De natuurlijke kant van Letland
Dag 3, Riga – Kuldīga – Jūrmala:
Ook vandaag gingen we weer op reis, nu niet naar Riga, maar naar een heel bijzondere en prachtige stad, Kuldīga, en een mooi strand dat geweldig is om te bezoeken tijdens de zonsondergang; welkom terug bij onze reis door de Baltische Staten!
En die reis startten we 's ochtends rond 9.15, toen we vertrokken van ons appartement in Riga. De rit naar Kuldīga zou ongeveer 2 uur duren. Onderweg zag je veel prachtig landschap, dat nog mooier werd gemaakt door het zonlicht! De zon zorgde voor een goude gloed die de door herfstbladeren bedekte grond helemaal verlichtte, dat voor een mooi effect zorgde; en dat was de hele rit zo! Geweldig herfstuitzicht!
Na 2 uur rijden kwamen we dan aan in het vreedzame dorpje van Kuldīga, waar onze eerste stop al op ons wachtte:

De Kuldīga Bakstenen brug (Kuldīgas ķieģeļu tilts pār Ventu) en de Venta Waterval (Ventas Rumba)
Deze combinatie van bijzondere bezienswaardigheden is waar Kuldīga om
bekend staat. De bakstenen brug werd gebouwd in 1874, is 164 meter lang, en is
de langste bakstenen brug van dit type in Europa! Deze brug is dus erg
bijzonder en bekend!
Met de iconische bakstenen bogen over de Ventarivier steekt het mooi uit boven
het groene landschap en de waterstroompjes, in een 19e-eeuwse stijl. De grijze
pilaren zorgen voor een mooi contrast, waardoor het nog meer samenkomt.
Tegenover de brug bevind zich de Venta Waterval. Deze kleine waterval van rond 1,8 meter hoog is de breedste natuurlijke waterval in Europa! Doordat de rivier zo laag is, maar een grote breedte heeft zorgt het voor mooie stromingen, die, samen met de bakstenen brug, erg indrukwekkend om te zien zijn!
De brug en de waterval waren beide omringd door vele bomen en verderop lag het centrum van Kuldīga. Dit konden we goed zien door de droneshots die wij hier hadden gemaakt, die natuurlijk ook prachtig waren! Echt een natuurwonder!




