De historische stad Nürnberg...

Dag 2, Mimberg-Nürnberg (Centrum):

Pff! Regen buiten horen plenzen, zo moe zijn als je maar kunt zijn, vandaag ging opstaan niet zo gemakkelijk! Nadat mijn vader (eindelijk) was opgestaan en na wat gezeur kon de reis vandaag starten! Naar de historische stad Nürnberg...:

Zo! Eindelijk de deur uit! Dat was de eerste gedachte die ik in me had toen ik vandaag voor het eerst buiten was, de regen was net gestopt en we stapten net de auto in, waar we naartoe zouden gaan was niet zo lang rijden, maar tóch viel ik weer in slaap.... Gewoon! Opeens! Weet je wat? Laat maar... We gingen naar het historische centrum van de grote, mooie stad Nürnberg. Toen ik uitstapte bij een parkeergarage genaamd 'Park Haus', begon de reis! Ik zag een groot standbeeld dat van kommen was gemaakt, de ene kom, de andere kom, de abstracte kunst van tegenwoordig... Enzo liepen we, na veel bewondering, verder door de historische straten, die aldus mijn vader opnieuw zijn heropgebouwd na WOII... Oké, dat is misschien waar, maar ik zou net zo goed kunnen denken dat die straten zo waren in het jaar 1882 of zo... We zagen, toen we over een heel bijzondere brug liepen, een andere brug (die nog mooier was dan de brug waar wij op liepen) en een gebouwbrug... Dus een gebouw dat boven het water uithangt en tóch een brug is(?)... Ik begrijp de logica wel, snap je, maar het idee is een beetje gek...

Weet je? Ik vond het een beetje gek, het was best rustig voor een grote stad als Nürnberg, (bijna) alle winkels waren dicht en alleen restaurants en café's waren nog open. Maar misschien kwam het gewoon doordat het zondag was. Blijkbaar was de 'Gebouwbrug' heel bijzonder want we maakten veel, (en dan bedoel ik heel) veel foto's vanaf de brug(gen), maar Jerry was in slecht humeur. Na de fotosefie's liepen we verder naar het 'Hauptmarkt' plein. We zagen heel veel mensen, en ook mensen die kraampjes waren aan het opzetten (waarschijnlijk voor een markt). Er waren kerken, heel royaal versierde kerken en het meest opmerkelijkste was de 'Schöner Brunnen' fontein. De fontein was mooi versierd met royale kleuren (goud, zilver etc.). Er was ook een tour-treintje, mijn vader beloofde ons om er later naar te kijken. Eerst gingen we naar Tourist Information om een city map te pakken, al liepen we daar niet echt aan. Toen we uit het gebouw liepen zag ik op de map allemaal kerken, monumenten, één kasteel (wow!) en héél véél torens die deelmaakten van de oude stadsmuur van Nürnberg. Maar, zoals beloofd, gingen we kijken naar de prijs van de treintjes. €4,00 voor kinderen en €9,00 voor volwassenen, dat was een redelijk goede prijs... totdat...je een mondkapje moest dragen, dat was de laatste 3 maanden niet meer nodig, maar blijkbaar in Duitsland wel. En een mondkapje kostte €1,00, en mijn vader had een mondkapje in zijn zak. Dus is het erg om één eurootje extra uit te geven aan een mondkapje? Blijkbaar wel, want mijn moeder zei zo van "Laat maar..." Ik werd heel boos, ik wou gewoon een ritje maken! Ik had de rest van de dag nergens meer zin in... Met slecht humeur liep ik mee met mijn ouder naar de kerk tegenover ons, de 'Frauenkirche', oftwel, de 'Vrouwenkerk'. Daarbinnen was iemand die letterlijk onder onze ogen een orgel aan het bespelen was. Het klonk mooi, maar nog steeds, ik had nergens zin in...

