Eerst opzoek naar winkels, dan naar een kasteel!

Dag 3, Hautefeuille-Serris, Serris-Moisenay:

Vandaag stond ik laat op! Nog wel het vroegste van ons allemaal, maar wel een beetje laat... om ongeveer 9.30 ofzo. Mijn moeder was al wakker, en iedereen werd langzaamaan wakker. We gingen weer gezamelijk ontbijten aan tafel en gingen wel een beetje laat vertrekken, want we hadden geen idee waar we naartoe moesten gaan. De moeders wouden een dagje La Vallee, maar mijn vader wou naar het Louvre Museum. Uiteindelijk gaf mijn vader zich over en gingen we maar shoppen, lees hieronder hoe het vandaag ging!:

Ik had geen zin in het shoppen. We zouden toch niets kopen, en ik wou ook niets kopen. Maar we moesten maar gaan, we wouden geen boze vrouwen in het huis! En zo vertrokken we dus de weg op. We gingen eerst nog naar de supermarkt, de InterMarche. Ik, Jery en Haitun bleven gewoon in de auto wachten, lekker geen zin om eruit te komen! En toen begon het 30 minuten rijden... In die 30 minuten rijden keek ik gewoon een beetje naar buiten, ging slapen en dacht ik gewoon over de kwesties van het leven (ik ben geen filosoof)... En toen we eraan kwamen, zag ik alleen een paar huisjes, best simpel. Ik had wel meer verwacht van het beroemde La Vallee dorpje! De modeplek van heel Frankrijk! Al was de plek waarschijnlijk best groot...

Mijn vader en Jerry bleven in de auto (want Jerry was weer in slaap gevallen) terwijl de rest het dorpje instapte. En meteen begonnen de moeders van alles uit te zoeken. En ik en Haitun? Wij liepen mee, keken een beetje toe en dachten gewoon over dingen na. En wij hadden niets te doen, niets te kopen en gewoon geen functie. Het was saai. En dan bedoel ik ook verschrikkelijk saai. Gelukkig nam de vader van Haitun ons mee naar Starbucks (niet om koffie te drinken ofzo) om een taartje te eten. Daarmee brachten we de tijd wel door, en we vertelden elkaar ook wat moppen. Maar ik vond het nog steeds saai. Zó saai dat ik mijn vader vroeg of we ergens ander naartoe konden. Ik zeurde een paar keer en hij weigerde een paar keer, maar uiteindelijk zei hij dat we een kasteel/paleis gingen bezoeken! Eindelijk! Geen saaie shop-dingus meer! Ik, mijn vader, Jerry en Haitun gingen dus een paleis bezoeken!

Nadat we hadden geluncht in de achterbak van de auto (dat was echt "leuk") gingen we opweg naar het paleis, Château de Vaux-le-Vicomte. Onderweg waren dit mijn activiteiten: een vouwwedstrijd houden met Haitun en Jerry, naar buiten kijken (ik zag bomen, weilanden en wegen) en een lichte slaap vatten. Eigenlijk voelde de 40 minuut lang durende reis maar 10 minuten! En zo kwamen we aan bij de parkeerplaats, in de verte zag ik het paleis al! Het was best groot! We stapten uit en liepen door het herfstachtige paadje naar het paleis, of eigenlijk; een van de buitenhuisjes van het paleis. Dat was de ingang. We kochten de tickets (ik zweer, die waren 49.95 euro) en kwamen in de voortuin van het paleis. Dat was al heel groot! Ik zag een standbeeld, paar net geknipte hegjes en een brug. Het paleis zelf was omring door water, je moest een brug over om het te bereiken! 

Toen we door de voortuin het paleis inkwamen, was er een mevrouw die ons audiogidsen aanbiedde. Dus namen we die aan en gingen het paleis in. De audiogidsen vertelden ons eigenlijk niet over wat er zich in het paleis bevond, maar meer over het verhaal van het paleis. Maar ik keek was wel heel gefascineerd over het paleis zelf hoor! Ik zag alle kleine details! De kamers waren perfect ingericht, sommige waren slaapkamers, boekkamers en ook een gastenkamer (die was groot!). De kleine details zaten overal, in de lijsten van de schilderijen, in de meubels, op de muren en in het plafond! De schilderijen waren prachtig, allemaal in het thema van die kamer, de meubels hebben ze hier gelaten zoals het hoorden en op sommige plafonds hadden ze ook schilderijen geplaatst! Die heel mooie plafonds met schilderijen erop. Met ook heel veel kleine details! De gordijnen, de bedden, de stoele en tafels, alles was zo mooi en precies op het thema van het paleis gericht! Ik kan er wel een hele dag verder over vertellen, maar eerst vertel ik over het verhaal van het paleis.

De ideegever van het kasteel was Nicolas Fouquet, minister van financiën van Frankrijk in de 17e eeuw. Hij wou een plek waar hij gelukkig kon zijn, en hij wou ook dat het luxe werd. Daarom hield hij daar een heel groot feest. Veel belangrijke mensen waren uitgenodigd, net zoals de koning. Die werd een beetje jaloers op de luxe inrichting van het paleis. Want Château de Vaux-le-Vicomte was voordat Château de Versailles werd gebouwd het mooiste paleis van heel Frankrijk. De koning (Louis XIV) zocht daarom een reden om Nicolas gevangen te nemen. En dat lukte. Hij werd voor levenslang in de cel gegooid. Eigenlijk is het best wel een zielig verhaal. Nicolas wou het gebouw nog schenken aan de koning ook nog! Nadat ik het verhaal had gehoord was ik wel verbaasd. Een verdrietig verhaal achter een magnifiek paleis.

Nadat we het paleis van de binnenkant hadden gezien, gingen we de tuinen in. En die waren ook niet klein! Vanaf de achterzijde van het kasteel zie je de tuin tot aan het gouden standbeeld helemaal achterop op een heuvel. Mooi! Je zag de bloemen, net geknipte hegjes en bomen en het mooie patroon van de paden. Samen in een tuin! We wandelden langzaam maar goed kijkend rond de tuin, tot aan het standbeeld. Er waren ook grote vijvers met fonteinen en grote vissen erin! Dat was leuk! We verkenden de tuinen een beetje en liepen helemaal tot het eind, genietend van de geur van de natuur. Alles was zo vreedzaam in die tuin! Van helemaal tot de laatste vijver zag ik het paleis. Het was een piepklein stipje. Wat waren de tuinen groot! We gingen langzaam weer terug naar het paleis, weer langs de tuinen en langs alles, tot weer bij de parkeerplaats, tevreden met wat we hadden bezocht.

In de avond reden we terug naar huis, waar de rest op ons zat te wachten, om naar een restaurant te gaan. Want in de avond gingen we weer bij een restaurant eten. Het was best lekker, en de rest van de avond ging het nog wel!

Wat een leuke dag was het vandaag! Toch nog iets anders gedaan dan alleen maar shoppen! Tot de volgende blog!