De eerste etappe: opweg naar huis!

Dag 7, Brno-Litomyšl-Dresden:

De laatste dag in dit fijne appartement in Brno! We hadden zoveel hier gedaan! We bleven niet lang genoeg! Maar ja, thuiskomen is ook iets! En nadat we klaar waren gingen we meteen opweg!

Vanochtend waren Jerry en ik weer laat wakker geworden! Maar deze keer maakte het niets uit, want we zouden toch bijna de hele dag in de auto zitten. We zouden alleen nog naar 2 UNESCO Werelderfgoeden gaan: het Litomysl kasteel en een villa in Brno. We stonden een beetje moeizaam op, gingen daarna ons voorbereiden voor de dag, en nadat we een ontbijtje ophadden gingen we uiteindelijk de auto in, nadat we voor de laatste keer alles hadden ingepakt en afscheid hadden genomen van het appartement in Brno. We deden de deur op slot, en liepen daarna door het drukke stadsleven naar onze auto. Daar stapten we in, maakten we het weer lekker knus, en gingen opweg naar de eerste bestemming van deze dag: Villa Tugendhat!

En zo gingen we opweg. Het was niet ver rijden, want de villa lag ook dan in Brno. We reden vooral door de drukke stad van Brno, en bekeken alles nog voor de laatste keer. De mooie, modern-oude gebouwen van de stad, de hoge moderne blokkige flats en alle mensen en voertuigen die heen en weer gaan. Alles wat hoort bij Brno! Tjonge! Ik mis Brno nu al! Nou ja, de rit naar de villa was niet lang. Uiteindelijk, toen we uit het centrum waren en in een villawijk arriveerden, zag ik het al: een wit maar modern gebouw, omringd door een hek en mensen. Dit moest het zijn! We parkeerden verderop, en wandelden soepel op de stoep die bedekt was met bladeren, naar de villa. Vanaf ons perspectief (vanaf de straat) leek het op een oud gebouw, dat slecht behouden was en heel (eigenlijk) lelijk was. Maar dat zou veranderen! We vroegen of we naar binnen mochten, maar we mochten alleen gedeeltelijk rond de villa wandelen voor gratis.

We bekeken het eerst van de voorkant. Blokkig en wit. Dit gebouw was heel modern, toen het gebouwd werd in de jaren 30'! Er was rechts van het gebouw een trappetje, waar we naarbeneden konden en werden gegroet met een niet heel erg modern tuintje! Het was meer een grasveld, omringd door bomen en heggen, maar het plekje had een knusse, fijne sfeer, ook omdat de zon volop scheen! Nou ja, wij bekeken nu eerst de villa van de achterkant. Van hier zag het er veel groter uit, en veel mooier en luxer. Er waren grote ramen, waar je het interieur goed door kon zien, en ik moet zeggen: dit is luxe! Ook vandaag de dag nog! Er was een terassje, dat je kon bereiken door een trappetje, een heel erg klein modern tuintje dat grenst aan het gebouw en een plek waar je kon zitten. Het was wel heel toegankelijk!

Nu gingen we wandelen in het parkje. Het was niet groot, maar een rondje maken was best fijn. We eindigden aan de rechterzijde van de villa, waar we goed zicht hadden op een plantenkamertje binnenin. De planten waren goed onderhouden, en pasten goed bij de moderne sfeer van deze villa. Uiteindelijk gingen we ook nog even het terassje op, waar je goed de rest van het parkje kon zien. Uiteindelijk gingen we dan even zitten en nog genieten, voordat we (nadat mijn vader klaar was met zijn telefoon) terug naar de auto liepen. En zo vertrokken we dan definitief van Brno. Volgende halte: Litomsyl!

En zo begon de reis dan. In 1 uur zouden we in Litomsyl zijn, maar de reis leek wel oneindig te duren! Ik keek aan het begin naar het landschap: hoe we de stad uitreden, hoe we op de snelweg raasden... en ga zo maar door. Uiteindelijk viel ik in slaap, en toen ik wakker werd hielden we een korte pauze. Daarna gingen we weer door, maar dit stuk kon ik gewoon niet in slaap vallen! Daarom gingen Jerry en ik langzaam actiever doen. We gingen kletsen en vrachtwagen tellen... dingen die we normaal doen. En zo, als je weet hoe je je tijd uitgeeft, ben je er in een paar tellen! Nou ja, eigenlijk was het 'n uur, maar... toen we uiteindelijk de parkeerplaats opliepen, kwamen we aan bij "Zamek Litomsyl!"

