Een ontspannen dag in de mijnen!

Dag 7, Kraków – Pieskowa Skała - Tarnowskie Góry:

Vandaag zouden we naar een speciale plek gaan: een historische zilvermijn! Een van de belangrijkste in de geschiedenis van Europa, hier, in Polen! Deze mijn bevind zich in het stadje Tarnowskie Góry, en is niet alleen als museum, maar ook als mijn open voor bezoekers! Dus reis met me mee, op de 7e dag van onze reis door Polen!

En zo stonden we vanochtend best laat op, rond 8.30. We stonden op, aten wat ontbijt en pakten onze spullen in, voordat we dan uiteindelijk vertrokken, naar de zilvermijn! Maar onderweg zouden we langs een kasteel gaan: een kasteel in het stadje Pieskowa Skała. Enzo gingen we opweg!
Opweg naar het kasteel sliep ik vooral, maar onderweg zag ik ook dat we door geweldig uitzicht reden, alhoewel het niet bergen en heuvels waren, waren de bossen en weilanden onderweg ook uniek mooi!

En zo, na drie kwartier rijden, kwamen we uiteindelijk aan bij het beige kasteel. Omdat we tijdgebrek hadden, besloten we het kasteel te bezoeken door met de drone eromheen te vliegen.
Het kasteel zelf was beige, met grote ramen die overal rondom het gebouw verspreid waren. De daken van het kasteel, dat machtig op een heuvel boven ons uit torende, waren fel rood, en door de drone zag ik dat de gebouwen meerdere binnenplaatsen vormden.
Ook was er een kleine toren, wat een ronde koperen dak had. Dit is 100% een verborgen parel, uittorend boven de rest op een heuvel!

Na het snelle bezoek aan het kasteel gingen we nu echt richting de mijn. En zo, na nog een uurtje rijden, reden we uiteindelijk Tarnowskie Góry binnen, en zagen we meteen het mijnmuseum. We zagen het oranje en grijze, nieuwgebouwde gebouw, maar ook een klassieke ijzeren mijnlift, die op stoom werkte!

We parkeerden de auto en liepen het museum binnen. Hier kwamen we een zaal binnen, waar er een korte introductie was over de geschiedenis van de mijn. Alleen was dit allemaal Pools! Daarom kregen we van iemand aan de informatiebalie een Engels blad, met alle info die we moesten hebben!
In deze grijze zaal was er ook een souvenirswinkel en een 'mineralenwinkel', waar je allerlei soorten stenen kon kopen.

Uiteindelijk, na 15 minuutjes wachten, kwam er een gids die ons een blauwe zaal in bracht. Hier liet hij een film zien over de geschiedenis. Omdat dit Pools was, luisterde ik tekens mee met mijn vader (hij had een Engelse audiogids op zijn telefoon).
Zo leerde ik dat in 1490 een man in dit gebied lood dat zilver bevatte vond. Er kwamen steeds meer mensen om dit soort materialen te verzamelen, tot in 1526 deze stad mijnrechten kreeg, en ze zo een mijn mochten openen.
De mijn had 2 periodes van bloei: een het einde van de 18e eeuw en van midden 19e tot begin 20e eeuw. In 1976 werd het officieel een museum.

Hierna bracht de gids ons naar de 'museum'zalen. Hier leerden we over de methodes van waterbegeleiding in de mijnen, de tools waarmee de mijners werkten en hoe ze dat deden, wat hier werd opgemijnd (lood dat zilver bevat) etc... Erg interessant dus! Geen wonder dat deze plek op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat!

Na het bezoek aan de zalen was het dan tijd om de mijnen zelf in te gaan! Nadat we rode helmen hadden aangedaan gingen we met een lift 40,5 meter omlaag, de mijnen in!
Hier liepen we door kleine en nauwe stenen tunnels, zagen we meerdere 'kamers' (grote stukken uitgemijnde steen), die allemaal lichtjes verlicht waren. Vroeger waren er houten supporten, maar voor veiligheidsredenen waren deze nu natuurlijk van metaal.
We leerden niet alleen dat de mijnen erg groot waren, maar ook dat de omstandigheden van de mijners erg slecht waren.

Nadat we nog wat kamers en tunnels hadden bekeken (inclusief een kapel voor de heilige van de mijners) gingen we nu een bootje in! Ja, een bootje! Ondergronds gingen we met bootjes een stenen tunnel door, om van mijn naar mijn te gaan! Geweldig! Om onder de grond met een bootje door een stenen tunnel te varen, dat maak je niet elke dag mee!
De tunnel was wel nauw en klein, maar alsnog was het een coole ervaring!

Hierna liepen we nog een paar tunnels door, kwamen we nog langs een kamer, waar we leerden over manieren waarop de mijners de tunnels beveiligden. Niet alleen met houten pilaren, maar ook met grote blokken hout, die waren opgevuld met gemijnd steen. Zo bleef de mijn veilig voor de werkers!
Als laatste kwamen we aan bij de 'Garus Shaft', een cilindervormige, beveiligde tunnel, special gemaakt voor bezoekers. Uiteindelijk kwamen we aan bij de lift en gingen we weer naar boven: zo beëindigden we ons bezoek aan Tarnowskie Góry.

Nadat we nog naar het toilet waren gegaan en we een souvenir hadden gekocht, liepen we weer naar de auto. Hier aten we lunch en rustten we uit, voordat we vroeger naar huis gingen (door een aankomende storm in Zuid-Polen). Eenmaal thuis rustten we uit, en beëindigden we de dag!

Zo! Wat een dag! We hebben niet alleen iets over de mijnnen van Tarnowskie Góry geleerd, maar hebben ze ook in werkelijkheid bezocht!
Tot de volgende blog!