Een kathedraal en (nogmaals) de mijnen!

Dag 8, Kraków – Wieliczka:

Vandaag zouden we dan nogmaals naar de mijnen gaan! Alleen zou deze véél groter en mooier zijn dan de lood en zilvermijn gister! Maar voordat we naar de mijnen zouden gaan, gaan we eerst naar een hoogtepunt dat we tot nu toe nog niet hebben bezocht: de kathedraal op de Wawel-heuvel! Dus laten we op reis gaan, op de 8e dag van onze reis door Polen!

En zo stonden we 's ochtends rond 8.30 op. We aten zoals altijd ontbijt, pakten de spullen die we nodig hadden en vertrokken zo richting het koninklijk kasteel Wawel. Daar parkeerde mijn vader de auto in een ondergrondse parkeerplaats. Vanuit daar liepen we naar de oever van de rivier de Wisla. Hier keken we uit over de rivier. In de ochtend was het regenachtig en mistig, dus de rivier zag er vochtig en vreedzaam uit. In de verte zagen we modernere gebouwen van Krakau, terwijl er langs de rivier allerlei bossen en bootjes waren.

We liepen nog een eindje langs de rivier, totdat we een figuratief standbeeld van een draak zagen. Deze draak was gemaakt van bijzondere vormen, die erg uitstaken. De kop van de draak was zwart, omdat er normaal vuur uitkwam! Ja! Alleen nu, door de regen dus niet; jammer!
Nadat we de draak hadden bezocht, beklommen we nu nogmaals de Wawel heuvel, opweg naar de kathedraal. Toen we eenmaal bovenaan waren gekomen, kochten we tickets in een informatiegebouw, dat hoort bij een gebouwencomplex.

Nadat we de tickets hadden gekregen, gingen we nu de kathedraal binnen. Je mocht er geen foto's maken, maar het was wel extreem mooi! Toen we eenmaal binnen kwamen, werden we begroet door tombes en sarcofagen, aan weerzijdes van de zaal. Deze sarcofagen bestonden uit marmer en andere gepolijste gesteenten.
In het midden van de kerk, vóór de sarcofagen, stond het hoofdaltaar. Deze bestond uit zwart marmer en gouden pilaren. Deze pilaren ondersteunden een dome, en al deze onderdelen vormden samen een soort kleine kapel, in de stijl van een Griekse tempel. Onder de dome was er een mijter van een bisschop en een zilveren versie van de Bijbel! Erg luxe dus!

Nadat we rond het hoofdaltaar waren gelopen, kwamen we aan bij het koor. De donkerhouten bankjes hier zijn erg gedecoreerd, met allerlei patronen en Bijbelverhalen in de panelen van de bankjes. Voorin deze sectie van de kerk was er weer een soort altaar, met een foto van de sindskort overladen paus Fransiscus, als eerbetoon. Ook dit altaar had de stijl van een Griekse tempel, met gouden pilaren, een gouden driehoek en een schilderij van Jezus in het midden.

Na het bezoek aan dit altaar liepen we verder de zijgang in, waar we enkele kleine altaren bekeken. De altaren in deze gang waren gemaakt in grijs en wit marmer, met allerlei schilderijen en beelden rondom de structuren van de altaren. De vloer bestond uit glad porselein-achtig materiaal, terwijl het nogal lege dak wit was gelaten.
Via deze gang konden we een trap beklimmen, die ons zou leiden naar de Sigismund Bel. Ook kan je vanaf deze toren over de stad Krakau neerkijken! En zo begonnen we aan de klim via de krappe houten trapjes, totdat we uiteindelijk aankwamen bij de verdieping die de Sigismund Bel bevatten. Deze bel was enorm, met een grote ijzeren klapper!

