Een dagje in de Bordeauxse cultuur!

Dag 11, Bordeaux-Pessac-Saint Emilion-Bordeaux:

De laatste dag van deze vakantie (de laatste dag waar we bezienswaardigheden gingen bekijken dan)! Vandaag gingen we ons verdiepien in de Bordeauxse cultuur, we gingen naar een gebouw met coole architectuur, gingen naar wijngaarden en rondden onze dag af, terug in het centrum van Bordeaux! Lees met me mee!

Opstaan ging niet gemakkelijk vandaag! We stonden laat op, en het was ook moeilijk om op te staan! Nou ja, gelukkig hadden we vandaag een chill programma! Uiteindelijk stonden we op, deden onze ochtendroutines en gingen lekker ontbijten. Daarna pakten we alles in voor de da gen konden we al op weg! Eerste stop: Pessac! We zouden niet de hele dag in die stad rondblijven, maar we gingen alleen naar een particular soort gebouw kijken: De Cite Fruges! Deze gebouwen werden gebouwd in 1924, en hadden een nooitgekende stijl toen! Het is ontworpen door de architect Le Corbusier, een persoon met 17 gebouwen (soort, dan). Ik ben benieuwd!

Onderweg naar de gebouwen sliep i ken ving ik echt niet veel op van de reis... (ja, ik ben echt laat gaan slapen gister)! Nou ja, uiteindelijk waren we gearriveerd in een doodnormale wijk, dacht ik... want de gebouwen waren helemaal rondom ons! De gebouwen waren erg blokkig, met a fen toe een klein gedeelte in het gebouw, omdat daar een balkonnetje was, maar ze zagen er echt doodnormaal uit! Nr. 4 was het belangrijkst, omdat die (volgens mij) de eerste was. Het had 3 verdiepingen en een balkonnetje, met een trapje uitwendig aan de buitenkant. Het had felle torquise en pastelrode kleuren, nu al grotendeels bedekt met zwarte tekens en mos. Nou ja, het zag er doodnormaal uit, maar dat was het dus niet!

Overal hingen bordjes en foto's met informatie, en wij gingen een rondje lopen. Behalve de "speciale" gebouwen was het een doodnormale plek, waar ook mensen woonden! Deze plek is UNESCO Werelderfgoed (sinds 2016)! De natuur was best rustig, en er was een spoorlijn langs gebouwd. Nou ja, wij liepen een rondje om de gebouwen, allemaal met dezelfde stijl. De meeste waren hoog, maar sommigen hadden ook alleen maar 2 verdiepingen en waren veel breeder en hadden veel lichtere kleuren. Nou ja, we liepen een rondje om een groot blok van dit soort gebouwen, totdat we weer bij de auto aankwamen. We stapten in en gingen nu naar onze volgende destinatie: Saint Emilion en haar wijngaarden!

Onderweg hiernaartoe veel ik weer in slaap. Alleen het laatste deel van de reis ving ik op, waar we reden tussen vele wijngaarden. De wijngaarden waren bijna helemaal kaal, maar strekte zich uit over een enorm oppervlakte, groeiend op heel erg groen gras. Nou ja, uiteindelijk parkeerden we bij een muurtje en gingen opweg! Langs het ruw bewerkte muurtje keken we even naar de vele wijngaarden. Je zag het einde ervan niet! Nou ja, we gingen nu Saint Emilion in. Het dorp en haar wijngaarden werden in 1999 benoemd tot werelderfgoed! Het hele dorp! Dan moet het belangrijk zijn!

We liepen langs het muurtje totdat we een straat inliepen. We zagen daar een kerkachtige deur, maar in de bogen waren alleen geen standbeelden. Het had wel een beetje die kerktoren, maar die was heel laag en plat. De kerk had geen details, maar het was ook een "Collegial Church". Nou ja, de andere gebouwen in het dorp waren vrij normaal, de meeste in een rood/oranje kleur, met tegeldaken, en sommige hadden een beige kleur, met een beetje lijnen op de gevels.

