De vermoeiende reis terug...

Dag 15, Karlovac-Graz, Graz-Passau:

We zouden teruggaan naar Nederland! Nou, vandaag naar Duitsland, maar we gingen terug! De vakantie ging zo snel voorbij! Het ging te snel, het leek wel drie dagen! En terwijl het al 15 dagen waren! Jammer! En het was zo leuk! We waren naar zo veel leuke plekken geweest in Kroatië en Slovenië! En nu was het voorbij, moet je denken! Twee weken, en het leek gewoon op drie dagen! Dus gingen we in de ochtend alles snel opruimen, het was niet zo rommelig in het appartement in Karlovac dan in Žrnovnica! We konden zo onze koffer opruimen en het appartement, en dus konden we zo vertrekken naar Duitsland. En we gingen ook eerst lang een stad in Oostenrijk; Graz. Zo... Een lange reis! Lees hier hoe het vandaag ging!:

We ruimden de laatste kamers op en brachten de koffers en tassen naar de auto. Zo! Klaar om te vertrekken! Ik maakte me comfortabel in de auto zodat ik kon gaan slapen. Dus toen mijn vader de kamers nog een keer checkte probeerde ik alvast in slaap te vallen, maar dat lukte niet... Dus moest ik maar met mijn ogen gaan kijken naar het Kroatische uitizicht dat eigenlijk al normaal begon te worden! Toen we zoals bijna elke dag Karlovac uitreden, deden we dat vandaag ook, maar vandaag zouden we niet meer terugkomen! Jammer! Ik keek nog een keer naar het stadje waar wij de laatste paar dagen gewoond in hadden. Vaarwel! Toen we de snelweg opreden pakten we ons kaartje bij het tolautomaat en gingen we de snelweg op. Maar toen we tol moesten betalen, zagen we aan de andere kant een enorme file! Zo lang! We kilometers! Terwijl het dezelfde kant opging, alleen betaal je aan die kant met contant geld en aan onze kant met de kaart. Maar wat ging die file aan de andere kant lang door zeg! Kilometers en kilometers ging de file door! Zo! Zit je even in de file! Kilometers na het tolstation was de file pas geëindigd, en wat ging het bij het tolstation moeilijk! Toen we verderreden, keek ik naar het uitzicht en viel uiteindelijk in slaap. Toen ik wakker werd waren we bij een uitruststation, zo; eventjes naar de wc enzo, want straks zou een grote file komen!

Toen we verderreden, kon ik niet meer in slaap vallen, dus keek ik naar het uitzicht. We hadden geen uitizicht meer op zee, maar meer op weilanden, bossen en hoge grote bergen in de verte! Wat mooi, maar naar buiten kijken was ook best saai. Het herhaalde steeds. Dus probeerde ik te gaan slapen, maar dat lukte niet! Toen kwamen we aan bij de grens tussen Kroatië en Slovenië. Vaarwel Kroatië! Nou, als die lange file van een uur voorbij was! Ja! Bij de grens was een heel lange file! Ik begon me te vervelen! Gelukkig kon ik op de Nintendo Switch, en dat maakte de file wel iets sneller voorbij gaan. Vooruitgaan ging heel moeizaam in de file, er waren heel veel andere auto's en met de ramen open rook het naar vieze stank. Ieuw! Toen we eindelijk bij de paspoortcontrole kwamen en erdoorreden (vaarwel Kroatië, hallo, Slovenië!), ontdekte ik dat er nog een file was! Nee! Niet nog een keer! Ik ging niet meer op de Switch, want daar kreeg ik hoofdpijn van! Ik keek een beetje naar buiten en ging toen slapen. En wonder boven wonder viel ik in slaap! Toen ik achter wakker werd door gehobbel, waren we al in Oostenrijk! Slapen is gewoon tijdreizen! Ik kon helaas geen vaarwel zeggen tegen Slovenië ( :( ), maar ik had wel heel erg genoten van alles wat we hadden gedaan in Slovenië. En dus waren we in Oostenrijk!...