Ook kon je natuurlijk naar beneden kijken, alleen was het uitzicht verhinderd door ijzerdraad, gespannen in een vierkanten patroon (als beveiliging) en het slechte weer. Door de lichte mist konden we niet zo ver kijken als normaal. Wel zagen we belangrijke gebouwen, als de Mariakerk en de Venetiaanse toren op de Grote Markt. Ook zagen we allerlei andere kleine kerken, en we zagen zelfs ons appartement in de verte! Toch wel geweldig uitzicht, dus!

Nadat we weer beneden waren vervolgden we ons bezoek aan de kathedraal. Nu zouden we een kleine catatombe bezoeken, met een rijk versierde grafkist en een koperen beker. Een kleine maar fijne catatombe dus!

We kwamen nu langs allerlei aparte kapelletjes. Deze kapelletjes hadden allemaal een andere stijl: denk aan renaissance, met allerlei schilderijen en geschilderde patronen, of barok, met een mooie, witte en ronde dome, met allerlei lichte, pastelkleurige versieringen! Ook was er een kapel voor paus John Paul II, die rijk versierd was met gouden figuren, en het Griekse-stijl altaar, met een mooi schilderij in het altaar!

Na deze rij laatste kapelletjes gingen we nu als laatste naar het koninklijke 'graf', met allerlei belangrijke figuren, als koningen, koninginen etc... We liepen door de collectie grafkisten en kwamen ook langs de grafkist van Lech Kaczyński, die in April 2010 omkwam bij een vliegtuigongeluk. En uiteindelijk, na deze grafkisten, hadden we ons bezoek aan de Wawel-kathedraal afgerond!

Toen we eenmaal weer buiten waren liepen we richting het gebouwencomplex van eerder, om het museum van de Wawel-kathedraal te bezoeken. Het heet wel het 'cathedral museum', maar het ging vooral over paus John Paul II, die hier in Wawel werkte voordat hij tot Paus werd gekozen. Er waren allerlei voorwerpen en schilderijen die te maken hebben met John Paul II zelf, maar ook over het paus en kardinaal zijn in het algemeen.

Nou, nu hebben we echt het bezoek aan de kathedraal afgerond. We liepen weer op de trap naar beneden en reden nu richting Wieliczka, om de zoutmijn te bezoeken! Na een korte pauze op de weg reden we een parkeerterrein binnen.
Toen we uitstapten zagen we meteen een grote, houten toren, genaamd 'de Graduation Tower'. Wij liepen van de toren af, een parkje in. In dit knusse parkje waren er allerlei (stoom)treinen tentoongesteld, die vroeger werden gebruikt voor deze mijn! Geweldig!

Na nog een eindje lopen kwamen we bij een beige gebouw aan. Hier stonden allerlei mensen in de rij, onder tentjes. Wij sloten aan, en na een paar minuten liepen we gezamenlijk het gebouw binnen: dit was dan de ingang naar de mijn! Na nog een paar minuten wachten in het gebouw liepen we een deur binnen, naar de mijn! De Engelse gids gaf ons een korte introductie, voordat we dan de houten trappen afliepen, naar de mijn! Ja, trappen! We zouden 70 meter naar beneden lopen, de mijn in! Nadat we EINDELIJK de trappen waren afgelopen kwamen we in een stenen holte terecht. Hier vertelde de gids dat wij vandaag 3 kilometer van de 240 kilometer looproutes in deze mijn zouden lopen!

Ook zouden we 135 meter diep gaan, terwijl de echte mijn 327 meter diep is, bijna 2 keer dieper! We zouden maar 1% van de hele mijn bezoeken!
Na deze korte introductie liepen we door de gangen, waarvan de muren bedekt waren met zout. We leerden zo dat sinds 1996 er geen zout meer wordt gemijnd, maar wordt gekookt, uit water. De vroeger luchtschaften (die ze ons liet zien) worden nu gebruikt voor ventilatie.

Rond de grot zagen we ook allerlei uitgebeitelde poorten en standbeelden. Van onze gids leerden we dat zout even hard is als steen, dus het kan ook gebruikt worden als gesteente! Ook absorbeert zout water, dus is het minder vochtig. Zout geeft ook gezonde lucht af, dus in plaats van gezondheidsproblemen waren de mijners hier juist gezond! Handig! Ook zagen we een zouten standbeeld van Copernicus, de eerste tourist hier in Wieliczka!