Het kasteel van Litomsyl! UNESCO Werelderfgoed! En dit kasteel lijkt ook nog best mooi ook! Maar eerst de auto uitstappen en naar de Tourist Information gaan. Daar kregen we duidelijke informatie, en ook nog een kaart. Toen we daarna door een volgeschilderde kleine poort liepen, kwamen we dan aan bij het kasteel! Het kasteel was mooi gedecoreerd, met patronen en figuren die allemaal wit waren. Ze hadden blokken eropgeschilderd, terwijl het kasteel helemaal geen stenen had! Geniaal! Bij het dak (dat een kasteelachtige vorm had en ook nog een gangetje bovenaan) hadden ze figuren en verhalen geschilderd, allemaal in een vast patroon! Hun weten van decoreren! Zo'n stijl zie je echt niet elke dag hoor! Achter ons bevond zich aan meer klassiek gebouw, met weer uitwendinge voorgevels en een rood dak. Maar dit kasteel...

We liepen langs het kasteel, naar een klein stukje lager grond. Hier waren wat normale gebouwen en een leegstaande fontein. De fontein was basis, maar je zag hier de rechterkant van het kasteel wel goed! Aan deze kant had het een toren, dezelfde stijl en heel erg veel ramen! En dan ook heel erg, heel erg veel! Nou ja, nadat we aan deze zijden uitgekeken waren gingen we de binnenplaats in. Er was een tour die over het binnen van het kasteel ging, maar dat was er niet in het Engels, dus keken we maar rond op de binnenplaats. Ons zicht was beperkt door de werkzaamheden, maar wij zagen dat het heel veel gewelfachtige poorten bevatte, die zich helemaal uitstrekten over de hele binnenplaats! Mooi!

Nadat we ongeveer het kasteel bekeken hadden, gingen we de rest van het kleine stadje verkennen. We liepen, nadat we de poort van het kasteel waren doorgelopen, een fonteintje tegen dat helder water uitspoot. Het was een vis die het uitspoot, en zag er mooi uit. Daarna liepen we een stukje langs een stenen wal, totdat we een terassje tegenkwamen met mooi uitzicht op een grasveldje, nog een terassje en een grote kerk in de achtergrond. En we zaten ook lekker in de zon! Een perfecte plek voor lunch! En zo haalde mijn vader de tassen uit de auto, en zaten we lekker neer, etend en genietend.

Nadat we uitgegeten waren, gingen we verder. Nu gingen we naar beneden, het grasveldje op. Daar was een leuk bedachte fontein met 4 personen, en we liepen uiteindelijk in een klein straatje vol kleinere gebouwen verder. We liepen daarna een trap af, langs een gigantische (mooie) kerk, en kwamen weer in een ander straatje terecht, dat vol zat met mooie (gekleurde) huizen, die allemaal pastten bij de sfeer van dit kleine stadje. We sloegen een zijstraatje in, en kwamen daarna op een gigantisch plein! Nou ja, een plein... meer een parkeerplaats, maar... de gebouwen aan dit plein waren in dezelfde stijl als de ene in Trebic en Telc: allemaal barokhuizen, in pastelkleuren en versierd op hun gevel! Ook de zon was er, en (ook al waren er veel auto's) het was een gewoon mooie plek! We liepen het pleintje af, gingen daarna weer een klein straatje in (de gebouwen in dit straatje leken een beetje op die van het plein) en kwamen uiteindelijk de weg tegen die wij in de auto namen om naar het kasteel te gaan. We volgden die, een heuvel op in een parkje.

Toen we boven waren gingen we nog op een plek rondkijken: een kerkachtig gebouw, met twee torens een een barokstijlachtige gevel zag er niet veelbelovend uit, maar oh wat had ik het mis! We gingen het gebouw in, en WOW! Ik zag allemaal altaren in verschillende kleine kamertjes, die allemaal hout en goud bevatten! Ik zag schilderijen, standbeelden, allemaal kleine versierinkjes! Allemaal! En wat waren ze mooi! Ook al was het dak leeg, het was mooi, en die zwevende kubusen ook! De bankjes waren van stevig hout, en voorin de kerk was, naast een extreem mooi altaar met 2 zuilen, een tafeltje en een mooi schilderij (allemaal goudsversierd), een grote glazen cirkel op de grond! Vreemd, maar ik heb mijn tijd kunnen doorbrengen door te kijken naar deze mooie kerk! Het was ook nog gratis! Nou ja, uiteindelijk moet je wel ophouden! En nadat mijn vader WEER iets op zijn telefoon had gedaan, was het tijd om naar de rustplaats van vandaag te gaan.