Nou ja, uiteindelijk kwamen we op een plein uit, waar een groot grijs, vrij formeel gebouw zat, de Tourist Information. We liepen naar binnen, waar het vrij modern was, kregen een map en uitleg, en konden zo opweg! Tegenover het gebouw was een pleintje, met een grote kerktoren (zo leek het dan, want het stond apart). Nou ja, het leek op een gotische toren, maar alleen leek het blanker! Zonder zoveel details! Nou ja, toch was het best mooi. Vanaf het pleintje had je uitzicht op het lagere gedeelte van het dorp. Er waren allerlei tegeldaken, allemaal scheef en schotse schattige beige huisjes. Ze zaten in zo'n maniertje dat het de echte "vibes" van een klein dorp had! In de verte zag je de wijngaarden en wat bergen en vlaktes, mooi!

Nou ja, uiteindelijk gingen we naar een klein kloostertje. Het had de typische kloosterbogen en een binnenplaatsje. Ook waren er wandtekeningen, nou ja, meer mozaieken. Het had tekeningen in een bijzondere stijl, met groene kleuren en personen. We keken er niet echt precies naar, maar ach, het is een klooster... Nou ja, nu zouden we volgens de Tourist Information lekker rondlopen, tussen de dorpelijke gebouwen. En zo liepen we daar, tussen de gebouwen. Via een trapje gingen we naar beneden en kwamen we uit op een plein met winkeltjes en een terras. Hier was de beroemde ondergrondse kerk (waar de kerktoren volgens mij bij hoorde)! Er waren ronde ramen, die ruw bewerkt waren, en ook waren de ramen en de deur zichtbaar. Helaas kon je er alleen in via een tour, dus liepen we lekker verder door de gezellige straten.

Na een tijdje kwamen we aan bij een soort wasplek (een soort ondiep zwembad). Mijn vader dacht dat hier mensen vroeger hun kleren wasten ofzo, en eerlijk... ik begreep er ook niet veel van... Nou ja, na een tijdje kwamen we er nog een tegen... Bijzonder... Uiteindelijk kwamen we bij een trapje terecht, die volgens mij een tijdje niet meer was gerenoveerd... Nou ja, eenmaal boven kwam je terecht bij een onklimbare platte toren, met uitzicht over heel Saint Emilion! Ook was er toegang tot straten boven, dus gingen we maar lekker de andere richting op!

Nou ja, we liepen weer lekker een andere richting op, en na een stevige klim op een heuveltje (de weg bestond uit losse keien!) kwamen we dan weer terug bij het klooster, waar we lunchten. Daarna gingen we weer lekker terug naar de auto, klaar om naar de volgende destinatie te gaan. We reden weer tussen de vele wijngaarden, die zich oneindig veel uitstrekten. We stopten regelmatig omdat mijn vader foto's wou maken, e nook waren er af en toe villa's/paleizen ("Chateau's") tussen de wijngaarden. Uiteindelijk kwamen we aan bij een van de vele brouwerijen van de beroemde Bordeauxse wijn: Chateau de Dominique.

Het gebouw was versierd met rode strepen, en toen we eenmaal binnenkwamen werden we begroet met een gezellig wijnwinkeltje, waar je wijn kon kopen en vele accesoires. Ook was het winkeltje gezellig versierd! Nou ja, mijn vader vraagde wat en bekeek wat, maar kocht (nog) niets. Nou ja, nu gingen we lekker naar het dakterrasje, waar je een bad vol DRUIVEN was? Nou ja, het waren rode doorzichtige stenen, maar als je niet goed keek, leken het wel druiven! Hier had je uitzicht op de wijngaarden, en zag je pas hoe groot de ware oppervlakte was! Ook zag je in de verte wat kerktorentjes en bergen! Uiteindelijk, voordat we gingen, kocht mijn vader toch wat wijn en gingen we lekker opweg, naar onze volgende bestemming: een (nogmaals) bezoekje aan het oude centrum van Bordeaux!

