De hele dag bij... Audi! (De vier ringen)

Dag 4, Mimberg-Ingolstadt:

Wat was ik moe vanochtend! Helemaal uitgeput! Ik sliep wel tot 11:30! En nadat ik eindelijk was opgestaan las ik nog wat boeken, en was het al 11:45! Wat ben ik soms een luilak zeg! En uiteindelijk, door al die vertraging vertrokken we rond 12:36... Maar buiten regende het tóch, en we gingen indoors naar een heel speciale plek! Lees hoe het ging!:

In de auto sliep ik lekker verder, om écht uitgerust te zijn. Maar toen ik wakker werd was ik toch nog een beetje wazig, en ik wist tóch zeker dat we er waren, je raad het al!: Ik zag de vier ringen van Audi! We zouden vandaag in de fabriek van Audi begeleidt worden en ook in het Audi-Museum kijken, leuk toch? Toen ik de auto uitstapte zag ik enorme gebouwen, die, als je het uiterlijk ziet, best modern waren! En al die gebouwen zijn van Audi! Dat is normaal als je bedenkt dat het hoofdkwartier van het enorme autobedrijf Audi gewoon voor ons lag. Ik verheugde me om auto's zien gemaakt te worden, het zou echt cool zijn! Toen we iets verder liepen vonden we het goede gebouw en toen ik binnenstapte zag ik vier auto's, een was de Audi Q2, de andere was de Audi RS 5, en die andere twee herinner ik niet meer, maar  het waren wel coole auto's! Na een tijdje wachten (correctie: héél een tijdje wachten) kwam er een gids, die zou ons leiden in de fabriek, samen met twee andere mensen pakten we een smartphone (eigenlijk een telefoon, de gids zou er filmpjes op laten zien) en een oortje, die deden we om en we hoorden de gids erin praten. Spannend zou het zeker worden!

Toen we een trap opliepen, liet de gids de 18 fabrieken zien die Audi had via een plaat op de muur, daarop zag je alle fabrieken die Audi had! Cool! Toen liepen we de echte fabriek in, er was een hele lange weg van wel 1,5 kilometer lang (tenminste, dat zei de gids)! Wij liepen een stukje nar rechts, en daar liepen we een hele grote ruimte in, de drukruimte. De gids legte uit dat de stukken metaal werden gedrukt in de delen van de auto, bijvoorbeeld: een auto heeft een deur nodig, dan drukken de machines/robots een stuk metaal in de juiste vorm, dat heeft een proces van ongeveer 4 stappen nodig. Ik heb er echt iets van geleerd! De delen van de auto's worden dan gesorteerd in kleuren, bijvoorbeeld: de onderdelen van de A5 worden in blauwe bakken gedaan, en de onderdelen van de A4 bijvoorbeeld in groene bakken. Zo kunnen de onderdelen worden gestuurd naar de volgende ruimte: het deel van het proces waar de onderdelen in elkaar worden gezet...

Toen we verderliepen naar de volgende ruimte, zag ik pas echt hoe lang de gang/weg was! We kwamen aan bij de volgende ruimte, ik zag allemaal ramen voor de verschillende ruimtes, en ik zag stilstaande robots met auto's die nog niet af waren, maar nog midden in het proces zaten. Mijn vader vroeg waarom de robots stilstonden. "Omdat mijn collega's de robots een check geven," antwoordde de gids. Hij zei ook nog dat zo'n check 30 minuten duurt, ik hoop dat ze opschieten met de dagelijkse productie! Hij liet ons heel uitgebreid zien wat er gebeurde. De robots smeerde eerst glue op het basisframe van de auto, en hun clipten de zijaknten eraan vast, de zijkanten zaten er nog niet aan vast, dat gebeurt pas bij de verf, maar de robots clipten het stevig vast, waardoor de deuren er niet uit vielen. Knap straaltje techniek! Dat gebeurt met alle onderdelen, behalve nog de deuren, glas en alle andere onderdelen die nog niet geverfd konden worden (de deuren moeten er natuurlijk ingezet worden, niet zomaar ingeclipt!). En dan gaat de auto door de check, als het goed is, rolt ie door, maar is er iets fout? Dan gaat de hele robotbaan uit en checken ze wat er fout is, is het gemaakt? Dan is het weer goed en rolt de auto terug de baan op. Komt hetzelfde foutje meerdere keren voor? Dan checken ze de robots en maken ze het weer goed, een beetje ingewikkeld...

