtige dag weer! Vandaag vooral veel kunst, emotie en cultuur ervaard! Maar degene die het meest heeft gehad aan deze dag? Mijn moeder!
Tot de volgende dag!