Eventjes later liepen we de kerk uit en zei mijn vader dat het tijd was om te lunchen, dus gingen we lekker rondlopen en zoeken naar restaurants. We wouden het liefst de 'Worstenbroodjes' eten die bekendstaan als een Nürnbergse specialitiet. Die vonden we niet, maar wel een Kebeb (half opgerolde salade-wrap) restaurant en daar aten we dus de lunch. Tijdens de lunch sprak mijn vader af dat we tóch gingen kijken of we in de trein gingen, en daar kikkerde ik van op. Dus gingen we na de lunch weer opzoek naar het tour-treintje, en we zagen het daar nog liggen (het kwam waarschijnlijk net terug van een tour), dus kochten we toch een mondkapje en vier tickets, de man zei dat wij (Jerry en ik) geen mondkapjes hoefden te dragen. Er waren audio-guides, helaas niet in Nederlands, maar wel in Chinees (dat spreek ik wel!). Dus stapten we in de trein, die enkele minuten later vertrok. Er was een man die de tickets ophaalde, en die zei dat Jerry en ik wel een mondkapje moesten dragen, en zo onstond er (een beetje) disscusie, maar de man besloot Jerry en ik gewoon mondkapjes te geven. En zo werd het nog een spoedige reis van 40 minuten!

De trein reed langs allemaal plekken die ook op de Tourist Information map stonden, en inclusief héél véél torens. We reden bijvoorbeeld langs St. Lorenzkirche (een kerk), de Kettensteg (een brug) en het Spielzeugmuseum (een museum), maar een van de hoogtepunten van de komische reis was toch het kasteel Kaiserbrug, met drie dikke muren rond het kasteel en grote hoge gebouwen is het een heel mooi kasteel. En van de rest van de reis genoot ik ook heel veel, was die €27,00 het toch nog waard! Na de treinreis gingen we terug naar de 'Schröner Brunnen',van de tour heb ik geleerd dat er een gouden klopper aan zat, en als je daar aan draaide mocht je een wens doen, maar die mocht je niet hardop zeggen! Anders zou die nooit de waarheid worden. Heel ons gezin had een wens gedaan, nu afwachten... Na het wensen gingen we naar een restaurant om die 'Worstenbroodjes' te proeven, achter de ticket van de trein-tour zat een bonnetje van gratis koffie, dus konden we daar net zo goed de 'Worstenbroodjes' proeven! Bij de tour had ik geleerd dat er ooit een vrouw was, die heel er veel van worstjes hield, en dat ze daar ooit op een dag zelfs gevangen werd gezet, maar ze wou toch door gaan met worstjes eten, dus maakte iemand kleine worstjes voor haar, die door het sleutelgat pastten. Dus kon ze nog lekker verder eten, daarom zijn die worstjes zo klein! 

Eerst dacht mijn vader dat het bij het restaurant Bratwursthäusle St. Sebald was, maar eigenlijk was het bij Bratwursthäusle Röslein, en toen we daar binnenkwamen, zagen we dat het een groot restaurant was. Er was een meneer die heel snel praatte en die bediende ons, mijn vader en moeder kregen 4 koffie (want we hadden 4 tickets, en Jerry en ik drinken nog geen koffie), en we bestelden worstenbroodjes, eerlijk, de worstjes waren lekkerder dan het brood en de aardapelsaté. En na het bezoek aan het restaurant besefte  ik dat die worstjes écht lekker zijn! Moet je ook eens proeven! 

Onze laatste bestemming deze dag? Het Spielzeugmuseum (klinkt raar)! Eigenlijk het speelgoedmuseum van Nürnberg! Het is echt leuk daar! Als je binnenkomt zie je een zaal, en in die zaal is een tafel, daarop vliegt de evolutie van de schommelpaarden! En dan zijn er nog heel veel andere zalen, bedoeld om de evolutie van het speelgoed te laten zien, nou, ik zie niet de evolutie van speelgoed erin, maar ik bekijk ze wel goed! Er zijn ook speelzalen, waarin Jerry en ik zich erin kapotspelen! Bekijk de fotos maar! 

We gingen na dit lange avontuur snel naar huis om te uitrusten, en om aan mijn blog te werken, uiteraard! Maar ik hoop dat je hebt genoten! Net als ik!

Tot de volgende blog!