Ik zag weer heel veel gebergte, groen met af en toe wat wit erin als rotsen. Ik zag ook diverse kastelen op bergen en heuvels staan, met echt dat middeleeuwse gevoel. Die grote kastelen die op die grote heuvels staan! Ik zag ook allemaal valleien en allemaal huisjes op bergen, allemaal zo die Oostenrijkse stijl! We reden nog heel lang door de bergen op de snelwegen in Oostenrijk om uiteindelijk de snelweg af te gaan (ik was in slaap gevallen). Toen ik wakker werd, reden we op hobbelige straatjes in een stad. We waren in Graz! Ik stond op en keek om me heen. Allemaal mensen, allemaal huisjes, en het was netter dan in Kroatië. Ik zag allemaal mensen lopen op straten, en ook op pleinen. Ik zag elegante gebouwen, en ook simpele huizen. Wat is Graz toch een stad vol mogelijkheden! Toen we na heel veel rondjes rijden een parkeerplaats vonden en naar boven gingen, ontdekte ik dat we hadden geparkeerd in de parkeergarage van een winkelcentrum! In het winkelcentrum was ook een wc, dus liepen we door de vele kleren en mensen naar de wc, gingen er even in en gingen toen het centrum van Graz in. Graz zag er heel druk uit, maar aan de andere kant zag het er ook een beetje somber uit, komt het doordat alle winkels op zaterdag dicht zijn, of komt het door dat het weer meer bewolkt is in Graz dan in Kroatië? Er liepen in ieder geval heel veel mensen op de straten! En het had de sfeer van een drukke stad! Terwijl we door de straten liepen, zag ik in de verte een gebouw op een heuvel, de Schloßberg! Met daarop de beroemde klokkentoren en ook het symbool van Graz; de Grazer Uhrturm! Ik vond de klok bijzonder omdat bij deze klokkentoren de klok niet boven, maar onder op de toren staat, en de manier waarop het gebouwd is, vind ik ook een beetje een fantasie-stijl hebben.

Toen we door de straten liepen, kwamen we een gebouw tegen, waar op het bordje stond Schloßberg-Bahn. Het zou toch niet... Jawel! Het is de kabelbaan die leidde naar de top van de Schloßberg! Ik zag naast het gebouw ook de trap die naar de heuvel zou leiden, maar ach... wij konden ook een keer die kabelbaan ervaren, toch?... Dus kochtten we de tickets (kinderen gratis) en gingen we de kabelbaan in. De kar was verdeeld in drie stukken, en het stond schuin! Zo'n kabelbaan zie je niet elke dag! Ik zag verderop ook de baan waarop het voertuig op zou rijden, het ging schuin en schuin omhoog. Ik had het gevoel dat de rit leuk zou worden! Wij moesten helaas staan omdat er geen plek meer was. Toen we eindelijk konden vertrekken kwam een meneer aan de top van de kar te staan, hij ging de kar besturen! Toen we omhooggingen, voelde ik me een beetje wankel, het ging schuin! Achter me zag ik adembenemend uitzicht! Wow! Ik zag een groot plein in de verte, iets wat op een kathedraal leek en een zee aan rode daken en elegente mooie huizen en gebouwen! Wow! Ik kan niet stoppen met 'wow' zeggen! Ik zag ook allemaal bomen rondom de baan, en in de verte zag ik een rail-wisselstuk, er kwam een andere kabelkar aan! Die ging via de andere kant terwijl wij de baan vervolgden. Wow! Ik keek nog steeds naar het uitzicht. Helemaal bovenaan de kabelbaan stond het station, uitstappen maar!