Kuldīga
Als volgende besloten we Kuldīga zelf te bezoeken, vooral het historisch centrum, dat op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. We parkeerden onze auto, en zagen meteen dat er overal herfstbladeren op de grond lagen; en dan ook heel veel! Het zag er prachtig uit, vooral doordat deze bladeren zo goed samengaan met de vele beekjes en riviertjes die door Kuldīga stromen, waar het stadje ook om bekend staat.
We liepen als eerste naar de Tourist Information, die zich bevond aan
het stadsplein. Hier bevond zich dus ook het stadshuis; een geel gebouw met
kasteelrandjes, gebouwd in barok of late-romantiekstijl. De meeste gebouwen in
dit stadje waren van hout, dus het stadshuis viel best wel op ten opzichte van de
andere gebouwen.
In de Tourist Information haalden we wat kaarten op en legde een vrouw uit over
de bezienswaardigheden van de stad, voordat we dan zelf opweg gingen. Terwijl
we liepen door de stad, merkte ik weer allerlei beekjes en bruggetjes op; echt
een waterstadje!
Uiteindelijk kwamen we aan bij de Evangelisch-Lutherse Sint-Catharinakerk van Kuldīga (Kuldīgas Svētās Katrīnas evaņģēliski luteriskā baznīca). Deze simpele maar toch vrij bijzondere kerk bevond zich naast een mooi uitzicht; een kletsend beekje met herfstbomen die ervoor zorgen dat vele en vele bladeren meegevoerd worden naar de Ventarivier. De kerk zelf was wit en had een simpele vorm: een schip en een torentje, met een koper dakje. Hij was gesloten, maar samen met het landschap zag het er wonderbaarlijk uit!
Ook
voor andere gebouwen hier gold dit: allemaal hadden ze precies de goede kleur
en vorm om zó, in het landschap te mengen. Het was prachtig! Als volgende
kwamen we aan bij de Alekšupīte Waterval (Alekšupītes ūdenskritums). Dit was een
kleinere waterval die een stroming begon, die de Ventarivier inwendde. Naast
deze waterval bevond zich een uitkijkpunt op de bakstenen brug, van eerder, en het
was prachtig!
Vanaf de houten railingen zag je de gigantische brug, waaronder een stroming
zich vreedzaam wurmde naar de andere kant. Rondom de rivier waren er allerlei
planten gegroeid, waardoor het landschap ook groen werd. Er waren ook herfstbladeren,
óveral! Dat voegde nog meer toe aan het landschap, waardoor het nog meer
completer en vullender, en daardoor dus mooier uitzag!
Er was ook een trapje, waardoor je dus naar de rand van de Ventarivier
kon, en vanaf daar leek de bakstenen brug nóg groter! Alles was zo vreedzaam,
maar toch zo fantastisch! Dit hele dorpje lijkt wel nep, zo prachtig is het!
Nadat we hier wat langer waren gebleven om naar het uitzicht te kijken, gingen
we naar de andere kant van de brug, waar we nu ook uitzicht hadden op de Venta
Waterval! Hier zagen we de vele stromingen die van de waterval afkwamen nóg duidelijker,
en ook hier was het zo vreedzaam, maar kon het toch fantastisch tegelijk zijn! Ook
het zonlicht zorgde bij dit landschap voor toevoeging, waardoor het nóg meer
samenkwam. Ik overdrijf niet, het was écht zo prachtig!
Als volgende bleven we wat door Kuldīga lopen, waardoor we nog meer beekjes en nu ook meertjes zagen, en liepen we ook door een soort wandelstraat, met allerlei houten gebouwen. Deze gebouwen verschilden allemaal in kleur, en hadden zon half-hout configuratie (vakwerkstijl). Tussen deze gebouwen zaten ook wat stenen gebouwen, die zo'n typische barokstijl hadden, en tot mijn verrassing vormden ze samen een best wel mooi zicht; ze passen beter bij elkaar dan verwacht!
Nadat we deze straat wat hadden ervaren liepen we nu naar de 'grote'
kerk van Kuldīga: de Evangelisch-Lutherse Sint-Annakerk van Kuldīga (Kuldīgas
Svētās Annas evaņģēliski luteriskā baznīca). Deze bakstenen kerk was
verrassend mooi voor zo'n klein plaatsje: de neogotische basis was in 1904
gebouwd, en werd later gerenoveerd; daaorm zag het er zo simpel uit qua decoraties.
Maar het was alsnog mooi; het schip splitst zich in een kruis en bevat een
grijs/kopergroen dak. De toren zelf heeft 4 kleine bijtorentjes (kenmerkend
voor neogotisch) en de kerk was omringd door een fijn, groen parkje.
De kerk was vanbinnen gesloten, maar zag er van de buitenkant ook mooi uit!
Als afsluiting voor ons bezoek aan Kuldīga vlogen we nog wat rond met de drone, voordat we dan in de auto stapten en vertrokken naar onze laatste bestemming van de dag.






Het strand van Jūrmala (Jūrmalas pludmale)
Dit prachtige strand (het populairste strand in Letland!) ligt aan de
golf van Riga. Deze kust is 25 kilometer lang, en is al eeuwen populair! Wij
kwamen precies op tijd voor de zonsondergang. Het strand was tot mijn
verrassing best wel mooi: het water was erg stil en bewoog nauwelijks, en
daardoor kon de oranje lucht mooi gereflecteerd worden. Ook lagen er gebouwen van
Art-Noveau stijl aan het strand, en kortom; er was een fijne sfeer aanwezig.
Vooral met de drone konden we de pracht van dit strand vastleggen: de kust, de zon
en de kronkelende rivier achter het strand: het was allemaal heel erg mooi!
Later werden de donkere wolken nog zachtjes verlicht, waardoor een roze gloed zich door het hele strandterrein verplaatste. Prachtig!


Toen het langzaam donker werd besloten we terug te keren. 's Avonds aten we bij LIDO, het restaurant van dag 1, en liepen we nog wat rond door het oude centrum van Riga. We zagen nog enkele bezienswaardigheden zoals de Dom van Riga, het Katshuis en de Zweedse Poort.
Zo! Wat een dag weer; we zijn vooral de natuurlijke kant op gegaan, en
hebben ons avondje afgerond met een 'afscheid aan Riga'. Want morgen zouden we
opweg gaan naar de 2e Baltische Staat van onze reis: Litouwen!
Tot de volgende blog!

Op naar Vilnius...
ESTLAND - Talinn
LETLAND - Riga
LITOUWEN - Vilnius