Het volgende deel! Het verven! Dat konden wij niet zien, maar je zag wel een video op de smartphone en ook een plaat voor je. Eerst wordt de auto gedoopt in een laagje vloeistof (ik weet niet hoe het heet), en dan drogen ze het eerst en dan begint het leuke!: De verf eromheen sproeien! Dat doen ze stap voor stap, eerst een laagje dat, en dan weer dat, voor de beste kwaliteit en dat het er niet af gaat. En dan gaat de auto naar de laatste stap: de montage!

We liepen weer een ruimte in, deze keer veel groter! Je zag allemaal vliegende auto's, vastgegrepen door robots, een mega-lange baan met allemaal rollende auto's! Echt geweldig! Hier maken ze, na de verfdoping, de rest van de auto af. Bijvoorbeeld de deur, de cockpit en de stoelen, dat gebeurt wel allemaal met de hand. Het is allemaal goed georganiseerd! Er zijn teams, die bij de een na andere auto steeds hetzelfde doen. Maar soms zijn er uitzonderingen! Bijvoorbeeld: normaal zit het stuur van een auto altijd links. Maar soms wil een iemand een stuur aan de rechterkant, dus zit dat allemaal in de bestelling, dat geven de medewerkers de robots door, en daardoor pakken ze de juiste materialen, en dat gebeurt allemaal alleen maar met een scan! De medewerkers die de auto's in elkaar zetten krijgen natuurlijk wel de hulp van de robots! Die geven de materialen aan, of pakken de juiste delen van de auto. En zo gaat dat bij alle vakken. Als de medewerkers niet opschieten mislukt soms het proces, daarom zijn alle medewerkers goed getraind, om hun vak snel te kunnen doen. Als een auto helemaal in orde is, wordt het omhoog gehesen en daarna wordt het gebracht maar de teststraat, waar een testpiloot/testrijder de auto test. En daarna wordt het nummerbord erop gezet, zo, een auto is helemaal klaar!

Toen de tour klaar was liepen we de hele lange weg terug, en toen we weer bij het startpunt waren leverde we onze sets terug en kregen Jerry en ik een Audi boekje, misschien wordt onze volgende auto wel een Audi! Maar ons Audi avontuur is nog niet afgelopen! We gingen nog naar het museum! Nu denk je zeker: nog niet afgelopen? Nou het Audi-Museum bezoek liep sneller dan ik had gedacht! Lees maar!:

Toen we helemaal waren uitgerust liepen we het museum in, precies een uur voor sluitingstijd (dat is weinig als je een museum wilt bezoeken!). Dus kocht mijn vader tickets en liepen we de lift in, ze deden een soort van alsof het een tijdmachine was, met tijdnummers op het scherm van de lift! Echt cool! Toen we helemaal boven waren, zag ik auto's van Horch, van het oude Audi, van DKW en ook van Wanderer, dit is het verhaal tussen hun: Ooit waren er 4 autobedrijven: Horch, Audi, DKW en Wanderer. In 1932 werden ze samen de Auto-Union, dat later werd vermoemd als Audi. Ik weet, kort verhaal, maar ik zal het kort houden... Het museum liet ons de evolutie van de Auto-Union zien, je zag allemaal klassieke auto's uit de jaren 20, jaren 30 enz. Ook na de eerste en tweede wereldoorlog in Duitsland vond het bedrijf hun wederbouw, want auto's waren juist nóg harder nodig, voor de wederopbouw. Dat was een beetje de samenvatting van het verhaal. Toen we klaar waren met het bezoek, kochten we nog wat souvenirs, en de cassier was toevallig de gids van de tour bij de fabriek, dus toeval! Wat een dag! Wat een coole dag! Maar helaas was dat het...

Tot de volgende blog!

(De foto's van in de fabriek zijn van internet, omdat je geen foto's mocht maken in de fabriek, maar geniet er toch van!)