Toen ik uitstapte konden we het station meteen uit, er was een bord met een kleine geschiedenis over de kabelbaan. Er is voor alles een geschiedenis! Toen ik verderop keek, zag ik ook een teras met een restaurant, met uitzicht op Graz! Ik zeg alweer 'wow'! Ik zag weer de zee aan rode daken, ik zag allemaal witte huizen en majestauze gebouwen en ik zag ook de bergen in de verte die zich aan alle kanten om Graz heen strekte! Ik kon bijna heel Graz zien! Achter me zag ik een klokkentoren, oftewel, in het Duits: Glockenturm. We konden er niet in, maar konden we de toren van de buitenkant bekijken, wat voor uitzicht zou je vanaf daarboven op Graz hebben? Toen we verderliepen, kwamen we veel mensen tegen, veel heuvels en zelfs een museum!; 'Graz Museum'. We gingen steeds heuvelafwaarts, en ik zag allemaal bos om me heen, allemaal boven en kleine paadjes, het leek wel een wandelpark! De paadjes waren gemaakt met keien en de lantaarns leken op gaslantaarns. Onderweg kwamen we ook langs het Chinese Pavilion, een uitrustkoepel met nóg mooier uitizicht op Graz! Toen we bij een uitzichtpunt kwamen, zag ik al een café en steeds meer mensen. En daar was het hoor! Toen we een hoek omdraaiden zag ik de Grazer Uhrturm al! De beroemde klokkentoren en het symbool van Graz! We liepen ernaartoe tussen de vele bloemenperkjes totdat we voor het gebouw stonden. Ik zag de mooie en gigantische klok van de toren met de wijzers verwisseld (dat deden ze expres), ik zag het bijzondere stukje houten gebouw tussen in de toren en ook het blauwgroene dak van tegeltjes! Wow! Het had een fantasie-sfeer en ook een beetje 'n authentieke sfeer. Achter het gebouw stond er ook een uitkijkbalkon, wow! Ik zag nog mooier uitzicht hier! 

Je kon de klokkentoren beklimmen, maar dan kon je wel alleen tot het klokkenwerk klimmen, en daar was geen raam. Dus gingen we de toren niet beklimmen, jammer! Ik wou de toren zo graag beklimmen! Nadat we nog eventjes rond hebben gekeken bij de toren, was het tijd om naar beneden te gaan. Ik wou via een glijbaan/rodelbaan, de Schlossbergrutsche. Het was de grootste ondergrondse glijbaan van de wereld! Ik wou er heel graag in, maar mijn moeder en Jerry durfden niet, dus gingen we niet meer. Daardoor was mijn humeur voor de rest van de dag in Graz een beetje verpest. En hoe we beneden kwamen? Uiteindelijk gingen we tóch met de trap naar beneden. Terwijl we langzamerhand steeds dichetbij beneden kwamen, zag ik ook de huizen steeds groter worden en steeds dichterbij komen. En toen stond ik weer op de grond. Het was nu drukker dan toen we de kabelbaan ingingen! Er liepen allemaal mensen rond tussen de oude en nieuwe gebouwen van Graz, en terwijl de sfeer wel een beetje grijs was. Toen gingen we even uitrusten. Eventjes wat drinken en eten. En daarna gingen we nog eventjes lopen door de historische straten van Graz voordat we weg gingen. Zo! We liepen door de mix van oude en nieuwe gebouwen door de straten van Graz. We liepen ook weer langs het winkelcentrum waar we geparkeerd hadden, een heel groot plein op. Het Hauptplatz, oftewel; het grote plein van Graz! Aan het plein lagen allemaal grote gebouwen die waarschijnlijk ook heel belangrijk zijn. Allemaal gemaakt in de belangrijke stijl! En ze hadden allemaal verschillenden kleuren, van oranje tot bruin, van geel naar wit!