We stapten weer de auto in en we waren weer opweg! Nog 4 uur te gaan! Ja! We reden dit kleine stadje uit, en gingen weer de snelweg op. Daar kregen we weer een typisch Tsjechs uitzicht te zien: verkleurende bomen, helemaal verspreid over de vlaktes en bergen. We reden lekker vlot, en ik probeerde de hele tijd te slapen, maar mijn vader had een komedie-show opgezet, dus dat lukte niet echt... we gingen dus een tijdje wakker blijven. Ik en Jerry maakten lol in de auto, lekker bootjes vouwen, kletsen en lekker gek doen 😉. En zo, voordat we het wisten, waren we Tsjechie al uit! Vaarwel Tsjechie! We hadden goede herinneringen!

Nu was het niet ver meer naar Dresden, onze laatste rustplaats. We keken opgewonden naar alle borden, maar moestten nog even wachten. Uiteindelijk was het dan zover!: we gingen van de snelweg af en reden een stad in. Het was redelijk stil, en ik zag niet zoveel mensen. Maar uiteindelijk kwamen we aan bij ons hotel voor de avond: het AZIMUT Hotel! Mijn vader parkeerde even voor de deur, terwijl hij incheckte, en toen hij klaar was konden we alle koffers de kamer inladen, en gingen we meteen weg voor avondeten. Nou, dat was soepel! Onze hotelkamer was heel luxe en mooi. Het was perfect, niet te groot of klein. Perfect voor 3 mensen dus!

Nou ja, nu snel terug naar waar we waren. We reden eerst een stukje door stille straten. Alleen de lantaarns lieten weten dat de witgekleurde gebouwen er waren, en daar moesten we een restaurant vinden?! Mijn vader liet snel weten dat we hier niet meer gingen eten, en we gingen meteen naar het centrum. En nu was er wel wat te zien! Allemaal moderne gebouwen en allemaal verkeer, een drukke stad! We zagen een "Altmarkt-Galerie", waar allemaal grote merken een winkel hadden, en ja... nu zag je pas hoe groot een stad zoals Dresden is! Nou ja, na veel rondrijden vond mijn vader een parkeerplaats, en we gingen meteen lekker opzoek naar een restaurant!

We stapten de parkeerplaats uit, en werden meteen begroet met een resuachtige kerk! Hij was heel mooi en groot, had sowieso allerlei standbeelden, figuren en designs, maar in het donker zag je het minder goed. De kerk had een koepel, en was heel groot. Hij stond in het midden van een plein, waar je allemaal gebouwen aan ziet grenzen. 'S nachts hebben die een gezellig sfeer, omdat iedereen dan uit eten is, end at was het nu ook. Wij liepen verder, langs vele mooie gedetailleerde gebouwen, langs een plein en langs veel mensen, totdat we een drukke straat overstaken en maar gingen eten bij een burgerrestaurant. Hier waren veel mensen, en het wachten duurde lang, maar uiteindelijk was het wel lekker. Voordat we weer terug gingen gingen we wel nog lekker wandelen. We kwamen terug op het plein met de kerk (Frauenkirche Dresden) en gingen nu een andere kant op, richting de rivier de Elbe.

Bij nog een pleintje aangekomen, zag je hier een grote kerk, een soort paleis en een grote brug! De gebouwen waren allemaal mooi gedetailleerd en hadden een mooie gotische stijl. Je zag niet alles, en op de foto was het niet mooi, maar je wist wel dat het mooi was en hier gewoon zat. We gingen ook een stukje de brug op, waar je een kermis in de verte zag, maar ik wil hier gewoon een ding zeggen: Dresden is heel mooi, en heeft vele, vele mooie gebouwen!

Nadat we daar weer een beetje uitgekeken waren gingen we nu terug, moe en uitgeput. We kwamen in het hotel aan en ik ging meteen aan mijn blog: missie voltooid!

Ja! Weer een avontuur! Jammer dat we nu weg zijn van Tsjechie, maar in Dresden is het ook niet slecht!
Tot de volgende blog!