Nadat we nog door wat houten gangen hadden gelopen, sommige zelfs wit geverfd, kwamen we nu in een gebied aan dat leek op een ondergrondse stad! Het zouten plafond en de zouten vloer vormden een soort rand, waardoor het licht een aparte, knusse sfeer aangaf! In deze hal zagen we vroegere stallen voor de paarden die werkten in de mijn, en een apparaat die we gister ook hadden gezien: een houten wiel waarmee je mijners en mineralen kon transporteren!
Nog wat verderop leerden we over de geschiedenis: 6000 jaar geleden verzamelden mensen hier al zout, door water te zuiveren. Sinds 1280 is deze mijn geopend, en heeft de economie van Polen erg geholpen door de vele en vele duizenden tonnen zout die hieruit waren gekomen door de loop van bijna 800 jaar!

We liepen nu een grote zaal af, met houten trappen die waren verlicht, om nu 110 meter onder de grond te zijn! Ook kwamen we langs enkele kapellen met zouten standbeelden, die al helemaal glad waren geworden door de vocht. Uiteindelijk kwamen we aan bij een megagroter kamer, die 68 jaar duurde om uit te beitelen, door alleen 3 mijners! Deze grootste kapel was massief! De grote kandeliers met zouten kristallen verlichten de zaal knus, en rondom de wallen van de zaal waren er allerlei zouten versieringen, zoals uitgebeitelde schilderijen, Bijbelverhalen etc..! Het hoofdaltaar voorin had de vorm van een baroktempel, met beelden tussen de pilaren. En dit allemaal 110 meter onder de grond! Geweldig!

Na deze grote kerk kwamen we aan bij de nieuwste kamer, die was uitgegraven met dynamiet. In deze kamer was er niet alleen een klein beeldje, maar ook een heel zouten meer! Ook was er een kleine lichtshow, die de ware grootte van deze tientallen meters hoge kamer toont!

Ook kwamen we langs enkele kamers met vele houten pilaren die het ondersteunen, het lijkt oneindig door te gaan! Na nog wat lopen kwamen we aan bij de ingang van een passage door het water (waar wij helaas niet in gaan). Het ziet er net als een hele kamer uit, met houten witte planken!
En zo kwamen we uiteindelijk aan het einde van de tour. We werden als laatste uitgezwaaid met nóg een grote zouten kamer, waar we een souvenir kochten bij de winkel. We liepen hierna nog door naar een klein sectie met standbeelden, een grote zouten zaal, netjes uitgekerfd en gebruikt voor evenementen, voordat we nog het museum in zouden gaan.

In het museum werden we rondgeleid en leerden we meer over de mijnen, als de soorten zout en hun kleur. Ook over de methodes om mineralen te vervoeren; niet alleen paarden en karretjes, maar ook elektrische locomotieven, aan het einde van de 20e eeuw! Ook leerden we dat bijvoorbeeld in het dorpje er geen hoge gebouwen zijn, omdat de fundatie zwak zou zijn vanwege het grote mijnencomplex! Allerlei feitjes dus, die allemaal erg interessant zijn!

Maar uiteindelijk, na het museumbezoek, gingen we het mijnencomplex uit met een lift die ons 145 meter omhoog bracht, in het centrum van het dorpje! Hier liepen we een eindje door de vele gerenoveerde barokgebouwen (de meeste in pastelroze) en een parkje, voordat we terugkwamen bij het parkeerterrein. Na wat rusten aten we wat geweldig eten bij een lokale zaak, gingen we nog langs de LidL en beëindigden uiteindelijk onze dag in ons appartement!

Wat een dag! We hebben niet alleen het laatste hoogtepunt op de Wawel-heuvel bezocht, maar ook één van de coolste plekken deze hele vakantie!
Tot de volgende blog!