Een Nietszeggende Dag In Vézelay...

Dag 4, Auxerre-Vézelay:

Toen ik op de laatste dag van de maand Februari opstond had ik eerlijk geen idee waar we naartoe gingen vandaag, dus stond ik (héél erg treuzelend, om 11.30 pas!) op. Ik stond net te ontbijten toen mijn vader naar beneden liep, "Ik ga eventjes een dutje doen" zei hij voordat hij de trap afliep. Nou, ik zou dat niet moeten geloven, want na 10 minuten toen ik klaar was, liep ik naar beneden met schoenen en jas al aan. Toen zei mijn vader kinderachtig (tenminste, dat vind ik) vanuit zijn bed: "Ik ga lekker niet met jullie mee, jullie zijn zó langzaam! Ik blijf gewoon de hele dag in bed liggen hoor! Gaan jullie maar zelf ergens naartoe hoor! Naar de Noordpool ofzo, vooral ver weg! Treuzelaars!" Nou, ik vond dat het best wat later mag hoor! Het is immers vakantie! Na 'tig keer het te hebben gevraagd, liep ik boos weg, en ging met mijn moeder op pad. 

Ik dacht toen we bij de auto aankwamen dat we echt gewoon zelf op pad gingen zonder mijn vader, naar Monéteau, een stad in de buurt. Maar helaas(?)... Mijn moeder belde nog mijn vader, en ik hoorde in het gesprek: "Kinderachtig gedoe, 3 jaar kind gedrag, kom op, niet lui zijn" enz. Nou, ik vind dat hij ook zich niet moest gedragen als een kind hoor! Hij kwam uiteindelijk aan, en we gingen eerst boodschappen doen bij ene winkel E.Leclerc. Ik dacht dus dat het een kleine buurtsuper was, maar nee... Het was een megawinkel! Met verschillende afdelingen! Intussen was de ruzie van ons tussen mijn vader al voorbij. We kochten de lunch en daarna gingen we opweg naar de bestemming, namelijk: Vézelay!

Onderweg sliep ik deze keer niet zoveel, ik keek vooral naar het uitzicht, maar toch viel ik uiteindelijk in slaap (ik weet niet meer waarom). Toen ik wakker werd zag ik een berg, met een kerk erop, dat leek wel een kasteel! Mijn vader zei dat dat Vézelay was en dat het bekend stond om die grote kerk (Dat is een world-heritage, een soort van werelderfgoed) en het mooie uitzicht, het is een van de mooiste dorpen van Frankrijk, zei hij ook. Ik keek heel erg goed naar de berg, en zag dat er ook andere toeristen waren, wat een mooi dorp! Dat was het eerste wat tot me opkwam toen mijn vader parkeerde. We gingen luchen in de auto, een flinke lunch! Met stokbrood, croissants en ham was het best lekker! In de tussentijd kon ik heb gebied goed bestuderen. Het was een berg rondom weilanden, een best oud dorp. Zeker als je je bedenkt dat die kerk er al staat sinds het jaar 1000, dat is meer dan een millennium jaar! Na de lunch gingen we met de auto parkeren pal naast de kerk, om daarin te kijken. In de kerk mochten we een kaars aansteken, en dus deed ik een wens (die nog niet is uitgekomen, maar ach ja, zo snel komen wensen ook niet uit!). In de kerk was het eigenlijk heel normaal, terwijl hij er vanbuiten zo mooi uitziet! De ramen waren niet gekleurd, zoals een normale kerk, en hij is ook niet zo versierd. Maar hij is wel heel oud, dus misschien heeft het een reden...

Nadat we de kerk hadden bekeken gingen we het dorp bezoeken, op het raamkozijn van het eerste huis lag een kat, eerst viel het me niet op en dacht dat mijn moeder met wow de schattige kerstballetjes bedoelde, maar uiteindelijk zag ik de kat. We wandelden nog een rondje langs dit prachtige dorpje en kwamen bij een open plek terecht met uitzicht over de weilanden. Daar mochten we twee keer met een telescoop, die kostte 50c. 

Na het leuke avontuur in Vézelay gingen we in de auto weer terug naar Auxerre, waar we gingen rondwandelen langs rivier Yonne, die dwars door de stad loopt. Daarna gingen we nog een keer naar E.Leclerc om het avondeten te kopen, inclusief lekker toetje. Ondanks de toestand vanochtend werd het toch nog een mooie dag!

Tot de volgende blog!