Héél lang in de auto!
Dag 1, Den Haag-Valence:
Jippie! Vakantie! Zo werd ik vandaag wakker. Ik had zin in die cruise hoor! Maar ik was wel moe, dus bleef ik tot 8.00 in bed liggen, terwijl we om 9.00 zouden vertrekken! Dat andere gezin ging ook om 9.00, dus na heel veel gezeik ging ik eindelijk uit bed, ging ik omkleden en ging meteen naar beneden. Gisteravond hadden we voor één keer alles, maar dan ook écht alles in de koffers gedaan, dus haastten deden we niet (door mij wel, volgens mij...)! Ik ging dus naar beneden, ging eten en ging nog eventjes rondhangen en het huis stofzuigen. Daarna was het tijd om de koffers weer in de auto te doen, gingen Jerry en ik de auto in, ging mijn vader nog even checken bij de anderen, startte hij de auto, en een nieuwe reis begon, een reis van 10 uur!
Onderweg in de auto deed ik wat ik altijd deed; slapen. Ja, slapen. Tenminste, aan het begin wel. We gingen eerst via de A13, maar daar bleek een file te zijn, dus reden we weer via de afslag naar Delft de A12 op, waar geen file was. Ik keek een beetje naar buiten, alles wat ik zag kende ik al, de gebouwen, de bedrijven, het uitzicht, alles kende ik al! Dus ik had niets te doen. Daarom maakte ik mezelf het comfortabel, ging in een fijne positie liggen en ging slapen. Zzz, Zzz, Zzz Zz- Watte? Waar waren we? Hobbelige wegen, bergachtig uitzicht en wit met rode kentekenplaten, we waren al in België! (Ik weet trouwens niet of ze wegen hobbelig waren, of het mijn moeder was die aan het rijden was.) Mijn vader zei dat we binnenkort zouden stoppen bij een tankstation, om hem te laten rijden. Ik was toen nog half aan het dommelen, maar luisterde wel mee. En na een tijdje stopten we bij een tankstation. Ik kreeg niet de tijd om even te eten ofzo, nee. Het was een forse wissel, mijn ouders liepen meteen naar de andere kant, en we waren weer op weg.
Na de wissel kon ik een tijdje niet slapen. Dus naar buiten kijken was het. Het uitzicht was niet heel bijzonder, het was gewoon snelweg-uitzicht. Hekken, bomen, onkruid en kleine heuveltjes. Soms ook wat weilanden met verderop wat dorpjes en grote bergen. Niet heel bijzonder. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij dommelde ik toen ook weer in, Kevin-Slaap-Blog! Na een tijdje werd ik weer wakker, om te horen dat we weer zouden stoppen om even naar het toilet te gaan. Deze keer kreeg ik wat tijd, ik ging naar het toilet, ging wat rommelen met Jerry, maar toen gingen we weer. Na een tijdje gingen we van de snelweg af, vreemd! We stopten niet! Verderop zag ik een stad, en deze leek oud! We reden langs, en ik zag zelfs een advertentie van Nokia uit de jaren 90'! De stad leek oud, maar toch gezellig, ik zag allemaal garages, kleine bedrijfjes, restaurantjes en een paar supermarkten. We reden een half uur door de stad! Het leek meer op een groot dorpje, maar het was volgens mijn toch een stad. Ik zag ook veel oude auto's, vooral Audi's. Allemaal oldtimers uit de jaren 70'. Deze stad is een tijdmachine! Helaas gingen we na een tijdje weer de snelweg op en kreeg ik weer ander uitzicht.
Deze keer ging ik niet slapen. Ik kreeg snelweg-uitzicht. Dus dat houdt in: hekken, bomen, onkruid en kleine heuveltjes, wat weilanden met verderop wat dorpjes en grote bergen (ja, dat heb ik letterlijk gekopieerd en geplakt...). Uiteindeljk bereikten we Frankrijk, en... was het weer snelweg-uitzicht. Al werd het langzaam donkerder en donkerder. Op dat moment keek ik niet zoveel meer naar buiten. Ik ging een beetje activiteiten doen met Jerry, zoals kletsen, wat challenges doen (wie de meeste vrachtwagens kan zien) en gewoon stoeien (we zijn jongens, dus het is normaal, geloof me). Langzamerhand kon je niets meer buiten zien behalve tankstations, uitrustplekken en de snelweg met al die vervoerstuigen daarop. Wat tussen ons en de eindbestemming nog lag? Drie uurtjes rijden, heel veel saaie dingetjes, een erge file bij Lyon, een grote stad en een paar keer stoppen om te wisselen of om te plassen. Die snelweg loopt letterlijk door het centrum heen! Wat een design zeg!
Na nog wat gerijd, een heel leuk lied en enge donkere weggetjes kwamen we bij Valence aan. Er zijn een paar restaurants en een paar bedrijven, maar waar wij naartoe gingen was het hotel. Niet heel veel bijzonders, buitenkant normaal, binnenkant oke, kamer luxe. Gewoon zo. We laadden alles uit om chill nachtje te slapen. Mijn vader checkte in, terwijl ik en Jerry zaten uit te vogelen hoe de deur werkte. Raar. Maar uiteindelijk kwam mijn moeder ook, en we gingen naar onze kamer, het andere gezin kwam er ook aan, en samen gingen we naar de kamers. Nadat we de kamers hadden verkend, gingen we met z'n achten bepalen wat het avondeten was, biefstuk of McDonalds...? Is dat echt een vraag?... Natuurlijk McDonalds! We aten daar het avondeten, gingen daarna weer terug naar onze kamer, ik ging aan mijn blog, Jerry met de Nintendo, mijn moeder en vader waren weer mediagek. Zo gaat het eraan toe.
Vandaag een lange maar toch korte reis! Wie weet wat er ons morgen te wachten staat! Tot de volgende blog!