Tijdens de rit viel ik (weer) in slaap (ik was ECHT moe)! Nou ja, uiteindelijk kwamen we weer aan bij de P+R, en het was hetzelfde verhaal als gisteren: tramtickets kopen, trein in en af, en deze keer stapten we af net na de Pont de Pierre, om bij een deur/poort de komen, net zoals die in Parijs! De Port de Borgogne was wel veel minder gedetailleerd, maar bij deze konden er wel mensen doorheen (tenminste...)! Nou ja, we gingen nu een ander kerkje bekijken (van de vele in Bordeaux): De Basiliek van Sint Michiel! Terwijl we ernaartoe liepen liepen we door een veel minder kleurrijk deel van Bordeaux, door een donker steegje dat rook naar PIS! Nou ja, uiteindelijk kwamen we dan aan bij de kerk!

Ook deze basiliek had een gotische stijl, overall waren standbeelden torentjes, hekken, patronen, de hele basiliek bedekkend! Ook deze had een apart toren, helemaal bedekt onder de steigers! Nou! Gelukkig was bij deze de toegang gratis en gingen we naar binnen. Deze kerk leek op de Sint Andre-kathedraal. Het was heel erg hoog en had duidelijke uitstekende gewelven, goudkleurige altaren voor verschillende personen, maar vergeleken met andere was deze kathedraal toch een BEETJE kaal! Nou ja, we hadden toch een kaarsje aangestoken en toch nog genoten van deze kathedraal!

Nou ja, we liepen terug naar de Port en gingen nu lekker de map volgen, de UNESCO merktekens op de grond! Als eerste kwamen we bij een kloktoren/stadswal aan: de Grosse Closse! Rare naam, maar toch mooi toren; met grote stenen, een mooi symbol, de bel natuurlijk, e nook nog het zwarte dak! Mooi! Als volgende kwamen we in een gezellig straatje terecht, vol met bakkerijen en cafeetjes! Gezellig! Als volgende kwamen we terecht op een klein pleintje! We gingen, onderweg naar onze volgende bestemming, even naar de Carrefour, en gingen ook weer naar de stadspoort van gister, die de Porte Cailhau bleek te heten!

Ook gingen we naar NOG een kerk; de Sint Pierre kerk. Deze kerk leek veel Kleiner, maar had wel de gotische, gedetailleerde stijl. Onze laatste bestemming was het Bordeaux paleis, het paleis met het spiegelwater van gisteravond! Nu zag je het veel beter, het beeld, de fontein... Ook zag je het paleis nu beter, met veel meer details en uitwendige stukken op de gevel, en het zwart dak, natuurlijk! We bleven een tijdje aan het Place de la Bourse zitten, totdat we een geschikte kandidaat hadden gevonden voor het avondeten! Lekker!

We liepen door totdat we bij het Place du Parlement aankwamen. Daar was een restaurantje (L'Autre Petit Bois) da teen heel erg fijne sfeer had! Het had eeb boompje en veel schilderijen aan de wal! Nou ja, we aten lekkere gerechten (zalm, eend en Basks vlees) en gingen nog even kijken naar het nachtuitzicht! Door de verlichte straten gingen we nog langs de Sint Andre kathedraal en het Hotel du Ville (het stadshuis), alsof we nog even afscheid namen. Uiteindelijk gingen we dan met de tram terug naar de P+R en reden terug naar ons hotel.

Zo, de laatste dag bezienswaardigheden afgerond, en op wat voor manier ook! Lekker de cultuur van Bordeaux ervaren... wijngaarden, dorpjes, nog even het centrum bekijken, heerlijk! Nou ja, morgen moeten we 10 uur rijden, dus we moeten voorbereid zijn! Tot de volgende blog!