Op het plein stond ook een bronzen standbeeld/fontein, de Erzherzog-Johann-Brunnen. Er stonden allemaal mensen bij de fontein, en daardoor konden wij het slecht zien, maar ik zag de figuren die bij het standbeel hoorden. Er was ook een heel groot majesteus en elegant gebouw, het leek wel op het paleis in Amsterdam! Maar het was het stadhuis, dat dát al zo mooi moet zijn! Er was ook een tijdelijke tentoonstelling over vrede in de wereld, waarbij twee standbeelden waren gemaakt van rood zand met allemaal mensen in het standbeeld die vrede hebben. Terwijl we verderliepen door de straten met héél veel winkels, wou mijn moeder eventjes in een winkel gaan kijken, en dus ging Jerry ook mee. Daarom gingen mijn vader en ik alvast naar de Tourist Information. We zouden niet té lang blijven, en dus gingen we alleen een map pakken en vragen wat we nog konden doen. Er was ook een heel handig boekje met veel informatie over Graz! Net als in Zagreb! Dus nadat we mijn moeder en Jerry hadden opgehaald gingen we naar onze laatste bestemming in Graz; de kathedraal! En dus gingen we door lege kleine steegjes door de stad naar de kathedraal, onderweg kwamen we zelfs nog een ander gebouw tegen dat leek op de kerk; het Glockenspiel! En toen, uiteindelijk, kwamen we aan bij de kathedraal, vanbuiten zag het er niet zo impressief uit, er waren allemaal raampjes en het dak leek van rode tegeltjes. Maar als je de kathedraal/dom instapt?! Wow! Je kijkt je de ogen uit! Ik zweer het! 

Als je binnenstapt, zie je de mooie gouden details op het gewelf, aan de muren en aan de altaren. Je zag allemaal hoog gedetailleerde altaren, standbeelden en schilderijen aan de ook heel mooie muur! En dan was er ook nog het grote altaar! Wow! Ik zag het goudgele orgel, het mooi versierde stuk altaar in het midden en de zijwanden die mooi bekleed waren met standbeelden! De vloer was mooi geel en op het dak van de dom zag je het mooie gewelf en mooie standbeelden! Wow! Jerry steekte zelfs een kaars aan! Maar we konden niet te lang blijven! We hadden nog een lange rit af te maken! Dus toen we de dom uitstapten gingen we via een heel drukke weg vol met winkeltjes en mensen heuvelafwaarts. Toen weer het plein opkwamen, gingen we weer lopend naar het winkelcentrum door de straat waar we vandaag drie keer door hebben gelopen! Toen we weer de auto in zaten, vertrokken we weer meteen. Klaar om verder te gaan! Onze eerstvolgende bestemming was de Duitse stad Passau, waar we een nachtje zouden gaan wonen in een B&B Hotel. Dus reden we maar snel verder!

We reden eerst nog best een tijdje door het bergachtige landschap in Oostenrijk met heel lage wolken. Ik keek er even naar, maar na een tijdje viel ik in slaap, dus... Ik herinner niet echt veel meer. Toen ik wakker werd door een klap van een deur, ontdekte ik dat we al bijna in Duitsland waren! Oké, eerlijk, dat ging snel! We gingen eventjes uitrusten bij een uitruststation, en gingen daarna meteen weer de weg op. Terwijl we Duitsland naderden was het uitzicht al veel oppervlakkiger. Ik zag allemaal weilanden vol met geel graan en rijdende tractors op die weilanden. Af en toe kwamen we langs een stad of een klein dorp, maar we reden vooral tussen bomen en weilanden met struiken. En toen kwamen we eindelijk in een stad! Eindelijk! Nadat mijn vader het tolkaartje had betaald gingen we eindelijk van de snelweg af en Passau in! Ik zag onderweg naar ons hotel dat het in Duitsland ook minder warm is dan in Kroatië. De lucht was een beetje grijs. Terwijl we door de straten reden, zag ik op de navigatie dat we er al bijna waren. En ja hoor! Na een tijdje zag ik het logo van B&B Hotels! Een parkeerplaats vinden was heel makkelijk, dus konden we zo gaan inchecken. En zo gingen we na een tijdje alleen het voedsel en onze kleren onze hotelkamer inslepen. De kamer had alleen maar drie bedden, maar was wel heel erg fijn! Voor die avond gingen we nog McDonalds eten (we wouden eigenlijk nog bij een restaurant, maar dat was al gesloten) en gingen we nog een beetje uitrusten in onze hotelkamer, morgen zou het een lange reis worden!

Tot de volgende blog!